Geen twijfel: de beste ploeg is met de cup weg
De naam R Antwerp FC kan samen met de winnaars van de eerste drie edities (Nacional Montevideo, K Beerschot VAV en Borussia Dortmund) voor het eerst ingevuld worden op de erelijst van het Metropooltornooi. Daarmee ging de cup ongetwijfeld naar de ploeg die de beker ruim verdiende. Gaston Boeckstaens, de voetballer uit het groene Keerbergen, mocht als aanvoerder van de honderd en één jaar oude "Great Old" fier zwaaien met de beker, die hij na de match in ontvangst mocht nemen van Minister van State Frans Grootjans, directeur van D.N.G., geflankeerd door de h. Kinsbergen, Gouverneur van de provincie Antwerpen. De ploeg van trainer Dimitri Davidovic, die na de match een staande ovatie meekreeg, had strafschoppen nodig om winnaar te worden. De dertienduizend kijkers waren het er roerend over eens dat de roodwitten tot het trappen van 'elfmeters' waren 'veroordeeld', omdat Vasas tussen de palen Leboniczky had staan, een doelman die zijn reputatie niet gestolen heeft. De man pakte woensdagavond werkelijk alles toen de match onafgebroken in de richting van zijn doel evolueerde. Het overwicht van Laszlo Fazekas en cie. in de tweede helft was nog nadrukkelijker dan in de eerste periode.
Leo Vander Elst en de voor Alex Czerniatinski ingekomen Harry Cnops stelden de Vasasdoelman duchtig op de proef. Spijtig dat ook scheidsrechter Jan Peeters zijn Hongaarse steentje bijdroeg door in het vijfde kwartier een strafschop als een huis op de doorgebroken Laszlo Fazekas niet te fluiten. De beroepsmilitair uit de Larmoničrestraat had inderdaad zijn dagje niet. Onrechtstreeks lag hij immers ook aan de basis van de vervanging van Antwerps' nieuwe steraanvaller Alex Czerniatinski. 'Czernia' werd opvallend door de Hongaarse verdedigers gezocht. Peeters keek lijdzaam toe hoe men de gewezen spits van RSC Charleroi tegen de enkels, kuiten en hielen trapte. Vermits Peeters hem niet beschermde en enkel oog had voor de boze reacties van de Antwerpspeler besloot coach Dimitri Davidovic in te grijpen. Om te beletten dat hij, ingevolge een uitsluiting, van zijn superspits zou worden beroofd, besloot de Antwerptrainer hem wijselijk naar de kant te halen!
Ook in de eerste periode had R.A.F.C. tijdens de spannende finale van de Metropoolbeker een onbetwistbaar meesterschap aan de dag gelegd. Voor de rust waren de zuivere doelkansen in deze éénrichtingsmatch, die enkel spannend bleef omdat de thuisploeg nooit de verwachte openingstreffer lukte, nochtans op één hand te tellen. Ook Christian Kulik, niet volledig fit aan de match begonnen, had een groot aandeel in het technische meesterschap van de Bosuilploeg. Leo Vander Elst en hij openden een paar maal voor de moeilijk te grijpen 'Czernia' de weg naar het Hongaarse doel. Daar stond echter die reuzekeeper die door gepast uit te lopen voor een erg nauwe schiethoek zorgde. En zo gebeurde het bijna dat Vasas in het zicht van de rust via spits Izso, de overwinning wou stelen. Geen wonder dat Leo Vander Elst een uur later met zijn vreugde geen blijf wist, toen hij de beslissende strafschop tegen het net had gebliksemd.
Dat R.A.F.C. de finale uiteindelijk won, deed de rood-witten enorm veel deugd. Ze hadden trouwens volop recht op die zege tegen een Hongaars team dat na de nederlaag in het eigen Boedapest blijkbaar zo bang was geworden voor de Belgen dat ze enkel oog had voor het vermijden van een nieuwe nederlaag. "Dat was niet het enige element voor een minder spectaculaire match," aldus Antwerptrainer Davidovic. "De inspanningen van de laatste week wogen bij mijn spelers zwaar door. Het was de vierde wedstrijd in acht dagen en steeds in een hoge temperatuur. Toch ben ik erg tevreden. Er liepen vandaag weer enkele uitblinkers in de ploeg, maar ik wil vooral de goede collectieve verrichting van het team onderstrepen. Daarmee werd de voorbereiding op een positieve manier afgesloten enkunnen we de zaken nu wat rustiger opnemen in het vooruitzicht van de competitiestart. Op onze vraag of Ratko Svilar al eerder een strafschop had getrapt antwoordde Davidovic: "Driemaal: de eerste keer, de laatste keer en nooit meer (Walter Geboers - Georges Weymiens - D.N.G. - 7/08/1981)."
|
