Sprekende nullen op het bord
Vijf minuten voor rusten mocht de voor Sanders ingevallen Wittebole vanop een paar meter op Ratko Svilar knallen. Ref Delombaerde, die van geen buitenspel wou weten, bracht hiermee eindelijk wat sfeer in het kille stadion. Met de klap kon de pret niet meer op.
Maukanen vroeg een terugspeelbal aan vriend Bojovic en kreeg die, zij het een tikkeltje te kort. Harry Cnops had de openingstreffer aan de voet, maar hij schoot vrij vroeg en vrij hoog over. Dat waren zo ongeveer de lolligste belevenissen in een onvoorstelbaar zwakke eerste helft.
Beide ploegen vochten om het balbezit, maar gaven technisch een matige indruk: balverlies en slecht afwerken. In de 19e minuut werd Sanders naar de kant geroepen en mocht Wittebole het gras op. Een zucht later vuurde Frans van Rooij een kanonbal in de Brugse muur. Het leer kwam opnieuw in zijn bezit, waarna een te zachte achterwaartse pas naar Frank Mariman volgde. De libero zocht vanop het midden van het terrein zijn keeper. Wittebole werd haast de joker van de avond. Zonder een bliksemse reactie van Ratko Svilar, die kilometers uit zijn doelgebied spurtte, hadden de rood-witten op achterstand gestaan.
Bezoeker Ipermans, die in de voorbeschouwing op deze wedstrijd verklaarde dat KSV Cercle Brugge minstens een punt bij de Bosuilen zou weghalen, was vaak in de buurt van spelmaker Frans van Rooij te zien. Zelf raakte hij ondertussen haast geen voorwaarts gerichte bal. Het zou de ex-Antwerpspeler een zorg zijn. Draaien met een 0-0 op de bordjes werd als een succes beschouwd. Het dient gezegd dat de gasten, daar waar het kon, toch een drietal knapen vooraan hielden. Naast Sanders en zijn vervanger Wittebole, waren dat Kalusha en Musonda.
Goede intenties van trainer Kessler die met Cisse Severeyns meer mankracht in de aanval gooide. De Bruggelingen waren nochtans de eersten om voor doelgevaar te zorgen. Wittebole vloerde een paar tegenstrevers en bracht libero Kooiman alleen voor Ratko Svilar. De Joegoslaaf redde opnieuw. Toen volgden de nietszeggende minuten mekaar op. Het thuispubliek bracht de tijd door met scherpe opmerkingen en met hoongelach telkens een Antwerpspeler op stuntelige manier een bal verloor. Een werk waarin aanvoerder Harry Cnops vaak het voorbeeld gaf met degelijke steun van o.a. Mark Van der Linden. De slotminuten waren voor R Antwerp FC, dat drukte, maar nooit de weg naar de muit vond.
Mark Van der Linden probeerde een strafschop te versieren, maar kreeg van Delombaerde alleen een uitbrander mee. Wanhopige dribbels en ongecontroleerde afstandsschoten besloten dit ongelukkige avondprogramma. De kassier kwam nog melding maken van 4000 aanwezigen, dat waren dan nog 1000 koude neuzen meer dan vooropgesteld (R.V. - GvA - 13/04/1987).
Armoe troef
DEURNE — Na een match die gerust een van de grootste miskleunen van het voetbalseizoen
mag worden genoemd, konden de spelers van KSV Cercle Brugge een heel klein beetje tevreden zijn. Zij konden immers met de oogst van één punt huiswaarts gaan. R Antwerp FC won dus niet en verloor een punt. De stuntelige traptechniek van de meeste spelers leidde gaandeweg tot hilariteit op de bijna kale tribunes. Echte schoten naar doel werden gedurende negentig minuten niet gezien. Ook niet toen Antwerptrainer George Kessler na de rust Cisse Severeyns als derde aanvaller opstelde.
De kaart van de aanval trekkend en met Sanders geflankeerd door Kalusha en Musonda, moest Cercle in het eerste kwartier toch meer aan verdedigen dan aanvallen denken. Verder dan twee hoekschoppen bracht R.A.F.C., met Mark Van der Linden in de startersrij, het echter niet. Frans van Rooij heerste wel in het middenveld, stuurde zijn ploegmaats geregeld in de goede richting, maar dat bracht geen aarde aan de dijk. Een slappe terugspeelbal van Frank Mariman leidde tot de eerste herrie voor het Antwerpdoel. Ratko Svilar kon bijtijds en ver uitlopend het eerst bij de bal geraken. Intussen was Sanders bij de Bruggelingen al geruild voor Wittebole. Met Poorteman en Kooiman als verdedigers, konden de gasten geregeld de volgende Antwerpaanvallen dwarsbomen.
Slechts éénmaal in vijfenveertig minuten kon KSV Cercle Brugge bij Ratko Svilar in de buurt komen. Spelleider en grensrechter waren de enigen waren om niet te zien dat Wittebole in buitenspelpositie stond, maar Ratko Svilar kreeg gelukkig de bal op het lichaam. Vlak daarop kwam het aan de overzijde tot een misverstand tussen Laukkanen en Bojovic, maar Harry Cnops verkwanselde de unieke scorekans door de bal hoog boven het doel te trappen. Ook ploegwijzigingen brachten na de rust voor geen van beide ploegen beterschap. Zowel bij de gastheren als bij de bezoekers werd duchtig gekrasseld. In de twee kampen was het armoe troef (Louis Ceulemans - bron: onbekend - 13/04/1987).
'Winnetou' Svilar houdt een punt op de Bosuil
Het bestuur zal zich nog wel een keertje beraden alvorens het zondagavond-experiment in de toekomst te herhalen. Terwijl op alle televisiezenders de ballen over het scherm vlogen, zaten er in de Bosuilkuip niet eens 3.000 toeschouwers op een nochtans genietbare match te kijken. George Kessler duwde na twee weken ballingschap Mark Van der Linden in de spits, Berry van Aerle was er opnieuw bij, maar ook de Bruggelingen hadden hun virtuozen weer in de basis.
De rood-witten, gerustgesteld door de nederlagen van de andere degradatiekandidaten, vlogen er van meet af aan met man en macht in, maar de klaarkijkende Bojovic sleutelde het groen-witte verweer goed in elkaar. Er verstreek trouwens meer dan een kwartier voor R.A.F.C. dreigend kon prikken. In een tijdspanne van amper één minuut werd Mark Van der Linden tot tweemaal toe door Frans van Rooij tot scoren uitgenodigd. De Merksemnaar was zondagavond in één van zijn minder gelukkige momenten. De beste kans kwam er aan de overzijde toen Frans van Rooij en Frank Mariman zo klungelden dat Wittebole alleen voor Ratko Svilar kon verschijnen. De reus reageerde bliksemsnel en gleed ver uit zijn doelgebied, de bal uit de voeten van de Brugse spits. Hij mocht dat trouwens nog een keertje overdoen toen diezelfde Wittebole met de zegen van de scheidsrechter in duidelijke buitenspelpositie werd vrijgespeeld. KSV Cercle Brugge deed iets meer dan zich verdedigen. Vooral het duo Musonda-Kalusha zorgde voor fraai voetbalwerk. Even voor de rust leken de Bruggelingen onderuit te gaan toen Bojovic een niet te best berekende terugspeelbal in de loop van Harry Cnops stuurde. De spits knalde de levensgrote kans de wolken in.
KSV Cercle Brugge had kansen...
Antwerptrainer Kessler hoopte met de inbreng van Cisse Severeyns wat meer dash in het aanvalswerk te krijgen, maar aanvankelijk waren het de bezoekers die voor het betere werk zorgde. Bojovic, die eerder de toestand achteraan had geregisseerd, ging nu duidelijker bij Wittebole aanleunen. De Antwerpdefensie had het moeilijk. Ratko Svilar was redder in nood
toen hij met de voet een schitterende één-twee tussen Wittebole en Kooiman afstopte. Bij een erg zenuweachtig R.A.F.C. viel alle organisatie weg. Cisse Severeyns en Harry Cnops verstrikten zich om de haverklap in persoonlijke acties. Voor de Brugse keeper Laukanen werd het dan ook een rustige avond. Rood-wit heeft het winstpunt te danken aan Ratko Svilar, die ook in de slotfase nog uit de doppen moest kijken. Het bleef uiteindelijk bij een magere 0-0 na een wedstrijd die na de kampwissel wegdeemsterde (George Weymiens - bron: onbekend - 13/04/1987).
Door het oog van Bob (27)
In deze kleurloze wedstrijd die uitzonderlijk op zondagavond werd betwist, heeft een slordig spelend R Antwerp FC vruchteloos geprobeerd de twee punten in de wacht te slepen tegen KSV Cercle Brugge, dat traditiegetrouw met een sterke en goedgeorganiseerde verdediging uitpakte.
De mooiste Antwerpkans deed zich even voor de rust voor toen Harry Cnops een terugspeelbal van Bojovic onderschepte, maar ongeconcentreerd naar de wolken mikte!
Gedrurende de tweede helft was er een puike Ratko Svilar nodig om de niet ongevaarlijke Brugse counters een halt toe te roepen (Antwerp Clubblad 17 - 23/05/1987)!
Gebroken tand voor Thierry Pister
Een fel ontgoochelde George Kessler vond het toch nog een behoorlijke eerste helft. Wat er na de pauze werd afgeleverd beschouwde hij zowat als de zwakste Antwerpmomenten uit deze competitie. "Mijn grootste probleem als trainer zie ik in het feit dat een zestal spelers zonder zelfvertrouwen voetbalt. Ze zijn angstig aan de bal en angstig in de duels, lopen zich niet vrij om de bal te vragen. Vandaag werd een fors aantal hoge voorzetten voor doel gezwiept. Tegen kerels als Kooiman en Ipermans haalt dat niets uit. Achteraf moet ik nog blij zijn met het behaalde punt."
Twee Antwerpspelers kwamen gehavend uit de strijd. Yves Vanderveeren moest er met een verrekking in de lies uit. Thierry Pister trok een ongelukkig gezicht. Zijn verhaal: "Na de rust kreeg ik een elleboogstoot van Broeckaert. Mijn voorste tand brak af." Hij toonde zijn gebit dat inderdaad op dat van een tandenwisselende eerste communicant geleek.
De vervanging van Arek Klimas werd door trainer Kessler bondig verantwoord: "Te veel balverlies." De toehoorders vroegen zich daarop hardop af hoe het dan met Harry Cnops kon blijven duren. "Harry Cnops kwam op rechts inderdaad niet uit de verf", aldus de spreker(R.V. - GvA - 13/04/1987).
Geen tijd voor experimenten
Cisse Severyns mocht na de rust in de spits opdraven. Naast Mark Van der Linden en met Harry Cnops in steun. Hij heeft aan de kille 45 minuten weinig pret beleefd. "Ik stond herhaaldelijk naar ballen uit te kijken, maar ze kwamen niet. We werden erg weinig aangespeeld in de spits. Op de duur zette ik een paar solo-acties op, maar ik liep me vast op een overmacht aan tegenstrevers. Het wordt opnieuw moeilijk voor R.A.F.C." Of hij er de volgende keer van bij de start zal bijlopen, is niet zeker.
Op de vraag aan Georges Kessler of hij na de voorstelling ploegwijzigingen denkt door te voeren, antwoordde de coach. "Er is geen tijd meer om te experimenteren. Het zou fout zijn als ik nu één of andere jongere inschakelde opdat die dan de zaken zou redden. De mannen met ervaring moeten de klus zelf klaren. Dinsdag aanstaande (15 u.) spelen we een vriendschappelijke wedstrijd tegen het Noorse Valerengen. Mijn eerste aandacht gaat nu uit naar de recuperatie van Yves Vanderveeren (R.V. - bron: onbekend - 13/04/1987).
|
