Met hulpverleners van dienst
Deurne - Zes doelpunten en amper wat gezien, kan dat? Het zal wel, want geen van beide ploegen kon ons overtuigen. De thuisaanhang die in koor begon te zingen van "Wij willen voetbal zien" trad die mening bij. De roodwitte zanggroep zat in daverende vorm. Naast "Haesaert buiten" dat op eenzame hoogte in de hitlijst staat, scoorden "Jingle bells" en "Peter Lehnhoff" ook erg hoog.
RSC Anderlecht nam zonder grootse daden gemakkelijk atstand van R Antwerp FC dat op de dool is. Bekijk de rangschikking eens goed. Het tij mag dan binnen de kortste tijd kunnen keren, vier nederlagen op rij wis je niet uit met even een overwinning tussendoor. "Beoordeel mij aan het einde van het seizoen," zei Itzacq Zohar in onze zaterdagkrant. De Israëli zat toen nog vol goede moed en pepte zichzelf op voor de wedstrijd. De man die zijn supporters al deerlijk ontgoochelde, kreeg gisteren echter zelf een bittere pil geserveerd. Hij moest de bank op. Wel in de roodwitte basis: Manu Godfroid en de terugkerende Kurt Vangompel. Guy Goethals liep in het zwart omdat zijn collega Eric Blareau zich in de loop van de week had bezeerd.
Mat en nat
RSC Anderlecht startte met Weber als enige spits. Op rechts liep Bosman vlak voor de voeten van Peiremans. Op links moest Boffin voor twee spelen. De brave politieker had daar weinig moeite mee. R.A.F.C. koos wel voor de aanval. Urbain Haesaert zette Monteiro Rubenilson en John Aloïsi vooraan. Het resulaat van al die tactische ingrepen luidde een rampmiddag in. Het werd een vrij matte wedstrijd met RSC Anderlecht aanvankelijk erg zwak en R.A.F.C. doorlopend nog zwakker. De Bosuilen kwamen dan nog op een wat stuntelige manier op voorsprong. Ze hadden de hulp nodig van Crasson, de scorende libero. Vergissing van netwerk en 1-0. Weber had even later kunnen aandikken. Hij liet de bal veel te ver van de voet springen, een euvel dat hem nog al eens dwars zit.
Yves Van der Straeten won het duel. Manu Godfroid kopte een bal van Crasson die de goede weg had gevonden, van de lijn. Bosman deed het dan met een rebound na poging van Weber. Rusten met gelijke stand; logisch vermits geen van de ploegen meer verdiende. Het draaide anders uit. Wim Kiekens trad in het voetspoor van Crasson en werd op zijn beurt hulpverlener van dienst. Hij trapte over een inzenden van Bosman. Weber kon aan de verste paal niet meer missen. De enige opwarmer voor de plaatselijke aanhang kwam vanuit de berichtgeving dat Beerschot op Waregem in het verlies stond. De geblesseerde Rudi Smidts bleef binnen. George Kulcsar, voordien steeds in de buurt van Par Zetterberg, nam meteen de bewaking van Weber over.
Het kostte de man geel en toen was het de beurt aan Rudi Taeymans om Webertje van een tweede doelpunt te houden. Weber scoorde niet meer, RSC Anderlecht wél nog. Zetterberg vond Suray die soleerde tot voorbij Yves Van der Straeten: doelpunt.
Haesaert-symfonie voltooid
Invaller Noureddine Moukrim had er ondertussen niets van gebakken. Het volk roerde zich zo mogelijk nog harder. Een groep uit de kleine tribune begon zich vocaal te meten met een groep op de staanplaatsen. De symfonie "Haesaert buiten" werd voltooid. Ze is geschreven. Vraag is wanneer het Antwerpbestuur ze gaat uitvoeren. Itzhacq Zohar voetbalt momenteel even slecht als hij parkeert. Elke plaats in Antwerpen die voldoende groot is om zijn vierwieler in te wringen is de zijne. Hij mocht er nu toch in. Zijn inbreng? Een paar afstandsschoten die niet ver naast Schotenbrug belandden. RSC Anderlecht toonde zich geen toonaangevende club. Het kreeg een nieuw doelpunt tegen. Nico Broeckaert leverde in bij de gretige Monteiro Rubenilson en die geraakte in twee tijden voorbij De Wilde.
Bibberen deden de Brusselaars niet. Na het wegzenden van Peiremans met een tweede keer geel, was het Bosman die in de slotminuut enig mooi de geruststeller voor trainer Boskamp binnentrapte. "Doelpunt Johan Bosman," riep de speaker. Er waait een algemene malaise over de Bosuil (Roger Vlemings - GvA - 31/10/1994).
Retrospectieve door Peter
12.000 toeschouwers hadden zich na drie verliespartijen toch de moeite getroost om naar de Bosuil te komen. R Antwerp FC kende in het verleden immers vaak succes tegen paars-wit op eigen veld. Het moment leek rijp om met een klinkende zege de zwarte reeks een halt toe te roepen. Het mocht niet zijn. Drie weggeefdoelpunten veroorzaakten een nieuwe nederlaag, het is stilaan niet leuk meer.
Het begon nochtans goed. Na vijf minuten kreeg Monteiro Rubenilson een reus van een kans, maar de niet te missen mogelijkheid werd toch gemist. Crasson deed het zelf. Hij liep een pasje van John Aloïsi pardoes voorbij de eigen doelman. Gejuich vanop de Antwerptribunes, maar de 'helden' op het veld hielden het toen al voor bekeken. RSC Anderlecht was het eerste kwartier onbestaande, mocht in de wedstrijd komen en kwam vrij snel gelijk via Bosman. Op slag van rust gaf Wim Kiekens nummer twee cadeau aan Weber, 1-2.
Het geschenkenfestijn ging na rust door. John Aloïsi zette Suray vrij met een hieltje. Die bedankte vriendelijk en dikte aan tot 1-3. Monteiro Rubenilson scoorde nog tegen, maar Kiekens legde het balletje af voor Bosman voor de 2-4 (Antwerp Clubblad-08 - 10/12/1994).
|
