Eigen bericht - Het eindelijk bespeelbare Leburtonstadion bood bij het bezoek van R Antwerp FC een desolate, op het bezoekers vak na, bijna lege indruk. Van de 800 en oneven aantal toeschouwers, waren er liefst 525 komen aanrijden vanuit de Scheldestad. De rood-witte fans moesten enkel rekening houden met tegenstand van het grote slagwerk en een handjevol ultras van de rood-gele trots van Waals-Brabant. Voor deze (belangrijke) inhaalwedstrijd kon Antwerpcoach Richard Stricker helaas niet over het stilaan gerodeerde elftal van de afgelopen wedstrijden beschikken. Frank Boeckx, Bryan Van den Bogaert en Günther Vanaudenaerde waren begin augustus nog niet aangesloten en dus voor deze midweekmatch niet speelgerechtigd.
John Bostock, inmiddels vertrokken richting Vlaams-Brabant en de geblesseerde Seïd Khiter waren net als Maël Lépicier (stilaan aan de beterhand) en Wim De Decker onbeschikbaar. Jorn Brondeel vatte post tussen de palen, aanvoerder Emrullah Güvenç en zijn ploeggenoten presenteerden de spiksplinternieuwe helzwarte Joma-outfit aan de dolenthousiaste achterban. Even over half negen floot Erik Lambrechts de partij op gang op het nieuwe gras van Leburton.
Met de kop in de rug en de aftrap voor de voeten, ging R.A.F.C. er als een razende speer vandoor. Zoals verwacht plooide AFCT in rood-geel massaal terug. Het was niet eens duidelijk of er wel een aanvaller tussen de lijnen liep bij de lokalen. Geen zorg voor het publiek, want nauwelijks met enkele tientallen aanwezig. Johanne Omolo drukte nadrukkelijk zijn stempel op het gebeuren en dat zou zo de hele eerste helft zo zijn. Eerste corner was voor de Great Old. Anthony Di Lallo schotelde William Owusu Acheampong aan de eerste paal een eerste kopbaldoelkans voor. De poging ging naast. AFCT reageerde met een afstandsschot dat precisie miste. Emrullah Güvenç kwam er na een nieuwe hoekschop voor Anthony Di Lallo een stuk dichter bij, maar ook hij vond het kader niet. Johanna Omolo probeerde het met een schuivertje dat links naast de kooi van Goblet verdween. Aan de overkant werd Wallaert afgevangen in de buitenspelval. Pal op het kwartier kopte Joren Dom een vrijschop van Anthony Di Lallo, die alle standaardfases en nog veel meer voor zijn rekening nam, naast.
Sensatie zowaar enkele minuten later als 1,68 meter lange Emrullah Güvenç een kopduel in de rood-gele zestien won, maar helaas voor zijn ploeg boven de balk uitkwam. Hoewel de aanvalslust aanhield, slaagde AFCT er geleidelijk in de rood-witten verder van het eigen doel op te vangen. Zelf kwam het nauwelijks over de middellijn, zodat Emrullah Güvenç met medewerking van William Owusu Acheampong pal op het half uur tegen de kruising uitkwam. De Antwerpspits hoefde overigens op niet veel bewegingsruimte te rekenen, ook niet vanwege de toch wel degelijk leidende Erik Lambrechts. Joren Dom stormde voor de zoveelste keer over de rechterflank en dat is wel degelijk een hele lange lijn. Het navolgende schot van Anthony Di Lallo scheerde de buitenkant van de balk. Daar kwam AFCT goed weg, dat ook in het restant van de eerste periode doelman Jorn Brondeel geen enkele keer meer zou weten te bedreigen.
Toch werden de rood-witte doelman, de lokale aanhang en de vele honderden Antwerpsupporters kort na de kampwissel opgeschrikt. Amper herbegonnen of centrale verdediger Gevaert bereikte langs Wallaert om, Bailly die een raket afvuurde in de linkerbovenhoek van het rood-witte doel. Met het openbreken van de score aan de verkeerde kant, lachte het geluk de lokalen toe. Nu konden ze zich helemaal focussen op hun geliefde afbraak- en vertragingsvoetbal. R.A.F.C. was even van slag en zag plots beweging op de eigen speelhelft. Echte dreiging werd het nooit, maar er was al schade aangericht. Opvallende Papé Diakité stuurde William Owusu Acheampong aan. Emrullah Güvenç haalde verrassend vanop zo'n veertig meter uit en miste het doel van enkele centimeters.
Even later haalde Richard Stricker joker Kevin Tano van de bank. Het bewoog plots nog een stuk meer op de al overbevolkte rood-gele speelhelft, waar Neels zijn trukendoos (tot en met voor dood neergaan!) opentrok in strijd om de driepunter. En strijd dat werd het ook. Erik Lambrechts moest al vlug naar de eerste in een reeks van drie gele kaarten grijpen om de gemoederen te bedaren. Rood-wit claimde het volle balbezit, bleef de forcing voeren, maar je zag zo het krachtenarsenaal leeglopen. In de slotfase kreeg Papé Diakité nog de aanvoerdersband aangereikt, maar de versterkte afweer van AFCT hoefde geen mirakels meer te verrichten om de driepunter uiteindelijk thuis te houden. R.A.F.C. deed een barslechte zaak en heeft zondag al een nieuwe away-opdracht af te werken tegen promovendus KV Woluwe Zaventem.
|
