Met showband bij de rust eindigde spektakel
ANDERLECHT — Bij de rust van een bijna te brave wedstrijd, zonder echte emoties of spanning, zag het er naar uit dat RSC Anderlecht goed op weg leek naar de 'honderd doelpunten', maar om onbekende redenen kreeg zijn spectaculair eerste half uur geen verlengstuk. Munaron en Jan Ruiter hadden nog wel een schitterende parade in huis, zo niet was toch op een 4-1 score geëindigd. Met een spetterende show van de Lyraband eindigde alleszins het spektakel in het mager bezet Vanden Stockstadion. We zullen nooit weten welke de reden was: ofwel het (gewild?) afhaken van RSC Anderlecht, dat gistermorgen om acht uur al naar Israël vertrok, ofwel het beter ineenklikken van de Antwerpdefensie na een warrig begin, ofwel beide zaken samen.
Zelf toonde rood-wit weinig ambitie, durf en klasse om in een feiten-arme tweede helft met succes tegen de stroom in te roeien. Het had wel veel balbezit, maar de bezoekers moesten telkens van te ver komen om hun acties tot voor Munaron gaaf te houden, ook al begon de na rust ingevallen Harry Cnops erg rumoerig. Het was op een stilliggende bal dat Vladi Petrovic Munaron tot het uiterste kon drijven. In de eerste helft kreeg R.A.F.C. wel een levensgrote kans toen Munaron geklopt was na een knappe rush van Gaston Boeckstaens. De inlopende Ronny Prins zag zijn schot in extremis door Grün op de lijn geweerd.
Vercauteren
R.A.F.C., eerst massaal teruggeplooid, hield na de rust de kersverse kampioenen, zoals door trainer Haan gevraagd, ook beter uit het zestien metergebied. Dat was in het begin niet het geval. De indruk bestond dat te veel Antwerpverdedigers tijd en mogelijkheden verloren door te naarstig hun persoonlijke tegenstander op te zoeken. Vercauteren sneed op links als door boter, goed in de rug gesteund door Andersen. Hij had een voet in de beste lokale acties. Laat Vandenbergh zijn tweede doelpunt in buitenspel hebben gescoord, voor hetzelfde geld stond R.A.F.C. na 45 minuten met 4-0 of meer in het krijt, ook al voetbalde RSC Anderlecht op papier slechts met één echte spits. Het gevaar kwam van alle kanten.
Een kwartier voor het einde, toen R.A.F.C. al lang gelijke tred hield in het middenveld, ging Van Himst in op de lang gescandeerde eis 'Czerniatynski! Czerniatynski!, maar de Waal kon in een te korte periode niets meer bereiken tegen zijn ex-maats van wie Jan Ruiter in de 72e minuut op kanjer van Arnesen, een vierde treffer belette met een fameus handje. Van de twee ploegen die ontspannen konden acteren na de rust, hadden we meer verwacht. Hoewel, draai de speelhelften om en de neutrale kijkers gaan voldaan huiswaarts, terwijl R.A.F.C. nu de verdienste had één uur de lokale scoremachine te hebben kunnen ontregelen (Roger Robberechts - bron: onbekend - 13/05/1985).
Door het oog van Bob (22)
De beide Antwerplibero's Yves Vanderveeren (vader geworden van een flinke zoon) en Danny Koekelcoren (licht gekwetst) dienden in extremis forfait te geven. Trainer Arie Haan moest meteen heel wat veranderen op het tactische bord. Norbert Beuls werd laatste man, Guy Vanhorenbeek kwam naast Patrick Ipermans als verdedigende middenvelder. Dat viel de eerste helft helaas tegen het supersterke RSC Anderlecht slecht uit!
Gaston Boeckstaens stond op rechts voortdurend tegen een overmacht. Vercauteren en de oprukkende Andersen trokken heel wat gaten in de rood-witte verdediging met alle gevolgen van dien. Na doelpunten van Van den Bergh, Arnesen en nogmaals Van den Bergh wees het scorebord nog voor het halfuur 3-0 aan. Rood-wit had bij een 2-0 tussenstand een mooie kans van Ronny Prins, die helaas door Grün op de doellijn verijdeld werd. Verder kwam de Great-Old niet veel aan bod.
Bij de rust verving Antwerptrainer Haan Guy Vanhorenbeek door Harry Cnops. Dank zij de verschuivingen in de Antwerpverdediging kwam de pletwals van RSC Anderlecht tot staan. R Antwerp FC eiste een groter deel van het spel op. Een poging van Harry Cnops belandde in het zijnet. RSC Anderlecht, bij wie de Deense spelers na hun midweek-interland stoom aflieten, kreeg nog enkele kansen. Jan Ruiter pakte met enkele klasrijke reddingen uit. Uiteindelijk was de 3-0 eindstand voor R Antwerp FC al bij al nog eervol, rekening gehouden met het feit dat na slechts 25 minuten een monsterscore te vrezen viel (Bob Crauwels - Antwerp Clubblad-17 - 25/05/1985).
|
