Thuis 20 op 20
LOKEREN — Zoals geweten, startten de leiders zonder de geblesseerden Lubanski en Dalving aan een partij die ze weer ruimte kon schenken in het klassement na het gelijkspel van Club Brugge KV zaterdagavond. Daarvoor diende eerst R.A.F.C. weggezet te worden. Wat heel zeker niet zo gemakkelijk is gegaan dan men wel had gedacht. Oefenmeester Staf Vanden Bergh liet z'n team kordaat de aanval spelen op Daknam. Het bezorgde de Lokerenaars in het eerste halfuur meer dan eens koude rillingen. Op het middenveld vond de hardwerkende Bett z'n draai niet. In die periode was Verheyen aangewezen op het afstoppen van de alomtegenwoordige Patrick Ipermans, eerder dan zelf in gang zetten van de aanval.
R.A.F.C. startte niet alleen aanvallend, maar ook met enkele geniepige fouten, die door een niet altijd gelukkig leidende Verhaeghe werden ingedijkt toen hij na zo'n twintig minuten belhamel Eddy Snelders, na de tweede zware overtreding op Mommens een gele kaart voor de neus duwde. Zoals gezegd R.A.F.C. was meer in de buurt van doelman Hoogenboom dan KSC Lokeren in de zone van nationale portier Theo Custers. Draaide het op het middenveld uitstekend bij de bezoekers, met de al geciteerde Patrick lpermans, Paolo Lallo en de vaak terugvallende Ruud Kaiser als uitblinkers, aanvallend vlotte het minder vlot. Dat was te wijten aan het feit dat Verbruggen en Somers een haast perfecte partij afleverden, tegen de veel te veel op hun veldstrook geplakte Ib Jacquet en Ruud Kaiser.
De Lokerenaars speelden erg kort op de man en verhinderden alzo de gevreesde centers naar het hoofd van Willy Geurts, met Velkeneers als bewaker. Na de rust diende hij bij vrijschoppen en corners door Somers geschaduwd te worden. Daar Larsen zich aanvankelijk niet kon doorzetten en Gudjohnsen met pijn in de rug op het veld stond, was het niet zo heel verwonderlijk dat KSC Lokeren erg weinig doelkansen kon afdwingen. André Heerwegh (uitstekend als laatste man) diende in extremis Larsen het scoren te beletten, toen de Deen bijna van een te zwak terugspelen van Frank Mariman kon profiteren om diep in het strafschopgebied door te dringen. Gevaarlijkst was KSC Lokeren wanneer Larsen vanop links laag kon inzenden, nadat hij door Verbruggen behendig was gelanceerd.
Na de pauze kreeg KSC Lokeren meer greep op het gebeuren nadat Larsen een aarzelen van doelman Theo Custers had benut om in de verste hoek te besluiten. Gudjohnsen werd vervangen door Laroy. De jonge knaap debuteerde zonder complexen, maakte het zich aanvankelijk op het middenveld (waar hij de plaats van de vooruitgescvhoven Mommens innam, die zelf in de aanval nog uitstekende dingen zou doen) niet te gecompliceerd en toonde meer lef naarmate de wedstrijd vorderde. R.A.F.C. gaf zich niet verloren, maar Willy Geurts kopte een center nipt naast (65'). Hoogenboom pakte een mooi schot van Lallo (75') zodat KSC Lokeren uiteindelijk ongeslagen blijft op Daknam, waar het nu al 20 punten op 20 veroverde (Roland Lebuf - bron: onbekend - 28/01/1980).
Antwerp Clubblad noteerde (21)
De leiders konden tegen R Antwerp FC nooit imponeren, zij het dat ze daarvoor de afwezigheid van Lubanski en Dalving konden inroepen. Vooral in de eerste helft was R.A.F.C. zeker evenwaardig. Toch kon Larsen een keer erg gevaarlijk worden, toen hij een te korte terugspeelbal van Frank Mariman onderschepte, Theo Custers was eens te meer op post.
Vier minuten na de koffie kreeg R.A.F.C. een koude douche door een even merkwaardig als ongelukkig doelpunt. Een uittrap van Theo Custers werd in één tijd door Verheyen tot bij Larsen gewerkt, die alleen kon doorgaan en uit een scherpe hoek raak knalde.
R.A.F.C herstelde zich moeilijk van deze opdoffer, omdat er in het middenveld een echte dominerende figuur ontbrak. Terwijl Willy Geurts en Ib Jacquet wel af en toe in de buurt van Hoogenboom konden opduiken, zonder echt gevaarlijk te worden. Van het verhoopte punt kwam er dus opnieuw niets in huis (Antwerp Clubblad-13 - 17/02/1980).
|
