Eigen schuld, dikke bult
Deurne - Wintervakantie in voetballand. Sinds zondag is het zover. Cisse Severeyns en Rudi Smidts zitten in Spanje. Manager Carl Geeraerts verkent Sri Lanka. Ronny Van Rethy, om maar iemand van de andere roodwitten te noemen, vierde de kerst in eigen omgeving. Ieder zijn meug. Een ding is zeker of het nu tijdens de paella, het rijst-diner of bij de gevulde kalkoen was, al wie een Antwerpmuts draagt zal ongetwijfeld nog aan de match van zaterdagavond hebben gedacht. Een wedstrijd die R Antwerp FC aan de hand van de bijeengeschraapte kansen had moeten winnen, eindigde op een gelijkspel. "Eigen schuld, dikke bult", roepen onze kinderen dan. Vandaar.
Laszlo Fazekas had iets gelijkaardigs bedacht. "We hebben niet gewonnen en dat is onze eigen fout," aldus Laszlo. "Eén goal is nooit genoeg. We kregen vier tot vijf schitterende kansen. Ze werden niet in doelpunten omgebogen. In voetbal gebeurt het dan vaak dat de tegenstander tegenscoort. Zoals RWDM nu." De trainer van R Antwerp FC verwoordde op een knappe manier zijn gemengde gevoelens. "Het ene oog lacht, want we zijn goed bezig. Tijdens de eerste helft speelden we allicht het beste voetbal dat we tot heden brachten. Het andere oog traant, want we misten de kans om ons in de sub-top te nestelen." RWDM moest in de vervanging van een reeks afwezigen voorzien. Nassen, Vergueitchik, Rosez, Steve en Mike Laeremans,... Ze deden allemaal om verschillende redenen, niet mee.
"Moeilijke omstandigheden voor een toch te vrezen uitmatch op het veld van R Antwerp FC," had René Vandereycken ons nog voor de aftrap gezegd. De opdracht werd er voor Racing White niet eenvoudiger op toen Porte al na twee minuten spel scoorde. Krist knalde een vrije trap laag binnen. Godart, licht geblesseerd, ging absoluut niet vrijuit. Mislukt grabbelwerk. De doelman zou na een kwartier vervangen worden door de amper achttienjarige Vandervelde. Geen verzwakking, hij keepte ijzersterk. Vraag het naar aan kerels als Wim Kiekens, Manu Godfroid, Ganiyu Owolabi en Krist Porte. Ze kwamen het Brussels ventje vaker dan ze lief was tegen. R Antwerp FC kon na de treffer van Krist Porte de kloof dus niet verder uitdiepen. Vandervelde subliem keepte en er werd vrij nonchalant met de kansen omgesprongen. Beste bewijs daarvan de teruglegger die Manu Godfroid voor de schoen van Cvijan Milosevic dropte. Cvijan, minder nadrukkelijk aanwezig dan tijdens de recentste Antwerppartijen, schoof te slap in zodat Grujic van de lijn kon halen.
Krist Porte ontpopte zich tot de meest actieve Fazekas-volgeling. Manu Godfroid deed aanvallend meer dan gewoon maar zijn duit in het zakje. Het betere defensieve werk kwam van Ronny Van Rethy. De Kempenzoon speelde samen met Geert Emmerechts en Rudi Smidts in de dekking. Ronny op Wuyts, Geert op Sabbadini en Rudi op Pierre. De verdedigers wonnen van de aanvallers. Vanderevcken had met Bakalli een jongen met talent en lef voor de leeuwen c.q. Bosuilen gegooid. De coach vergat achteraf niet om de prestatie van de jonge Molenbekenaar in de verf te zetten. Terecht overigens. "Door de vele afwezigheden moesten de spelers aanvankelijk een beetje naar elkaar zoeken," zei René verder. "Er was ook iets te veel respect voor de tegenstander. Pas in de laatste twintig minuten konden we op de helft van de thuisploeg gaan voetballen. Dit gelijkspel is voor ons een schitterend resultaat."
De inbreng van Deglas was bepalend. Pierre zette voor en Deglas kopte al vallend binnen. Dertien minuten bleven er nog te gaan. Te weinig voor de Great Old om te kunnen reageren (Luk De Ranter - GvA - 24/12/1995).
Retrospectieve door Peter
De Great Old is is op dreef, dat is duidelijk. Winnen in Mechelen voor de Beker, K Lierse SK en RWDM in de nationale competie naar huis spelen. Zo ging het ook, de Brusselaars kregen 75 minuten geen poet aan grond. ze hadden een kwartier voor affluiten tenminste drie goals in het krijt moeten staan. Dat gebeurde helaas niet, deels te wijten aan pech, deels aan falen in de afwerking, maar vooral door het ijzersterke eersteklassedebuut van RWDM-keeper Vandevelde.
De jonge Brusselse goalie kwam al na tien minuten de hinkende en falende Godart vervangen. R.A.F.C. stond op dat moment al 1-0 voor. Krist Porte had immers al in de allereerste minuut Godart te grazen genomen met een kanjer van een vrije trap. R.A.F.C. ging op dat elan verder. Krist Porte (uitstekend op dreef) en Manu Godfroid scoorden binnen het kwartier bijna de geruststellende tweede treffer. Toen kwam Vandevelde op het terrein. De jonge snaak maakte een opgemerkt debuut. Hij hield nog voor de pauze Manu Godfroid en Cvijan Milosevic van een zekere goal. Wanneer hij toch geklopt leek, sprong Gruijic hem op de lijn bij om een poging van Cvijan Milosevic weg te vegen.
R.A.F.C. startte ook na de koffie sterk. Ganiyu Owolabi knalde snoeihard op de Molenbeekse portier. Een lob van Wim Kiekens belandde over het Molenbeekse doel. Het voorzetschot van Geert Emmerechts ging tegen de paal. Op zulke momenten voel je de dreiging van die ene bezoekende tegentreffer. Dat onheil geschiedde ook. Een tiental minuten voor tijd verlengde invaller Deglas een voorzet van Pierre voorbij Yves Van der Straeten. De Great Old speelde een uitstekende match, dwong ten minste tien doelrijpe kansen at, maar moest met een
schamel punt vrede nemen.
Jammer. De overwinning zou rood-wit zo vlak voor de winterstop op de zevende plaats gebracht hebben, op amper vier punten van de vierde plaats. Geen paniek, R.A.F.C. leeft. Na nieuwjaar verwachten we Cisse Severeyns, Sascha Lenhart, Petar Cestic, Sammy Greven, Ivica Jozic en Carlo Lavigne terug uit de ziekenboeg (Antwerp Clubblad-13 - 17/02/1996).
|
