Rust er dan toch een vloek op Royal Antwerp FC? Pijnlijk was het gisterenavond om te zien hoe de duizend opgekomen voetballiefhebbers na amper acht minuten het bittere dieptepunt van de wedstrijd moesten aanschouwen. Al van meet af vlot gestart, probeerde Vladimir Petrovic diep door de achterste gelederen van de Israëlische landskampioen te dringen. Toen deed zich het scenario voor dat we rond de Joegoslavische spelmaker al een tijdje gewend zijn. Net voor de rechthoek werd hij door Osmo zwaar aangetrapt. Hij bleef roerloos op de rug liggen, enkel schuddend met het hoofd, waarvan het gelaat een pijnlijke grimas vertoonde.
Vladimir Petrovic werd vervangen en de bezorgde blikken van Antwerpdokter Boghemans voorspelden niets goeds. Antwerpvoorzitter Eddy Wauters en manager Louis De Vries werden als eersten van de situatie op de hoogte gebracht. De aanhechting tussen het kapsel en het sleutelbeen is verschoven. Hij mist dus het competitiebegin en zal een volle maand van de velden blijven, zo luidde althans de eerste diagnose. Die mogelijkheid heeft men bij Royal Antwerp FC duidelijk niet voorzien. Meteen stelde zich de vraag hoe het nu verder moet. Een vraag waarop gisterenavond geenszins een antwoord gegeven kon worden.
De wedstrijd tegen Haifa was geenszins de norm, tenzij misschien wat het ruwe voetbal betrof. Nijdig waren ze wel, die Israëli. Royal Antwerp FC bouwde via Alex Verniers een 2-0 voorsprong op. Nog voor de koffie kwam Maccabi langszij. Uiteindelijk bleef Royal Antwerp FC wel de betere combinaties in elkaar steken zodat de 4-2 zege gewettigd was (gva - 1984-08-17).
