Wat voorafging
De wedstrijd stond oorspronkelijk ingeschreven als zesde speeldag van de competitie. Op vrijdag 29 augustus besliste het Stadsbestuur tribune 2 om veiligheidsredenen te sluiten. De stadsderby werd meteen verdaagd om pas half november te worden betwist.
Cipier valt uit zijn rol
Deurne - KFC Germinal Ekeren leeft ook zonder Helleputte en Hofmans, tenzij het zaterdagavond om stuiptrekkingen ging. We sluiten dat niet uit. Veel beter dan een zwak R.A.F.C. was het niet. Vande Walle moest geen enkele moeilijke bal pakken, Yves Van der Straeten stopte een kopbal van Lukaku en een manke poging van Deflandre. Daarnaast mocht YVes Van der Straeten zich twee keer, totaal machteloos, omdraaien.
Dat is alles wat over deze avond gezegd kan worden. De plicht roept. Het verhaal dus. Verstraeten was de cipier van Cisse Severeyns. Een vroege aanslag op de benen van de Antwerpspits werd door Romain met geel bestraft. Verstraeten verloor nog een paar duels, maar trok meestal aan het langste eind. Francis Severeyns predikte in de woestijn. Zijn maatje Ganiyu Owolabi speelde bij afwezigheid van de naar Italië verhuisde John Aloïsi mee vooraan, maar werd door de eigen aanhang weggehoond. De onverlaten die het bijna een uur lang op Ganiyu Owolabi gemunt hadden, konden net zo goed hun afkeer naar een handvol anderen hebben verlegd. Wat speelde R.A.F.C. slecht! Cvijan Milosovic, de man met het nummer tien en verondersteld de lijnen uit te zetten, had ze ergens laten liggen. Eén mooie doorsteekbal naar Francis Severeyns is al wat we hebben onthouden, de nummertjes breeddribbelen negeren we.
Lukaku en Verstraeten
Germinal scoorde twee keer. Vlak voor de rust zette Lukaku het hoofd onder een inzenden van Dheedene. Janssens lag aan de basis. Iets na het uur kreeg Germinal een hoekschop. De Nil en Schaessens hadden veel tijd nodig om uit te maken wie de bal weer in het spel zou brengen. Toen het dan toch lukte, toetste De Nil tot bij Schaessens, die op zijn beurt gepast tot aan de tweede paal kromde. Verstraeten klom hoger dan de rest en kopte krachtig binnen. De cipier viel uit zijn rol. Germinal dus in het klassement op gelijke hoogte van R.A.F.C., dat nooit de indruk gaf de aansluiting bij de subtop te beogen, laat staan ze te verdienen. Gzil, nieuwe sterke man achter de Ekerse formatie, was tevreden. "Niet volledig," voegde hij nog haastig aan toe. We kunnen hem daarin volgen want R Antwerp FC-Germinal was een flutwedstrijd. Het is ons telkens een raadsel hoe trainers er na afloop nog positieve dingen in kunnen terugvinden. Het aantal ballen dat langs beide kanten gewoon richting miste, was niet te tellen. Het is schrijnend vast te stellen dat jongens die in eerste nationale proberen te voetballen evenveel balbeheersing in hun voeten hebben als er één kilo gaat in honderd gram.
Prutser naar de kant
De Antwerpsupporters waren niet van slechte wil. Ze lieten zich gelden, maar werden slecht bediend. Een hard afstandsschot van Rudi Smidts was al voldoende om "Rudi, Rudi" in het stadiion te laten galmen. Dat was het dan. In de zesenvijftigste minuut kwamen ze nog even los toen hun roep werd aanhoord en trainer Fazekas de ontstellend prutsende Ganiyu Owolabi naar de kant haalde. Die van Ekeren moesten het doen met het observeren van de druk coachende Gzil wiens broek weinig slijtage opliep. Geen zittend gat, de Poolse Belg (Roger Vlemings - GvA - 13/11/1995).
Retrospectieve door Peter
De wedstrijd werd door de bezoekers gedomineerd en kreeg een terechte uitslag. KFC Germinal Ekeren was agressiever, korter op de bal, snediger in de duels en scherper voor doel. Mike Verstraeten speelde naar jaarlijkse gewoonte een reuzematch. Hij stak Cisse Severeyns helemaal in de zak. De stoere voorstopper zag zelfs de mogelijkheid om even mee naar voren te trekken en de 0-2 tegen de netten te buffelen.
R Antwerp FC kreeg nauwelijks een uitgespeelde kans, vocht wel voor de bal, maar acteerde ongeïnspireerd. Cvijan Milosevic had het moeilijk op het middenveld, de andere rood-witten hadden het vooral moeilijk met zichzelf. De eerste goal viel kort voor rust. Lukaku kon voor de neus van Rudi Taeymans binnenkoppen. Deflandre had daarvoor al twee keer gedreigd en ook Radzinski was al erg dicht bij de openingstreffer gekomen. In de tweede helft maakte Verstraeten de klus af (P.N. - Antwerp Clubblad-09 - 26/11/1995).
|