Frans Vermeyen en Ove Eklund out - Moet Jean Trappeniers ook nog scoren?
Ook in het alsmaar sfeervoller Machtensstadion heeft Royal Antwerp FC geen doelpunt kunnen maken. Het toonde zich wel slagvaardiger en gevaarlijker dan Berchem Sport vorige week, kende ook pech door het uitvallen van Frans Vermeyen en Ove Eklund, maar het zijn tenslotte de cijfers van de rangschikking die tellen
"De kansenwaren er", hoorden we in de bezoekende kleedkamer. Akkoord, maar als daaruit geen enkel doelpunt komt? Moet dan alles op Nico De Bree of onkans worden geschoven? Toen RWDM, na erg lang aandringen, op een magere 1-0 voorsprong kwam, vond de ingevallen en geregeld klaar kijkende René Desaeyere de oprukkende Xavier Caers praktisch alleen voor doel. Iedereen verwachtte zich aan een zwaar schot, maar de overigens verdienstelijke Xavier Caers faalde. Tevoren had Flemming Lund een kans laten liggen. In de eerste helft was het vooral Ove Eklund die tot driemaal toe een verrassende, maar snelle en glasheldere Antwerpcounter slecht afwerkte, door over of naast te schieten. In de 38e minuut was het toch bijna 0-1. Nadat Dumon de bal had verspeeld, gaf Ove Eklund laag naar de hoek. De Bree redde met... de voet. De terugspringende bal werd door Flemming Lund van dichtbij hernomen, maar De Bree punchte in een wonderlijke reflex de bal andermaal weg.
Toch is de 2-0 zege van RWDM verdiend, want ook de fusieclub liet een heleboel kansen liggen. Of liever: Jean Trappeniers was weer helemaal daar. De Antwerpdoelman kende tenminste vier verbluffende tussenkomsten. Dat was vooral na de rust toen RWDM met alle geweld wilde doordringen. De fusieploeg, weer beweeglijk en spectaculair, hield het dit keer toch meer bij flitsen dan tegen Berchem Sport. Overigens lieten Jos Van Riel, Jos Velser en Willy Van Der Wee de drie puntspelers niet veel vrijheid. Bob Geens stopte de gaten. In het centrum brak Louis Pilot de eerste schokken. Op tegenaanval verraste Royal Antwerp FC vriend en tegenstander. Het bereikte met hoge en verre ballen des te gemakkelijker Flemming Lund, door hij door Martens niet eens bekeken werd. Het meeste gevaar kwam van Ove Eklund, steeds op het randje van het buitenspel, maar overal bij waar het brandde. Het was een zware klop voor rood-wit Ove Eklund wegens verrekking te moeten verliezen.
In de achtste minuut was ook Frans Vermeyen al verdwenen. Hij werd door onreglementaire schoennoppen van Desanghere zwaar gekwetst. In een soort 4-4-2 formatie bleef Royal Antwerp FC niettemin een klein uur erg kalm en beheerst. Opgepikte ballen werden vliegensvlug van man tot man doorgespeeld. Tegen de robuuste Molenbeekse verdediging, van waaruit Martens vlijmscherp ontelbare rushes naar voeren uitvoerde, was het tenslotte moeilijk optornen. In Molenbeek hebben we door de tegenstander nu al verschillende tactieken zien toepassen, maar zolang de ploeg draait, is er vooralsnog geen kruid tegen gewassen... (GvA - Roger Robberechts - 17-09-1973).
|
