Eigen bericht - Na Sporting du Pays de Charleroi, stond met VC Eendracht Aalst 2002 deze zondag na lange jaren nog een oude bekende met (lichtjes) gewijzigde naam in de overbekende clubeigen witzwarte kleuren en in een nieuwe Jartazi-verpakking op het programma. R Antwerp FC was op 24 oktober 2004 voor 't laatst te gast in het Pierre Cornelisstadion. Wie herinnert zich overigens nog de tweeklapper van Gabriël Persa die de Great Old die zondagmiddag de overwinning opleverde? Wie van de toenmalige 3000+ aanwezigen had durven te beweren dat er voor beide clubs zeven jaren magere klassevoetbal op komst waren? VC Eendracht Aalst moest 't op een nog lager echelon gaan ondervinden, maar doet het deze campagne als nieuweling in 's lands tweede reeks boven verwachting in de linkerkolom. Bij R Antwerp Fc had de trainerswissel een perfecte zes op zes opgeleverd. Coach Bart Wilmssen behield het vertrouwen in de elf die dat kunststukje voor mekaar brachten door de Karolo's puntenloos huiswaarts te sturen. Oumar Diouck, Marvin Peersman en Christophe Meyers behielden in weerwil van een perfect fitte Andrei Ionescu hun basisplaats. Bij VC Eendracht Aalst moesten oud-Antwerpspelers Marco Gbarssin en Bas Vervaeke hun ongeduld verbijten in de dug-out.
Laszlo Fazekas, ex-trainer van beide clubs, was de ideale voetbalgrootheid om na de hulde aan de historische topschutter Hippoliet Van Den Bosch uit de pre-panninistickerperiode, de match op gang te trappen voor de thuisploeg. VC E. Aalst stortte zich stormenderhand op de bal en greep de bezoekers onmiddellijk naar de keel. De corner van Thomas Van Rentherghem stichtte net genoeg verwarring in de roodwitte zestien opdat Ewen Verheyden aan de tweede paal ongehinderd overhoeks kon binnentrappen. R Antwerp FC moest volop in de tegenaanval, maar botste op een haast perfect functionerende buitenspelval, nog aangezwengeld door de eerste assistent (later ook nog de vervanger van de geblesseerde Jimmy Verhe) die zelfs buitenspel vlagde op inworp! Théo Defourny greep de gelegenheid om zijn handen op te warmen aan een reboundschot van Galucci. Een hobbelend schotje van de voet van Kevin Oris richting Aalsters doel was het eerste bezoekende teken van leven in de zestien. Na de blitz kroop VC Eendracht Aalst in de organisatie. Ook al had R Antwerp Fc het er behoorlijk lastig mee, de defensie maakte van iets onder de middellijn het terrein bijzonder compact. De roodwitten probeerden met geduldig combinatiespel de tegenstander op eigen helft te smoren.
De flankvoorzetten van Marvin Peersman stortten zich echter keer op keer aan het doel van Van De Noortgaete voorbij. De poging van Guy Dufour schoot evenmin op. Ingedrukt als zijn team bezig was, reageerde de Aalsterse doelman met een lange uittrap. Terwijl een zwarte kat het terrein opspurtte, Karel De Smet zich misrekende in het duel met nummer dertien Galucci, ging de Aalstenaar zevenmijlslaarsgewijs met de bal aan de haal en hij knalde vanop enige afstand in het dak van Théo Defourny (2-0). De Antwerpdoelman reageerde bijzonder boos en schold enkele van zijn medemaats de huid vol. De roodwitte fans, tot dan tenminste de gelijke van de talrijker zwartwitte aanhang, was samen met de technische staf (tijdelijk) met verstomming geslagen. De roodwitte fans, tot dan tenminste de gelijke van de talrijke zwartwitte aanhang, was samen met de technische staf (tijdelijk) met verstomming geslagen.
De wisseloplossingen van coach Bart Wilmssen met de inbreng van Andrei Ionescu en Tosin Dosunmu (i.p.v. Denis Viane en Zinou Chergui) en de omschakeling naar een 3-5-2 veldbezetting werd op scepsis onthaald, maar bleek de start voor een onuitgegeven wurggreep op de bal. Théo Defourny moest wel nog een vluchtschot van kopbalsterke Depoitre pareren. Het bleef dus opletten voor de bonkige spits voor de minimaal bezette roodwitte afweer. Marvin Peersman zakte naar zijn vertrouwde linksachterstek en zette eveneens een sterke tweede periode neer. Op rechts kwam Guy Dufour steeds meer onder stoom en onder zijn tegenstander uit. De linkspoot was eveneens betrokken in de superlange aanloop naar de aansluitingstreffer. Af Théo Defourny ging het via George Blay, Andrei Ionescu, Guy Dufour en Oumar Diouck tot aan de rand van de zestien waar Christophe Meyers te lang leek te aarzelen. Controleren, stilleggen en geheel onverwacht Tosin Dosunmu bedienen die al even beheerst in het dak van doel besloot (54'). De roodwitte aanvalsgolven rolden aan, maar de thuisploeg hield kranig stand. Doelman Van den Noortgaete plukte zomaar de bal uit de voeten van Oumar Diouck. Kevin Oris haalde uit, maar ging uit de richting in hoekschop.
Guy Dufour kon er geen nuttig gebruik van maken, terwijl Tosin Dosunmu even later alweer in de buitenspelval werd gevangen. Dat werd meteen het laatste armgebaar van de assistent, die vervolgens met zo'n tien minuten vertraging als vervanger van de geblesseerde Jimmy Verhe de wedstrijd terug op gang blies. De rood-witte elf leken even van hun à propos, maar wisten al vlug het offensief opnieuw aan te zwengelen. Op een ogenblik dat de driepunter bijgeschreven leek, devieerde Karel De Smet alsnog de gelijkmaker achter Van den Noortgaete. De rood-witte vreugde-explosie werd vlug gevolgd door een koud stortbad. Bob Cousin trapte een vrijschop in het pak, die via Théo Defourny binnen bereik kwam van neo-Aalstenaar Bas Vervaeke die de geliefde kleuren de genadesteek toebracht. De luttele minuten overspel waren onvoldoende om de scheefgetrokken situatie te herstellen. Net als Christophe Meyers reageerde ook coach Bart Wilmssen bijzonder aangeslagen bij RAFC.tv.
|
