Eigen bericht - John Bostock was 'gespreks'onderwerp nummer één in de lokale pers en misschien ook wel in en rond Stadion Den Dreef. De flegmatieke Brit met de fluwelen (stilstaande) trap speelde in rood-wit shirt tijdens de heenwedstrijd. Vervolgens trok hij met dezelfde flair het truitje van de fusieclub aan nadat hij te elfder ure het Bosuilstadion nog ontvluchtte, verteerd (?) door heimwee naar zijn vaderland. Hij vierde er de eerste periodetitel mee en is verrassend genoeg topschutter aan Den Dreef, met een veelvoud van het aantal doelpunten dat hij in rood-witte loondienst scoorde. Geen wraakgevoelens lastens zijn vroegere club? Wel uit op revanche was alleszins Papé Diakité, druk gesolliciteerd in aanloop naar de wedstrijd. Hij werd immers in de heenronde uitgesloten en dat hielp de fusieclub bij het stelen van de volledige inzet in het Bosuilstadion. Heroptreden gevierd tegen AFC Tubize na wekenlang blessureleed en mee de nul gehouden, stond de rijzige centrale verdediger voor een nieuw en lastig examen in de universiteitsstad. Gelukkig was hij niet alleen, want de club kon opnieuw rekenen op een eenstemmig bezoekersvak!
Hoewel ze zelden in mekaars buurt zouden optreden, waren al twee belangrijke protagonisten genoemd. Toch was er ook een rol weggelegd voor de twaalfde man, vrouw en kind. Hoewel tot in de ticketprijs en de tot in het absurde toe gedetailleerde 'veiligheids'voorzieningen toe een politiek van ontrading van Leuvense zijde was gevoerd, waren heel wat rood-witte touringcars komen aanrijden aan 'Den Dreef'. In hun steun aan het heir van Richard Stricker, viseerden ze een hele speelhelft lang, zeg maar tot bij de laatste groet toe, de overloper in de kleuren van de fusieclub. Steun voor de 'felgeplaagde' Antwerpcoach was hoogstnodig, want naast Wim De Decker en Maël Lépicier, kon hij met de geblesseerde Johanna Omolo niet beschikken over nog een derde strategisch belangrijke speler, een nieuwtje dat zelfs de onfeilbare Gazet niet had weten te achterhalen!
'Shame on You', zou weldra doorheen het immens vernieuwde stadion klinken en dat had niets te maken met de prestatie van Deurne-Noord. Umberto Carvalho Dos Santos kwam binnen in een voor de rest ongewijzigde elf. Royal Antwerp FC mocht met de fans in de rug aftrappen. OHL deed een eerste schamele poging om Frank Boeckx te bedreigen. Joren Dom sleepte er met een schuiver in de rechterbenedenhoek de eerste hoekschop van de partij uit. Emrullah Güvenç bereikte zoals aangegeven wel de eerste paal, maar kwam er de torens van Leuven tegen. Jonas De Roeck werd in zijn eerste duel teruggefloten door de wedstrijdleiding en dat beloofde niet veel goeds. Niet veel later kopte hij vol op de dwarsbalk met een bal vanaf het hoekschopvlaggetje. Nog later ging 'der Alte' in het boekje van Carlos-Manuel Alho-Guerreiro. Ondertussen had de thuisploeg ook al het voordeel gekregen na een duidelijk door Vandenbroeck afgeweerde corner van Emrullah Güvenç.
Spits Kostovski worstelde een wedstrijd lang met de buitenspelval, terwijl Bostock ontsnapte aan een donkergele sanctie na een smerige trap op de enkel van Umberto Carvalho Dos Santos. Er kon zelfs geen vrijschop af bij Carlos-Manuel Alho-Guerreiro. De Great Old was dan al zeker geen heil te mogen verwachten van de 'man in black'. Hoewel hij de rood-witte hoekschoppen aan elkaar reeg, kreeg ook Emrullah Güvenç alles behalve de bescherming die Superturk verdiende. Halverwege de eerste helft kwam William Owusu Acheampong na een snelle voorbereiding langs Seïd Khiter en Joren Dom, los in de zestien. De spits joeg de bal over de kooi van Bailly. Bij zijn eerste hoekschop kreeg Bostock een striemend fluitconcert over zich heen, een plukbal voor Frank Boeckx was het gevolg. OHL had duidelijk meer last van de erbarmelijke grasmat, maar had het geluk dat Carlos-Manuel Alho-Guerreiro bij een duidelijk handspel in de zestien de ogen sloot.
Diezelfde Carlos-Manuel Alho-Guerreiro zag er evenmin graten in dat een klemvaste Frank Boekcx in de slotfase nog aangetrapt werd door Azevedo, die in de loop van de tweede helft gewisseld zou worden door Ibrahim Somé. Mooi volk op de bank, maar de interim-coach is niet tevreden met zijn potentieel, leg dat maar eens uit aan Richard Stricker!
Vooral veel slordig spel bij OHL, maar daar had R.A.F.C. te weinig van kunnen profiteren. Zo analyseerde ook de Antwerpcoach tijdens het persnummertje achteraf. OHL hadde aftrap in de tweede periode en zette aan voor een warrig openingsoffensief met vooral een doorgeefrol voor Bostock. Hoewel clubtopschutter kwam hij slechts hoogst sporadisch in de gevaarlijke zone. Wel probeerde hij Frank Boeckx vanop afstand onder vuur te nemen. Jannes Vansteenkiste probeerde dat voorbeeld te volgen, maar hij kwam boven de dwarsbalk uit. Als hij al niet in de buitenspelval verzeilde, liep Kostovski zelf met de bal over de achterlijn. Snediger was de snelle Leuvense countercombinatie over de linkerflank dat Kostovski over het doel van Frank Boeckx tilde. Joren Dom zag zijn poging naast vliegen. Er leek een doelpunt in de lucht te hangen.
Seïd Khiter raakte betrokken in een dubbele een/twee met Joren Dom en vervolgens Emrullah Güvenç en Superturk krulde in de verste hoek. De bezoekende voorsprong, bracht een aantal denkrimpels op het gelaat van de Leuvense interim-coach. Toch zou de fusieclub relatief snel aan de gelijkmaker komen. Rechtsachter Cools, die volgens elke logische rechtsgang geschorst had horen te zijn, zwiepte de bal voor doel en invaller Somé verlengde in een reflex de bal achter Frank Boeckx. Rood-wit reageerde onmiddellijk, maar zag zijn aanvalsdrift na een geloste bal van doelman Bailly na een keihard vrijschop van Emrullah Güvenç, opnieuw bestraft worden door Carlos-Manuel Alho-Guerreiro. De rood-witte achterlijn was niet te beroerd de val in te zetten, Kostovski een gretig 'slachtoffer'. Seïd Khiter kwam in zijn rush Vandenbroeck tegen en de ex-speler bleef aan de winnende hand.
Zou hij zijn stunt van de heenronde weten over te doen? Even was er weer een mogelijkheid na hoekschop van Bostock, maar Umberto Carvalho Dos Santos behield slim het overzicht en ook de rebound van Van Goethem leverde niets op. Met Jonas De Roeck stond niet veel later een ex-OHL-er op winst. Bij zijn allerlaatste hoekschop voor zijn vervanging door Anthony Di Lallo, joeg Emrullah Güvenç de aanvoerder aan en die buffelde kordaat binnen. OHL haalde alle aanvallende versterking tussen de lijnen en trok in de reactie alle registers open. Op een ogenblik dat de buit (eindelijk) binnen leek, werd Günther Vanaudenaerde met een elleboogstoot geveld en scoorde centrale verdediger Reynaud de gelijkmaker. Eens terug op de been werd de Antwerpverdediger met een gele kaart (!) waarover heel Proximus XI-kijkend Vlaanderen schande sprak, door Carlos-Manuel Alho-Guerreiro buiten de lijnen gestuurd om zijn bloedende hoofd te laten verzorgen!
'Shame on You', had al veel vroeger doorheen het stadion geklonken. Het was voor R.A.F.C. met tien tegen veel meer gedurende nog volle zes minuten extra tijd pompen of verzuipen op het zompige veld. Het bezoekende vak had gedurende geruime tijd vokaal overwicht gehad. Deed de elf van Richard Stricker (ook onder druk van de stringente 'veiligheids'maatregelen) ruim uitgeleide alvorens de terugtocht aan te vatten in de wetenschap dat een grote stunt binnen bereik was geweest. Een afscheid van Den Dreef met een dubbel gevoel en hele vuile schoenen...
|