Antwerpen weer volop voetbalstad - 40.000 zien Great Old verdiend winnen
DEURNE — Er komt geen einde aan de succesreeks van R Antwerp FC. Zaterdagavond klopte de Great Old voor 40.000 toeschouwers het grote RSC Anderlecht met 2-0. R.A.F.C. was zonder meer de betere ploeg en won verdiend. Na 13 speeldagen blijft R.A.F.C. de rangschikking aanvoeren, met één punt voorsprong op KV Mechelen. RSC Anderlecht zakt naar de vijfde plaats met vier punten achterstand. R.A.F.C. telt 21 punten op 26. Vorig seizoen nam Georg Kessler de ploeg over toen er eveneens 13 wedstrijden gespeeld waren. R.A.F.C. stond toen laatste met amper drie punten en kreeg voor sommige wedstrijden niet eens 1.000 betalende toeschouwers bij mekaar. Het kan verkeren...
De succesreeks wordt in de voetbalwereld bijzonder positief ervaren, ook al omdat R.A.F.C. in alle omstandigheden aantrekkelijk voetbal produceert. De huidige trend bewijst dat Antwerpen wel degelijk een voetbalstad is en blijft op voorwaarde dat er kwaliteit geleverd wordt. Voor die kwaliteit staat Georg Kessler borg. De vrees dat de confrontatie tussen de Brusselse en de Antwerpse supporters tot hevige rellen zou kunnen leiden, was ongegrond. R.A.F.C. vierde zaterdagavond in alle opzichten feest. Dertig jaar na zijn laatste kampioenstitel , spreekt R.A.F.C. weer mee in het titeldebat. De herfsttitel ligt alvast in het verschiet.
Kessler ziet het en Severeyns doet het
DEURNE - Terwijl George Kessler van achter zijn bureau met een uitgestreken gezicht verklaarde dat de overwinning tegen RSC Anderlecht voor hem geen reden was om te feesten, kon men op de achtergrond de spelers van R Antwerp FC horen zingen. "Wij worden kampioen," klonk vanonder het stortbad.
Het was een wonderbaarlijke avond voor de Great Old. Zo'n 40.000 toeschouwers maakten het mee hoe R.A.F.C. als een autoritaire leidersploeg het grote RSC Anderlecht van zijn voetstuk duwde. Wat zich de voorbije weken steeds duidelijker aftekende, heeft de R.A.F.C. zaterdagavond in grote omstandigheden kunnen bevestigen. Dit R.A.F.C. is gewoon een betere ploeg dan RSC Anderlecht. Georg Kessler heeft een gave die ik bovennatuurlijk zou durven noemen. Hij is een ziener", vertelde Antwerpvoorzitter Eddy Wauters vorige week tijdens ons Ronde Tafelgesprek toen de kasteelwijn de tongen al wat losser had gemaakt.
We hebben zaterdagavond aan deze woorden moeten terugdenken. Er was immers een geniale zet van Georg Kessler nodig om de wedstrijd tegen RSC Anderlecht uit zijn impasse te halen. Het was een beredeneerde zet, vooraf met partijen besproken. Harry Cnops een uur de naad uit zijn broek lopen en al zijn krachten aanspreken, om dan de plaats te ruimen voor een frisse en explosieve Francis Severeyns. En zo geschiedde. Cisse stond geen twee minuten op het veld of het was al 1-0. Hij bracht het eerste doelpunt aan, scoorde zelf nummer twee en zette de Bosuil in vuur en vlam.
Het is moeilijk te schatten hoeveel volk er precies was zaterdagavond. Officieel werd een toeschouwersaantal van 31.000 gegeven, wat zou betekenen dat de Bosuil net voor de helft gevuld was. Er was meer volk. De meeste waarnemers hielden het op 40.000 en dat zal niet ver de waarheid zijn. Van 1966 was het geleden dat er zoveel volk kwam opdagen voor een competitiewedstrijd van R.A.F.C. Niet toevallig heette de tegenstander toen ook RSC Anderlecht. Er was 43.000 man, R.A.F.C. verloor toen met 0-2.
Nu was de score net omgekeerd. RSC Anderlecht moest de diensten van Janssen missen. Nieuwkomer Lindman trad voor het eerst aan. Leekens had een vreemde tactische kronkel uitgebroed om het ontbreken van Janssen op te vangen. Grün moet op Frans van Rooij spelen, maar na twee minuten had de Anderlecht-international al een gele kaart op zak, na evenveel loodzware overtredingen op de Nederlandse wonderman. Frans van Rooij speelde een weergaloze wedstrijd, overtrof alle superlatieven en stuwde zijn ploeg naar de overwinning.
R.A.F.C. kende een bijzonder sterk eerste kwartier. Een zwaar schot van Frans van Rooij stierf op de vuisten van doelman Munaron. Kopballen van Harry Cnops en Yves Vanderveeren misten nipt het doel. Enkele loodzware overtredingen van RSC Anderlecht op Hans-Peter Lehnhoff en Frans van Rooij haalden R.A.F.C. uit haar ritme. Aan het eind van de eerste helft geraakte de landskampioen met veel zwoegen aan enkele halve kansen.
Doelman Wim De Coninck werd op de proef gesteld door Keshi met een verre vrijschop. Lindman nam op slag van rust een inzenden van Andersen op de slof. Intussen had RSC Anderlecht zijn paradepaardje moeten vervangen na een onzacht ingrijpen van zijn nieuwe collega-international Pascal Plovie. De wedstrijd zat vast, zoals dat met toppers vaker het geval is. Alleen een doelpunt kon de partij ontgrendelen. Even voor het uur bracht Sir George een geprikkelde Francis Severeyns in het veld. De match buitelde definitief in het voordeel van de thuisploeg.
Bij de eerste briljante actie van Francis Severeyns kwam Hans-Peter Lehnhoff in scoringspositie, maar zijn schot ging voorlangs. Een minuutje later was het wel raak. Cisse Severeyns pakte weer uit met een geniale dribbel, H.-P. Lehnhoff legde terug en kilometervreter Jan Poortvliet versloeg Munaron met een steekballetje. Leekens stuurde Gudjohnson mee naar voren, maar RSC Anderlecht was niet meer bij machte terug te slaan. De tegenstoten van R.A.F.C. waren des te gevaarlijker.
En zo werd het een kwartier voor tijd 2-0. Frans van Rooij speelde Marc Van der Linden vrij met een ontroerend mooie pass. De lob viel tegen de dwarslat en de goedgevolgde Cisse Severeyns kaatste de bal in de rebound binnen. Voor R.A.F.C. was de avond in alle opzichten geslaagd. Er zijn al mooiere wedstrijden geweest, maar voor een topper was het zeker niet onaardig. Rellen hebben zich niet voorgedaan, het stadion is overeind gebleven. Dit R.A.F.C. kan inderdaad niet meer kapot (H.V.N. - GvA - 9/11/1987).
R Antwerp FC 2-0 RSC Anderlecht
R Antwerp FC heeft pas nadat het de snelle Cisse Severeyns had ingebracht, de vruchten geplukt van het stevige offensief dat het vooral in het eerste kwartier had opgezet. Toen werd Munaron bestookt zoals drie weken geleden in Praag. R.A.F.C. dwong meteen zes vroege corners en vier doelrijpe kansen af. Munaron die naast een draaiende vrijschopbal van dirigent Frans van Rooij greep, had ook last met een inswingende corner van H.-P. Lehnhoff en een nieuwe haastige knal van Frans van Rooij, die hij slechts met de vuisten kon ontzetten. Keshi verspeelde de bal aan H.-P. Lehnhoff, de Duitser tipte die op voor Harry Cnops, maar diens kopbal was net niet hard genoegd.
Die van Yves Vanderveeren strandde even later in het zijnet. In de hele wedstrijd kwam RSC Anderlecht niet eens aan één uitgespeelde kans. Voor de pauze moesten twee vrijschoppen het doen. Wim De Coninck pakte de draaiende trappen van Nilis en Keshi moeiteloos. Ook voor de halve omhaal van Lindman op slag van rusten stond hij op de goede plaats. R.A.F.C. werkte intussen hard door, steeds opnieuw geïnspireerd door Frans van Rooij die al vroeg de beet van waakhond Grün voelde, die daarvoor meteen geel kreeg en zijn agressiviteit koelde. Zo kon de ex-PSV-er zich vrijuit in de kijker voetballen.
Alles werd anders als na een uur spel Cisse Severeyns werd ingehaald. Het 'plan Kessler' klopte tot in detail. Harry Cnops had tot zolang zijn tegenstander afgemat en de frisse kracht diende de klus na het uur alleen nog maar af te maken. Cisse Severeyns pakte zijn eerste bal aan, stak die handig door naar Rudi Smidts, verder via H.-P. Lehnhoff rechts van zich en de Duitser schoot hard voorlangs. Meteen daarop weer Cisse Severeyns: nu voorbij De Groote inlopend, keurig doorgekopt naar H.-P. Lehnhoff, handig teruggelegd op Jan Poortvliet en die trapte R.A.F.C. op voorsprong: 1-0.
Een kwartier later werd de klus helemaal afgemaakt. Frans van Rooij zette met de buitenkant van zijn linker nog eens zo'n magistrale pass neer richting Marc Van der Linden, die lobde knap Munaron. De bal viel op de dwarslat. Net goed voor Cisse Severeyns om die met uitgestoken been binnen te kappen. Had hij trouwens wat later niet net naast de doelpaal geknald zou het 3-0 geworden zijn. Het zou de 'nederlaag' in een 'afstraffing' hebben veranderd voor de landskampioen (bron: onbekend - 09/11/1987).
Cisse Severeyns brengt leven in de brouwerij
Een sterk openingskwartier van de thuisploeg, daarna drie kwartier verveling en uiteindelijk toch nog een spetterend laatste half uur. Dat is in een notendop wat de 'Great Old' en paars-wit zaterdagavond op de Bosuil voor ruim 30.000 toeschouwers in petto hadden. Te weinig alleszins voor een topper en dat was in de eerste plaats te wijten aan de ronduit zwak spelende bezoekers.
RSC Anderlecht kon zijn faam als landskampioen op geen enkel moment eer aandoen en ging dan ook verdiend de boot in. Cisse Severeyns, na een uur van de bank gehaald, deed de weegschaal met twee stijlrijke flitsen terecht in het voordeel van de Sinjoren overhellen. Georges Leekens kon na afloop dan ook enkel toegeven dat dit R.A.F.C. momenteel staat waar het hoort te staan. "Ik zie niet in waarom deze ploeg niet kan verwezenlijken wat KSK Beveren en KV Mechelen in de voorbije jaren gepresteerd hebben", aldus de Anderlecht-trainer.
Een juiste conclusie, naar het ons toeschijnt. Een elftal dat beschikt over klasbakken als Frans van Rooij en Jan Poortvliet, hoeft van niemand schrik te hebben, moet bekwaam zijn om zeer dicht bij de top te eindigen. Op voorwaarde wel te verstaan, dat het niet ten onder gaat aan de stress die de leiderspositie met zich brengt. Zaterdagavond was daar alvast niets van te merken. Zonder scrupules werd RSC Anderlecht door de thuisploeg vanaf het eerste fluitsignaal met de rug tegen de muur gezet.
Een offensief dat paars-wit enkel met de hulp van Dame Fortuna en dank zij herhaalde forse overtredingen zonder kleerscheuren overleefde. Achteraf gezien, was dat laatste eigenlijk erg jammer. Hadden Frans van Rooij, Harry Cnops, Thierry Pister of Yves Vanderveeren bij hun doelpogingen succes gekend, dan was de partij misschien al in een vroeg stadium opengebroken. Nu werd het na een kwartier ijzig stil in het Bosuilstadion. Het tempo bij de Great Old stokte immers en RSC Anderlecht bleef het spelletje 'nul houden' tot in den treure voortzetten.
Tot aan het uur viel er dan ook weinig meer te noteren, tenzij het gekwetst uitvallen van Vervoort, een koppel niet ongevaarlijke vrije trappen van RSC Anderlecht en enkele opstootjes in de tribunes, waaraan de Antwerpse ordetroepen op een ostentatieve manier een snel einde maakten. Antwerptrainer Georg Kessler vond dan eindelijk het moment gekomen om Cisse Severeyns van de bank te halen. Een geslaagde zet. Onmiddellijk sloeg de vlam terug in de pan. Dartel als een jong veulen, dolde Cisse Severeyns met de Anderlechtdefensie.
Bij diens tweede actie was het dan ook raak. Na een knappe solo bediende hij H.-P. Lehnhoff, die legde terug op Jan Poortvliet, de Nederlander prikte de bal hoog tegen de touwen. Daarmee was de partij gelopen. RSC Anderlecht was niet bij machte om terug te slaan en werd even later logischerwijze definitief K.O. geslagen. Frans Van Rooij stuurde Marc Van der Linden gevoelvol in het straatje, maar zag zijn lobbal over Munaron heen tegen de dwarsligger vliegen. Cisse Severeyns was attent gevolgd en duwde de verdiende nummer twee binnen (bron: onbekend - 09/11/1987).
"Het was zo afgesproken"
De drukst omringde figuur na R Antwerp FC-RSC Anderlecht was uiteraard Cisse Severeyns. De 19-jarige spits van de Great Old, die 'uit bewondering voor Robby Rensenbrink' absoluut her shirt met rugnummer 11 wil dragen, moest zich ditmaal tevreden stellen met het nummer 12, maar dat kon hem niet deren. Toen hij na een uur op her veld verscheen, zorgde hij er bijna in z'n eentje voor dat RSC Anderlecht definitief teruggewezen werd. "Ik was inderdaad erg gemotiveerd", lachte de Antwerpse supersub. "Ik wist namelijk al van vrijdag dat ik een half uur voor tijd door de trainer in de ploeg zou worden gebracht. Dat was zo afgesproken. Mijnheer Kessler had Harry Cnops en mij vrijdag bij zich geroepen. Tijdens dat onderhoud vertelde hij aan Harry dat die zich een uur lang het vuur uit de sloffen moest lopen. Eenmaal hij zijn beste pijlen verschoten zou hebben, moest ik het werk dan afmaken. Het is gelopen zoals we ons dat vooraf gewenst hadden. Uiteraard doet me dat enorm veel plezier. Temeer omdat ik voel dat ik opnieuw op weg naar boven ben. Een tijdje geleden voelde ik me wat vermoeid. De scherpte die ik in het begin van het seizoen had getoond, was wat afgebot. Vandaar dat ik op de bank terechtgekomen ben. Nu loopt alles, ook op training, weer als een trein. Er liggen zeker weer mooie dagen in het verschiet. Dat voel ik (bron: onbekend - 09/11/1987)."
Hard en slecht RSC Anderlecht geklopt door Frans van Rooij-Cisse Severeyns - Cisse, de joker
Cisse Severeyns heeft de Bosuil toch zijn voetbalfeest gegeven waarop pakwek 40.000 toeschouwers recht hadden. Deze frêle, jonge en bescheiden knaap mocht in de 57e minuut de wei in van zijn trainer. Hij deed dat met zoveel vaart en flegma dat landskampioen RSC Anderlecht binnen het kwart uitgeteld lag. Dat moet je kunnen, zeker wanner je pas goed negentien jaar bent en de onzekerheid nopens een vaste titularisrol hebt moeten wegslikken. Cisse Severeyns kon dat zaterdagavond allemaal. Hij was de joker, die dit kampioenenduel in het voordeel van R Antwerp FC liet kantelen, hoewel er onmiddellijk aan toegevoegd dient te worden dat Frans van Rooij als technisch en tactisch brein schitterend voetbalwerk afleverde.
RSC Anderlecht van zijn kant hebben wij nooit begrepen. Van Tiggelen, Nilis en De Groote speelden op een aanvaardbaar niveau. De rest liep verloren in een tactisch patroon dat op een giftige smeltkroes leek van persoonlijke intimidatie en volslagen gebrek aan kracht. Om bij te wenen. Het zal RSC Anderlecht overigens zelden zijn overkomen dat het op het stuk van individueel talent en deugdelijk ploegwerk dermate werd overklast.
Verdiend gewonnen
Op de overwinning van R Antwerp FC, met doelpunten van Jan Poortvliet en natuurlijk Cisse Severeyns valt niets af te dingen. Hiermee blijft de Bosuil niet alleen ongeslagen aan de leiding, maar schopt RSC Anderlecht toch al vier punten van zich weg. Een heuse kloof, waarop Georg Kessler zich echter niet blind staart, zaterdagavond uiteraard in grote doen. 'Kessler en het Grote Gelijk', dat is een situatie om een film over te maken. Zegt hij: "Wij hebben deze match zonder meer verdiend gewonnen. Tijdens de tweede helft hebben we RSC Anderlecht volledig gedomineerd. Dit spelbeeld probeerden we ook al tijdens de eerste helft neer te zetten, maar toen heeft RSC Anderlecht ons dat belet met zijn harde, soms schabouwelijke charges. Vooral H.P. Lehnhoff en Frans van Rooij waren daarvan het slachtoffer. Toen wilde RSC Anderlecht ons nog uit ons ritme halen. Na de rust lukte dat helemaal niet meer. Gelukkig voor het wedstrijdbeeld, heeft de kampioen toen zijn meerdere in R Antwerp FC erkend."
De grote afspraak
R Antwerp FC kon op het scorebord klimmen toen Cisse Severeyns werd ingehaald. "Juist", zei Georg Kessler. "Dat was ook zo gepland. Ik had met Cisse afgesproken dat Harry Cnops een uur lang de tegenstander zou afmatten en dat hij nadien op het tapijt mocht springen om de wedstrijd af te maken." Zo eenvoudig was dat.
Een versie, die wij toch eventjes bij Cisse Severeyns zelf wilden controleren. Hij zei: "Inderdaad, sinds donderdag weet ik dat ik een uur lang op de bank zou blijven. Daar kon ik moeilijk mee Leven, want als voetballer is het nooit prettig als je naast de ploeg dreigt te vallen. Ik begreep echter de beslissing van de trainer. In vier weken tijd speelde ik zeven matchen. Zowel voor de Olympische ploeg als voor het beloften-elftal werd ik opgeroepen en daardoor kon ik ook minder intensief aan de clubtrainingen deelnemen. De automatismen gaan dan een tikkeltje weg. Enfin, Cisse Severeyns leek een beetje aan rusten toe. Bij die gedachtegang, die al-bij-al logisch leek, heb ik mij nooit neergelegd. Toen ik zaterdag het gras op mocht heb ik vanaf de eerste seconde gespeeld met al de kracht die ik in mijn benen had."
Dat was er inderdaad aan te zien. Cisse Severeyns kende slechts een richting: lijnrecht op het doel van Munaron. Met zijn eerste bal aan de voet (58') donderde hij als een pletwals op het Anderlecht-doel af. Zijn aflossingspunt was Rudi Smidts, die H.P. Lehnhoff toeliet voorlangs te schieten. Een brok dynamiet was op het veld verschenen. Dat ondervond ook De Groote, die twee minuten later op zijn beurt door Cisse Severeyns werd uitgeschakeld ter inleiding van het doelpunt van Jan Poortvliet. Ter bekroning van zoveel voetbalkracht: het eigen doelpunt van Cisse Severeyns. Hij maakte onze voetbalavond en die van vele anderen goed.
Toch deed Georg Kessler niet uitbundig bij zijn besluit. "Royal Antwerp FC scoorde 21 van haar 29 doelpunten tijdens de tweede helft. Dit duidt op kracht en goede conditie. Daar ben ik blij om. Laten we nu niet te fel juichen om die overwinning tegen RSC Anderlecht. In dergelijke partijen wordt geen titel toegekend. Volgende zaterdag wordt het tegen KSK Beveren veel moeilijker." Nuchter en juist (Eric Moerman - bron: onbekend - 09/11/1987).
|
