Eigen bericht - Maar weinigen hadden de (beijzelde) weg naar de Bosuil gevonden deze winterzaterdagavond. Het terrein gaf de ijzige aanblik van een hard bevroren betonbaan. Schaatsen van links naar rechts en zoeken naar het juiste evenwicht was het lot van de grote rood-witte jongens over de lengte-as van de eigen helft. Net als de mini-gestaltes van RFC Doornik voelde King Darko zich wel bijzonder op zijn gemak. "Een logische keuze dus voor smaakmaker Pivaljevic op zulk terrein", verklaarde Bart De Roover de basisplaats van de oude krijger. Het werd tegen de reekslaatste nochtans een uiterst moeilijk avondje voor de gehandicapte Great Old, die het ontbreken van sterkhouder Thomas Phibel nauwelijks wist te versluieren.
Hoe hard ook gewerkt om de kater van de halve-inzetverlies te Freethiel uit hoofden en leden te bannen de afgelopen week, blessures, medische onderzoeken en revalidaties kruisten opnieuw het pad van de roodwitte technische staf. Een ding was gelukkig wel al vroeg zeker: Kevin Baert kon dit weekeinde in het verre Luc Varennestadion bij de reserven aan zijn seizoen beginnen! Voor het overige overheerste kommer en kwel in de selectie. Thomas Phibel kwam gehavend terug uit het Waasland en al spoedig viel ook Yannick Put op training aan een blessure ten prooi. Overuren op de massagetafel: het herstel van Kevin Oris vorderde gestaag, over de fitheid van Jef Vogels deden de raarste berichten de ronde, terwijl Thomas De Corte wel aansloot bij de groep, maar nog niet echt top is. Vele vraagtekens die zelfs vrijdagmiddag nog geen definitieve selectie toelieten. De komst van de reekslaatste naar de Bosuil werd zo weer een zenuwenkwestie. Uiteindelijk werd het geduld van de roodwitte selectieheer beloond en kon hij met een competitief elftal aanvatten. De amusementswaarde van de partij lag aanvankelijk echter niet bijzonder hoog. Met een slippertje en valpartij tot gevolg van scheidsrechter Yuri Cusco, kreeg de fluitenier het schraalbezette stadion wel al aan het lachen. En al groef RFC Doornik zich tegen de gewoonte niet in, het was lang wachten op actie in de zestien. Aangestuurd door Benjamin Lambot stoomde Darko Pivaljevic door de oranje gelederen. Doelman Martin weerde af met de voeten.
Kreeg Niels Martin op rechts geen vat op de ondergrond, linkspoot Emmerik De Vriese pakte het aan in combinatie met Marvin Peersman, maar de passing van de linksachter kromde helaas schots en scheef over het terrein zonder aansluiting bij een medemaat te vinden. Dat bracht helaas ook al niet veel op. RFC brak sporadisch scherp uit. Niçoise toonde hoe je uit een duel een interessante vrijschop puurt. Seoudi trapte, Niçoise kopte ongehinderd binnen (0-1). Na de zoveelste déjà-vu was publieke hoon des spelers loon. Terecht. Darko Pivaljevic kroop als eerste recht. Hij verplichtte doelman Martin tot een stevige ingreep, sleepte er even later na vrijschop van Bart Van Zundert een hoekschop uit en kopte bij de eerste de beste gelegenheid een vrijetrap van Emmerik De Vriese staalhard binnen (29'). R.A.F.C. verloor meteen een deel van zijn aplomb. De reekslaatste zette opnieuw aan. Bijna ogenblikkelijk viel er voorsprong te rapen na bijzonder ongecontroleerd verdedigen rond de rood-witte zestien. Seoudi auteur van de onverhoopte tweede goal. RFC probeerde door de gelederen te schaatsen, maar bleek niet bij machte de voorsprong lang vast te houden. Emmerik De Vriese stuurde de vrijetrap naar de tweede staak. Jef Vogels tikte over de lijn, maar kreeg de goal niet. Goed gevolgd knalde Darko Pivaljevic zijn tweeklapper tegen de touwen. Bij nog een laatste snelle combinatie kwam Emmerik De Vriese in het zijnet uit. Het was dus rusten met een weinig vertrouwenwekkende gelijke stand.
Antwerpcoach Bart De Roover was allicht weinig tevreden, maar stuurde desondanks dezelfde elf opnieuw tussen de lijnen. Met een klein kwartier vertraging vanwege een scheidsrechterlijk probleempje, begonnen dezelfde 22 aan het moeilijke karwei. RFCT had blijkbaar vuur getankt, volgde dus al vlug een eerste gele kaart in een lange reeks die een apotheose kende in een slot met twee terechte uitsluitingen. Toch tikte aanvankelijk de tijd in het voordeel van de bezoekers, nu ze de eigen zestien steeds nadrukkelijker af wisten te schermen. De kopbalpoging van Darko Pivaljevic joeg een siddering van hoop door de tribunes, maar kwam boven het doel van Martin uit. Ook bij de bezoekende prikken was het telkens weer de adem inhouden. Marvin Peersman had aan afwisselend uitwijkende centrumspits Niçoise en Delval de handen vol. Ferhat Kaya bleef gelukkig overeind in zijn rechthoek. Centrumverdediger Jasper Vermeerbergen kon zelfs mee op avontuur, maar stuurde zijn kopbalpoging staalhard tegen de dwarsligger. Aan de overkant trapte Niçoise een collectieve bezoekende uitbraak in de vlucht naast. Kwam dan de tweede rood-witte wissel: Kevin Oris werd teruggeroepen en Stavros Glouftsis mocht de schaatsbaan op. De scepsis die uit de tribunes opsteeg, werd spoedig omgezet in een langgerekte vreugdekreet. Nauwelijks meer dan vijf minuten op het terrein streepte hij een doelworsteling van de ene paal naar de andere paal. Scheidsrechter Cusco twijfelde, maar zijn assistent Max Heylen had goed gezien! De Waalse furie galmde op het terrein en Cusco kon enkel dank zij een uitsluiting zijn vel redden... In de mêlée had Emmerik De Vriese te incasseren gekregen en er volgde nog een tweede uitsluiting. De bezoekers eindigden zo de partij met negen en een hoofd vol frustraties.
Doornikcoach Jean-Luc Delanghe vertrok zonder uitleg en dus praatte Bart De Roover in zijn eentje het persmoment vol. De keuze voor Darko Pivaljevic hoefde nauwelijks uitleg na de koninklijke prestatie van Super Darko.
|
