Eigen bericht - Elk der clubs had zo zijn eigen parcours in gedachte bij het begin van het seizoen, maar beiden ambieerden op zijn minst een plaats bij de top acht. Zowel R.A.F.C. als KMSK Deinze leken gewapend om die strijd aan te gaan, meer nog met Dennis van Wijk als trainer leek dat voor de promovendus dan al gewonnen zaak. Niets was minder waar en toch keek Antwerpcoach David Gevaert met enige scepsis naar de zegebulletins die de supporters al voor de partij over de sociale media brachten. Hij kent immers als geen ander de aard van het beestje als gewezen hoofdcoach in het Burgemeester Van De Wielestadion. Het zou dus zaak zijn de extrasportieve dreun vanuit het Bondsgebouw desondanks om te zetten in geloof in eigen kunnen. Daarvoor deed de Antwerpcoach beroep op een exacte kopie van het elftal dat KSV Roeselare in eigen vesting de punten afhandig had gemaakt. Met de komst van de Royal Antwerp Hockey Club kleurde de Bosuil overigens nog feller rood-wit dan ooit tevoren, daar kunnen zelfs demonen uit het verleden of de schrijvelarijen van de lokale pers niets aan veranderen, tot spijt van diezelfde media, waarvan het waarheidsgehalte helaas niet altijd de eerste bekommernis lijkt...
Met Dennis van Wijk verdween overigens de derde van drie ex-Antwerptrainers die bij een club uit de Proximus League het seizoen begonnen. Opvolger Geoffry Claeys, die in de jaren negentig o.a. met Cercle Brugge KSV en R.E. Mouscron enige feestjes op de Bosuil vermocht te bouwen, zag de tegenstander dus zonder Jens Naessens, geblesseerd als hij nog altijd is, maar met heel veel gretigheid aan de partij beginnen. Hijzelf had naar eigen zeggen fors moeten sleutelen aan zijn basiself. Drie spelers wisselen is een zware opgave met de 'beperkte' beschikbare kern. "Vooral in aanvallend opzicht was dit een ware aderlating", verklaarde bezoekend coach Claeys de gebeurtenissen op de Bosuil. Naar aloud tweedeklasse-recept plooiden de bezoekers gretig en massaal terug. Het belette de Bosuilboys, uitgerust van vijfhonderd hockeysticks en steun van alle rood-witte zusterverenigingen, vlot en snel te
combineren. In de middenzone werd KMSK, ondans de aanwezigheid van oud-speler Jorn Vermeulen, geheel en al versmacht door het duo internationals Johanna Omolo en Mamoutou N'Diaye. Dat zal pas een zware opgave zijn ze voor de paas-uitstap naar Brugge te vervangen! De Great Old dwong niet onmiddellijk een karrenvracht kansen af zodat de spelers in de aanvoer de handen op elkaar kregen.
Er dreigde wel gevaar met de loopbewegingen van Stallone Limbombe. Geoffry Hairemans had al vlug de eerste corner beet en bekommerde zich met veel zorg om het resem vrijschoppen dat spurtbom Stallone veroorzaakte. Scheidsrechter Vanbecelare hield lange tijd de kaarten op zak, toch zou een respectabel aantal van drie het deel worden van de bezoekers. Niets in vergelijking met de loden claim die de ex-voorzitter geconcretiseerd zag via de bevriende diensten van de K.B.V.B. Begrijpelijk dat de rood-witte coach en spelers zich tenvolle concentreren op hun sportievie taken. Hoewel geprikkeld door GvA, wilde David Gevaert geen woord van commentaar kwijt, wel integendeel. Hij veegde St.Dr., verslaggever van een lokale krant, de mantel uit vanwege zijn suggestieve vragen en negativistische artikels. Goed zo! Ondertussen had KMSK toch ook al enige beweging veroorzaakt op rood-witte grond. Nicaise Kudimbana, hersteld van zijn pijnlijke polsblessure, werd evenwel geen moment bedreigd. De overbuur kwam pal op de twintigste minuut in het vuur van de actie. Geoffry Hairemans, steeds beter in verdedigend werk, recupereerde uit een duel, gaf mee aan Joren Dom. Aan de tweede paal stond Johanna Omolo met een kopslag klaar om zowaar met het hoofd de voorsprong op het bord te knikken!
De Bosuil op ontploffen, het prikkelde de bezoekers nog niet tot veel offensieve daden, al kregen ze wel dadelijk twee opeenvolgende hoekschoppen te trappen. De weg naar de vijandelijke zestien bleef mooi om naar te kijken, in de zestien kwam pas echt gevaar als Stallone Limbombe zich, bal aan de voet, een weg baande richting Vandenberghe. Nog even een eerste gele kaart opschrijven en dan trapte Joeri Dequevy staalhard overhoeks de elfmeter binnen. In zijn onberispelijke reeks blijft de misser tegen FC Seraing duidelijk in de tabellen, al was de enige blunder die avond voor JPL-scheidsrechter Laforge! Nico Binst helaas een van de vermijdbare slachtoffers.
Draaien met een dubbele voorsprong/achterstand en dat vond vooral bezoekend coach Claeys, die met Cercle ooit een aantal keren een forse pandoering kwam uitdelen op de Bosuil, jammer voor de aspiraties richting puntengewin die hij tot die fatale vierenveertigste minuut koesterde. Opnieuw druk vanwege de rood-broeken. Een afgeweerde bal belandde zowaar bijna buiten de stadionmuren. KMSK was het spoor naar puntengewin helemaal bijster als Joeri Dequevy zijn prestatie onderstreepte met een tweede treffer, helemaal voorbereid over de linkerflank met Joren Dom en snelheidstrein Stallone Limbombe met een assist op maat. De Great Old moest nu even terug in de organisatie, het gaf de bezoekers na dik een uur eindelijk de kans even van de eigen speelhelft weg te komen. Vermeulen probeerde de blik naar voren te richten, maar het was toch vooral Wilmet die voor variatie zorgde over de middencirkel. Het was dan weer de oud-speler die Nicaise Kudimbana onder vuur nam die met een van zijn gekende machtige ingrepen uitpakte. Joeri Dequevy kon op zijn beurt dan weer Stallone Limbombe bedienen. Een overtollig oranje been liet het knallertje afwijken, dat een baan richting corner zocht.
Even later opnieuw Stallone Limbombe op de loer, zijn doelpoging zette het zijnet in beweging. Doelman Vandenberghe had in tegenstelling tot de eerste spelperiode nu geen tijd te verliezen om zijn kamp te bevrijden. Had bezoekend coach een eerste wissel opgebruikt bij de rust, zijn tweede zorgde voor een gespreid antwoord vanwege de thuisploeg. De zaakjes beslist op orde, kregen Stallone Limbombe en Dimitri Daeseleire een vroege applausvervanging. Handen minutenlang op elkaar voor twee uitblinkers. Joren Dom zette ondertussen vanop zijn vertrouwde rechterflank doelman Vandenberghe aan het werk met de voet. Jo Nymo Matland bracht adelbrieven mee uit het hoge Noorden. Hij toonde tot twee keer toe dat hij inderdaad dé specialist van de stilstaande fases is! De dwarsbalk brak bijna doormidden, maar buigen deed het geraamte, barsten niet. Bal niet over de lijn, ook niet als Mathieu Cornet even in blessuretijd kon verlengen. Vuist van de bezoekende ballenpakker en ook de rebound haalde geen prijs! Joeri Dequevy bevestigde temidden een rood-witte vreugde-uitbarsting de titeldromen van de Great Old.
|
