Angst slechte raadgever voor bezoekers
Anderlecht — Nieuwe titel of niet, Arie Haan en RSC Anderlecht zien een samenwerking voor volgend seizoen niet meer zitten. Veel meer dan de glansloze 2-0 zege tegen het bedreigde R Antwerp FC was het aangekondigde vertrek van de trainer gespreksthema nummer één na afloop van een duel dat slechts zelden kon bekoren. Merkwaardig was wel dat er tevredenheid heerste in beide kampen. De landskampioen behoudt het ene puntje voorsprong op KV Mechelen, R Antwerp FC van haar kant had de schade binnen de perken kunnen houden in een wedstrijd die het al vooraf als verloren had beschouwd.
Georg Kessler had na afloop mooi doceren dat het RSC Anderlecht van zaterdagavond toch niet zo soeverein was en dat er zowaar mogelijkheden hadden ingezeten voor zijn team. Vraag is of de grijze eminentie zijn jongens daarvan niet beter vooraf had overtuigd. Nu konden we ons inderdaad niet van de indruk ontdoen dat R.A.F.C. als een geslagen ploeg tussen de lijnen stapte, met te groot ontzag voor de landskampioen, die de jongste weken duidelijk geen boeman meer is. Het was alsof het forfait op de valreep van Ratko Svilar het vertrouwen in de rood-witte spelersgroep had ondermijnd.
Zo kon het gebeuren dat R Antwerp FC in de aanvangsminuten gewoon weggespeeld werd door de thuisploeg, die zwierig van start ging. Gudjohnson had zelfs al in de eerste minuut kunnen scoren, maar zijn geplaatste kopbal belandde via de binnenkant van de staander in de armen van Nicky Schippers. R Antwerp FC beging de fout voor het eigen doel te blijven hangen en door het weinig doortastend optreden van de verdediging kreeg RSC Anderlecht nog een tweetal kansen. Berry van Aerle kon een doorbraak van Gudjohnson nog in hoekschop keren, maar na zes minuten kwam de openingstreffer er toch.
Het was Andersen die ongehinderd mocht oprukken door de centrale as van het veld. Zijn gemeten voorzet bereikte Krncevic en ondanks een kamikaze-ingrijpen van Nicky Schippers caprioleerde de bal in doel, niet nadat Thierry Pister met enkele centimeters een ultiem onderscheppingsmanoeuver mislukt zag. R Antwerp FC had meteen waar het nadrukkelijk om gevraagd had. RSC Anderlecht zat op rozen. Wie evenwel verwacht had dat de paars-witten naar een afgetekende zege zouden wandelen, kwam bedrogen uit. Zoals zo vaak het geval, stokte ook nu het spel van de Brusselaars. Langzaam maar zeker kwam R Antwerp FC meer in de match.
Munaron was zelfs gelukkig toen hij een schicht van Frans van Rooij nipt naast zag vliegen. Harry Cnops kon net niet bij een scherpe voorzet van Marc Van der Linden. Toen Frans van Rooij na hoekschop nog eens van dichtbij naast kopte, was het voor iedereen duidelijk dat R Antwerp FC die achterstand op het bord best had kunnen vermijden. Seconden voor rusten mochten de rood-witten trouwens nog een keer aan de gelijkmaker ruiken, maar Marc Van der Linden kon niks zinnigs doen met een nochtans ideaal aangegeven bal van Berry van Aerle.
Tussenin kon RSC Anderlecht zijn onmacht niet verstoppen. De Brusselaars speelden zonder tempo, zonder verrassing. Gelukkig beterde het er iets op in de tweede periode, waarin de thuisploeg opnieuw op een wat gemakkelijke wijze aan het tweede, geruststellende doelpunt kwam. Een overtreding van Yves Vanderveeren op Nilis leverde RSC Anderlecht een vrije trap op recht voor doel. Nicky Schippers had geen reactie op de draaiende bal van Vercauteren, die nochtans niet onhoudbaar leek. Met de inbreng van Cisse Severeyns voor Frank Mariman probeerde Georg Kessler zijn team meer aanvallende impulsen te geven.
En jawel, Munaron moest nog een bom van Frans van Rooij in hoekschop boksen. Danny Koekelcoren kreeg bij een andere gelegenheid net niet de kans om zijn hoofd tegen de bal te plaatsen. Aan de overzijde maakte Nicky Schippers zijn foutje van bij het tweede doelpunt nog een beetje goed door met doodsverachting in de voeten van Grün te gaan. Gudjohnson kopte een fraaie kans onbegrijpelijk over. Op dat ogenblik was de wedstrijd al lang gespeeld, waarin de bezoekers te laat begrepen hadden, dat een nederlaag in het Astridpark bij deze gelegenheid echt niet onontkoombaar was (Luk Luyten - GvA - 20/04/1987).
Twijfels blijven
ANDERLECHT Wat Anderlecht zaterdag in de korte periode voor het openingsdoelpunt van Krncevic en in de tien minuten volgend op de verlossende tweede treffer (een vrijschop van Vercauteren) toonde, deed heel even terugdenken aan de falanx die in de voorbije herfst alle tegenstand oprolde en op weg leek naar de Europese top. In die begenadigde periode kon het Brusselse team zijn tegenstander vrijwel 90 minuten lang in een ijzeren greep houden. Sinds de eindejaarsonderbreking komt het daar nog slechts sporadisch aan toe. Zo kon RSC Anderlecht zaterdag tegen R Antwerp FC slechts een kwartiertje voetbal op hoog nationaal niveau brengen. Dat was nauwelijks een compensatie voor vijf kwartier minderwaardig geklungel.
Het was net alsof de spelers er de toeschouwers op attent wensten te maken, dat ze echt nog wel kunnen voetballen. Individueel en als ploeg. Het zal de paars-witte aanhang en de verantwoordelijken van de club allicht wat hoop hebben gegeven op de goede afloop van het titelduel met KV Mechelen. Tenzij de twijfels die vooral de ontstellend zwakke eerste helft, de aanvangsminuten uitgezonderd, opriepen de bovenhand halen en dus in de toch wel ongeruste Anderlechtharten blijven zitten. Vooral in het licht van de weinig serene atmosfeer die de club momenteel kenmerkt. Er is de lange onbeschikbaarheid van Lozano, het nakende afscheid van Scifo, de contractbesprekingen daar bovenop en nu ook het haast zekere vertrek van coach Arie Haan. Elementen die de gemoedsrust binnen de spelersgroep zeker niet bevorderen.
Nochtans was daar in het prille wedstrijdbegin helemaal niets van te merken. RSC Anderlecht ging als een wervelwind van start. Gudjohnson kopte meteen tegen de paal. Hij 'vergat' even later de bal op een vrijstaande maat terug te leggen na een dribbelnummertje op het verlengde van de doellijn. In de zesde minuut trof de hard zwoegende Krncevic op aangeven van Andersen met een caramboledoelpunt raak. RSC Anderlecht leek definitief gelanceerd, maar viel plots helemaal stil. Aanvallers en middenvelders geraakten niet meer uit de greep van de door Georg Kessler uitgezette cipiers. Ook uit de defensie kwamen er nauwelijks aanvallende impulsen. Het team zakte zienderogen in mekaar. Ritme en inspiratie waren zoek en het regende misverstanden, technische tekortkomingen en verkeerde voorzetten.
Omdat ook bij de tegenpartij de spelers elkaar niet naar behoren vonden, kreeg je soms de indruk dat twee inderhaast geďmproviseerde teams in het veld stonden met spelers die nooit eerder met elkaar hadden gevoetbald. Al trachtte Frans van Rooij wel de zaken te ordenen. Hij stuurde Marc Van der Linden een paar keer diep. Ook Scifo stuurde Mark Van der Linden een keertje de ruimte in, maar bij de laatste voorzet liep het mis. De rumoerige nummer tien van R.A.F.C. kopte een doelrijpe hoekschop van Frans van Rooij naast. De bezoekers verzuimden in die fase de zwakte van RSC Anderlecht af te straffen.
De thuisploeg vatte de tweede helft agressiever en met grotere concentratie aan. Het ging pas goed spelen nadat Vercauteren er met een draaiende vrijschop 2-0 had van gemaakt en er meer ruimte kwam door de wissel tussen verdediger Frank Mariman en aanvaller Cisse Severeyns bij R.A.F.C. Scifo eiste het middenveld voor zich op en lag aan de basis van enkele snedige aanvalsacties. De Brusselse afwerking liet te wensen over. In het laatste kwartier werd R.A.F.C., dat met een zucht van verlichting de nederlagen van de andere staartploegen vernam, weer wat respijt gegund. Is het RSC Anderlecht van zaterdag nog lang geen kampioen, de R.A.F.C. van tegen RSC Anderlecht is nog niet gered (Herman Meersseman - bron: onbekend - 21/04/1987).
Door het oog van Bob (28)
Het zag er al vroeg in de wedstrijd dramatisch uit voor de Great Old. Nicky Schippers, die in laatste instantie de gekwetste Ratko Svilar tussen de palen diende te vervangen, werd al vroeg op de proef gesteld.
Gudjohnson trof al tijdens de openingsminuut de zijstaak. Amper vier minuten ver opende Krncevic de score (1-0). Dan al werd er bij de Antwerpaanhang terecht voor een monsterscore gevreesd. RSC Anderlecht viel echter stil en R Antwerp FC kwam beter in de wedstrijd, zonder evenwel echt gevaarlijk te zijn.
Een kwartier ver in de tweede helft schilderde Vercauteren een vrijschop in de winkelhaak (2-0). Meteen doofde de partij helemaal uit. Frans Van Rooij nam Anderlechtdoelman Munaron nog een paar maal op de korrel, maar een doelpunt zat er niet in (Antwerp Clubblad 17 - 23/05/1987).
|
