Prompt afgestrafte blunders van krampachtige verdedigers
Deurne - De 18.000 toeschouwers hebben in de Hel van Deurne-Noord geen ontketende duivels gezien, wel bijdehante aanvallers die onthutsende blunders prompt afstraften. De krachtmeting, vooral gericht op het meesterschap in het middenveld, was de essentie van de wedstrijd, die zelden de hoogste toppen scheerde, maar wel in de eerste helft op een onderhouden spanning dreef en op een behoorlijk peil werd gehouden met een merkwaardige toewijding in de uiting van een door krampachtigheid geremde slagvaardigheid. Was van de twee speelhelften, de eerste de aantrekkelijkste, van een zeldzame schoonheid was zij (?) niet. Bepaalde spelers, bepaalde vakken bewogen zich voortdurend in een groep van een verlammende krampachtigheid. Men keek aan tegen een opeenstapeling van blunders van de verdedigingen, blunders die leidden tot de in onze competitie ietwat curieuze, zo niet indrukwekkende 2-3 ruststand.
Al in de tweede minuut kwam Royal Antwerp FC op voorsprong. Jos Heyligen kopte een voorzet van Herman Houben buiten het bereik van De Bree tegen het net. Hij kreeg bij de afwerking zoveel ruimte en tijd, dat het bewustzijn van de aansprakelijkheid van de Molenbeekse verdediging niemand in twijfel liet. RWDM reageerde vinnig, met acties afwisselend gespreid over links en rechts. Over links het gevaarlijkst, waar een dynamische Teugels de graag aanvaarde steun genoot van een geregeld oprukkende Martens. Precies die milde steun liet de thuisploeg toe iedere aanval meteen tegenaanval te beantwoorden in de ruimte achter de opgerukte Martens via de aalvlugge en ongrijpbare Flemming Lund. Naarmate de tijd verstreek, verwierf RWDM een toenemend toezicht over de spelontwikkeling vooral via het duo Nielsen-Boskamp, onnauwkeurig, maar bijzonder veerkrachtig, dynamisch en mobiel.
Bij een doorbraak van Polleunis, wiens aanvoer van meer inzicht getuigde, kreeg Teugels de tot dan toe beste kans van de wedstrijd. De manier waarop Jean Trappeniers het doelpunt voorkwam, had meer weg van toeval dan van enige andere verdienste. Op de gelijkmaker moest aldus tot de 22e minuut worden gewacht. De opgerukte Martens kruiste naar Koens die afrondde tot een geadjusteerd doelpunt. Meteen klom de wedstrijd naar zijn hoogtepunt. In een periode tussen de 25e en 35e minuut kroop de bordjesman driemaal op de ladder om de stand van zaken duidelijk te maken. Eerst richtte Karl Kodat een hoge voorzet van Jos Heyligen links voorbij De Bree. Nauwelijks twee minuten later maakte Koens andermaal gelijk uit een voorzet van Martens. Zijn directe tegenstander Xavier Caers bleek er zo door aangedaan dat hij nog geen vijf minuten later een voorzet van Wellens van links keihard voorbij zijn doelman knalde nog voor Koens een kans kreeg.
In het derde kwartier zwalpte een aangeslagen Royal Antwerp FC in de greep van een erg mobiel en tikje zelfzeker RWDM. Alfred Riedl kreeg desondanks plots nog een kans die hij zelf nog wilde grijpen. Het laatste alarm voor het eindesignaal van de eerste periode was er voor Jean Trappeniers die wankelde onder een kei van Teugels.
In de tweede helft pakte RWDM het helemaal anders aan. In tegenstelling tot de eerste, toen het al na twee minuten tegen een achterstand aankeek en geen keuze had, nam het thans het behoud van de voorsprong in overweging. De bezoekers stelden zich defensief in en braken telkens gevat uit als de gelegenheid zich aandiende en liet het initiatief aan een niet bijzonder geïnspireerde thuisploeg. Royal Antwerp FC achtte het niet aangewezen snel toe te slaan. Het vorderde plechtmatig van vak tot vak, liet zich bij momenten de bal afsnoepen en maakte van het vierde kwartier een opvoering zonder passie en bezieling. Een kentering kwam er pas toen in de 25e minuut Dumon Alfred Riedl belaagde. Ref Van Melkebeke repeteerde strafschop tot verontwaardiging van De Bree en Bjerre. Karl Kodat maakte er gebruik van om de gelijkmaker tegen het net te prikken.
In de slotfase klom het tempo, niet zozeer het peil. De beste bedoelingen droegen de stempel van de krampachtigheid en in de uiting daarvan bleef het bij voorbereiding, onnauwkeurig aangegeven en waar de gering kans zich bood, stuntelig afwerken. Misschien was RWDM het dichtst bij de zege geweest en als het die uiteindelijk verkeek, was niet de strafschop de enige aanleiding (HNB - Leo Verhoeven - 1974-11-25).
Antwerp Clubblad zag het zo
Toen Jos Heyligen al in de tweede minuut tegen het net kopte, zag de toekomst er bepaald rooskleurig uit. De leiders sloegen echter terug langs Koens, ook nadat Karl Kodat in de 25e minuut ons opnieuw op voorsprong had gebracht. De Brusselaars trokken in een zegeroes naar de koffie, want Xavier Caers doelde tegen de eigen ploeg, het einde van een periode van tien minuten waarin niet minder dan vier doelpunten vielen.
R Antwerp FC kwam in de tweede helft op gelijke hoogte via strafschop. Fredje Riedl werd ten val gebracht, Karl Kodat verzilverde meteen de elfmeter. Rood-wit houdt daarmee stand op de vierde plaats (Antwerp Clubblad-12 - 1975-01-19).
|
