Simon predikt in de modder
Ekeren - Modderige akkers met her en der van die minizwembaden, er valt niet op te voetballen. In Ekeren hebben ze gisteren die stelling ondersteboven gekegeld. Negentig minuten holde R.A.F.C. achter de feiten aan. De jongens van Ratko Svilar konden niets ter verontschuldiging inroepen. Voor het oog van de BRTN-camera's probeerde de trainer dat nog wel met de open kans van William Verbeeck in het begin van de wedstrijd. Ook het eerste doelpunt van KFC werd door hem nogal als flauwtjes afgeschilderd. "Yves Van der Straeten loste de bal en er was niemand van ons om die weg te werken." Tuurlijk niet, zijn spelers waren 'nergens'.
Zonder Pierre, in de vorm van zijn nog prille leven, had KFC een stuk minder sterk voor de dag kunnen komen. Geen nood, Janssens nam overtuigend heel de rechterflank voor zijn rekening. M'Ghoghi verloor zijn plaats, maar viel na de pauze in voor de geblesseerde absolute uitblinker van het eerste schuifje, Didier Dheedene. M'Ghoghi pakte al even knap over. Radzinski kreeg, nadat de ongrijpbare Abeels naar de kant werd gehaald, twintig minuten. Hij nam ze te baat om minstens drie keer levensgevaarlijk te zijn voor doel. Dit maar om aan te tonen dat KFC momenteel over een op en top voorbereide kern beschikt. Helleputte weze geprezen.
Bom van Dheedene
Een hoekschop van Carlo Lavigne werd door Wim Kiekens doorgekopt en door William Verbeeck van dicht naar Vande Walle geknald. Die Vande Walle is natuurlijk ook niet van gisteren, hij lag binnen de kortste tijd horizontaal met de bal in zijn armen. De Germinalspelers deden dan iets onwaarschijnlijks. Zij zochten onverdroten de combinatie. Je moet maar op het gedacht komen. Op een zo goed als onbespeelbare ondergrond slaagden zij wonderwel in hun opzet. Tahamata was overal en vond op die plaats(en) ook steun. Niemand van de thuisploeg viel uit de toon. Al na tien minuten werd het meesterschap in cijfers uitgedrukt. Een bom van Dheedene door Yves Van der Straeten gelost en door de attente Halmai binnengetikt, goal dus.
Nog tachtig minuten voor de boeg. Voetballend zouden ze alleen door KFC worden ingevuld. Overal te velde doken de geel-roden op en kwamen ze zegevierend uit de duels. Van den Buijs heerste in het centrum van de verdediging, Verstraeten stak Rubenilson op zak. Krist Porte en Kurt Vangompel hadden amper bewaking nodig. Ze acteerden even zwak als onzichtbaar. In de achterste gelederen rammelde het behoorlijk. Libero Nico Broeckaert beperkte zich tot het veelvuldig in het wilde wegtrappen van de bal. Hofmans dwong Yves Van der Straeten tot het betere keeperswerk, het werd rusten met een Arsenal-score als tussenstand.
Mooi van Halmai
Een enig mooi nummertje balbeheersing van Halmai leverde kort na de verfrissing dan toch het oververdiende tweede doelpunt op. Abeels mocht onder luid applaus vrij vroeg gaan douchen. Van die verwarring maakte Krist Porte gebruik om een vrijschop door de muur te vlammen. Vande Walle duwde gevat in hoekschop. R.A.F.C. geraakte niet aan de aansluitingstreffer. Dat was koren op de molen van Tahamata die het show-element niet verwaarloosde. De in onze sportieve contreien bekendste Molukker aller tijden dolde met de tegenstander(s). Hij predikte niet in de woestijn, wel in de modder, waar zijn volgelingen zich dapper bij hem aansloten en mee de tevreden betaler bekoorden (Roger Vlemings - GvA - 20/02/1995).
Retrospectieve door Peter
R Antwerp FC kwam in het Veltwijckpark niet tot een aanvaardbare prestatie. Het was armoedig werkvoetbal, zonder veel initiatief of techniek. Van het elftal, kijk je immers alleen nog op naar de geweldige Rudi Smidts, de getalenteerde William Verbeeck en de steeds hardwerkende Kurt Vangompel. Het niveau van al de anderen is bedroevend.
KFC Germinal Ekeren, het sympathieke ploegje aan de rand van de stad, is momenteel 'ploeg van het stad'. Het heeft voetballers die met enthousiasme en durf voetballen. Genieten maar van Abeels, Tahamata, Hofmans en Halmai. Germinal was te sterk. Halmai zette dat klasseverschil al na negen minuten op het bord. Yves Van der Straeten maakte met brede gebaren duidelijk dat hij geen muur nodig had om een vrije trap van Dheedene te pakken. Toen het schot vertrok kon hij er enkel zijn hand tegen plaatsen. Halmai kon de rebound ongehinderd binnenduwen, 1-0.
De glijpartij ging verder na rust. Halmai maakte rood-wit zowat belachelijk door ongehinderd drie spelers opzij te zetten en ook Yves Van der Straeten nog te vloeren. R.A.F.C. kreeg weinig kansen en beperkte zich tot slechte passes en domme misverstanden (Antwep Clubblad-13 - 25/02/1995).
|
