Het zag er werkelijk als een flauwe (april)grap uit: Manu Kenmogne die in een rechtstreekse confrontatie met reekstopschutter Hervé Onana op de bank belandde. Zo was het natuurlijk niet, want er was bij monde van Antwerpcoach Ratko Svilar achteraf een plausibele verklaring voor. Bij KV RS Waasland zullen vooral coach en rechtstreekse tegenstander een zucht(je) van opluchting hebben gelaten. De verzamelde pers vond het zonder meer wel een leuk faits divers, maar bij de roodwitte achterban zagen ze 'de fun' ervan niet helemaal in. En terecht, want zo was het ook niet bedoeld. Het 'roddelcircuit' rond de Bosuil had wel een mogelijk forfait van Darko Pivaljevic aangekondigd en zo geschiedde ook. Dat alleen al leverde coach Ratko Svilar alvast een serieuze test in inventief denken op, die dus mogelijk ook nog een tweede moest verbergen. Adamo Coulibaly kreeg op links als hele lange schaduw marathonloper Emmerik De Vriese in zijn zog. En dan versterkte de Antwerpcoach zijn middelveld met zware jongens Sebastián Setti, Slobodan Slovic en Marco Gbarssin, al zal vooral laatstgenoemde dat niet graag horen. Dat vond lokale coach Bart De Roover veel minder leuk: zoveel gewicht, zoveel duelkracht waaronder zijn RS bijna versmachtte in de tweede helft.
De eerste periode begon met een buitenspelvlag voor Adamo Coulibaly. En ofschoon hun coach het ze had verboden, bezondigden ook de Antwerpspelers zich aan dezelfde tactiek. De achterban liet zich aan zoveel richtlijnen niets gelegen en zette er vokaal de beuk in. Tussen de lijnen was het een proberen bij het leven om de tegenstander uit de egelstelling te halen of anderszins een gaatje tussen de goed georganiseerde looplijnen uit te buiten. Het tempo hoog, was de amusementswaarde toch min of meer gegarandeerd. Op een doelpoging was het lang wachten, op (uitgespeelde) kansen nog langer. Linkerflank De Vriese liep de zoden uit het terrein, maar vond heel veel geelhemden voor doel en daartussenin verborgen de spits die met een uitwaaierend schot zorgde voor het eerste doelgevaar. We waren meer dan een half uur ver. Tournut en Ray Fränkel stonden toen al met een gele streep achter de naam. De Wase verdediger had zich misgrepen aan Adamo Coulibaly.
Ray Fränkel voelde zich in een botsing met Van Geem misbegrepen. Gingen ze immers niet samen en gelijktijdig naar de bal en behoefden ze niet samen en allebei een stevige bolwassing van de wonderspons? De Waaslandspeler zou ook nog een kartonnetje krijgen van strakleidende Frederik Geldhof alvorens hij zich nog in de eerste periode zou moeten laten vervangen. Dan had de breedgekoppende Adamo Coulibaly de enige echte Antwerpkans van de eerste helft al een tijdje mismeesterd en zat er nog een hele grote geelrode aan te komen. Marco Gbarssin kreeg de uitbrander van de scheidsrechter mee en de fout tegen. De bal belandde in de zestien en Hervé 'met de vele namen' Onana knalde gecontroleerd tegen de paal. Ook met de rebound wist hij dank zij Antwerpdoelman Predrag Ristovic niets aan te vangen. "Dat had binnen moeten zijn", foeterde zijn coach achteraf. Nu was het dus rusten met een dubbele nul.
Zie wat wonderen de peptalk van de coaches of de kampwissel kan teweeg brengen. In minder dan geen tijd waren alle doelpogingen van de eerste helft in deze tweede periode opgebruikt en er zouden er nog veel volgen. Met een gekruist schot haalde Mathyssen de Antwerpdoelman voor het eerst plat. Sebastián Setti reageerde met een schuine doelpoging, maar ook nu bleef Verhulst min of meer overeind, al moest hij in de rebound van Bas Vervaeke wel nog een hoekschop toestaan. Mooi getrapt door Emmerik De Vriese, maar RS heerste in zijn doelgebied. Dat was enkele minuten later helemaal anders. Slobodan Slovic trapte de corner op halve hoogte netjes voorbij de eerste paal. Roel van Hemert stond gebeiteld om er met een buffelkopslag zijn (eerste) Antwerp(competitie)goal van te maken. Het volume op de bezoekende banken ging crescendo. "Jammer dat het team er niet beter van geprofiteerd heeft," foeterde coach Ratko Svilar achteraf.
"Stonden we weer eens een keertje op voorsprong. En laten ze zich die met een 'stupid goal' binnen de kortste keren afhandig maken." Het roodwitte gejuich amper uitgestorven of RS stond inderdaad terug op gelijke hoogte. KV RS Waasland profiteerde van een slechte balbehandeling van de Antwerpspits, stuurde centraal door waar Mathyssen de tegengoal tegen het net prikte. In weinige minuten kregen de toeschouwers in overvloed wat ze in de eerste helft hadden moeten missen. En nog ging het slot niet op de deur. Het tempo bleef beiderzijds hoog. Slobodan Slovic was de eerste om opnieuw vuur aan de lont te roepen, maar het schot belandde in handen van uitvallende Verhulst. Net voor het uur kwam Manu Kenmogne los van zijn zitje in de dug-out en sleepte er onmiddellijk een hoekschop uit. Roel van Hemert boogde met de linker de bal op het voorhoofd van Emmerik De Vriese, maar de kopbal belandde naast. Hoewel hij allicht nimmer een superstatus zal veroveren in de roodwitte harten, harkte Adamo Coulibaly zich met inzet door de match.
Wijze versnelling in de lengte-as, maar het schot ging weer mijlenver naast. Amper een kwartier ver. Tijd voor de tweede adem. RS had nu wat meer middelen nodig om de roodwitten af te houden, maar bleven geregeld diepgang zoeken. Echt doelgericht was het tijdelijk niet, al sleepten ze er toch een aantal hoekschoppen uit. Ook roodwit voegde menige corner aan het rijtje toe. Roel van Hemert kon ten tweede male, maar kopte nu over het geelrode doel. De rechtsachter knalde vervolgens een terugvallende pass van Marco Gbarssin naast. Even voor vijfkwartwedstrijd haalde Antwerpdoelman Predrag Ristovic in hoge nood een diep gestuurde bal voor RS echt gevaarlijk kon worden. Pal op het half uur kreeg RS-doelman Verhulst assistentie van zijn dwarsbalk om een stevig voorzetschot van Matthias Trenson weg te werken.
De truuk met het blonde hoofd was ondertussen genoegzaam gekend. Tournut & co. lieten zich niet (meer) verrassen. Roel van Hemert zelf ging nog in het boekje tijdens het (flauwe) slotoffensief van geelrood. Het bleef gelijk. Er waren goals, maar niemand leek voor de volle honderd percent tevreden. Ratko Svilar allerminst, al houdt de Antwerpcoach zijn blik op de eindronde gericht. |
