Great Old geschiedenis in
R Antwerp FC is er voor het eerst in haar 113-jarige geschiedenis in geslaagd zich te kwalificeren voor de halve finale van een Europacup-tornooi. Acht minuten voor tijd gaf Czernia met een geplaatste kopbal de Roemeense doelman Stingaciu, die in de heenwedstrijd wonderen had verricht, het nakijken. Over de twee wedstrijden gezien gaat de Great Old verdiend naar de halve finale. Ook in Boekarest voetbalden de Roemenen niet echt opvallend. Ze liepen daarentegen opnieuw uitgebreid in de kijker als het op 'schoffelen' aankwam.
Reeds bij de opwarming bleek duidelijk dat de Roemenen op het vlak van provocatie hun gelijke niet kennen. De Antwerpspelers, als eerste aan de warming-up begonnen, zagen zich plots geconfronteerd met de Roemenen, die er niet beter op vonden voor hun opwarming dezelfde terreinhelft als de rood-witten te kiezen. Een voorsmaakje dus van wat de Great Old 90 minuten te wachten zou staan. Bovendien zaten er op de tribunes 30.000 Steaua-fans die al voor de wedstrijd door het dolle been waren.
Panait nam de liberoplaats van Bucur over. Zburlea nam de bewaking op zich van Czernia, Prodan hield zich bezig met Cisse Severeyns. Gilca moest Hans-Peteer Lehnhoff trachten af te stoppen. Aan de overzijde speelde Rudi Smidts op (en soms ook met) Vladoiu. De andere koppeltjes: Rudi Taeymans-Filipescu, Wim Kiekens-Dumitrescu. Vladoiu probeerde al direct een strafschop te versieren. Mottram trapte niet in het komediestukje. Rood-wit had de intentie om er uit te komen maar slaagde daar aanvankelijk nauwelijks in. Net op het moment dat de storm begon te luwen, gebeurde wat de rood-witten vooraf absoluut hadden willen voorkomen: een Roemeense treffer binnen de eerste twintig minuten. Panduru, de beste Steaua-speler op het veld, zette zich achter een vrije trap. De bal bleef in het pak hangen en viel uiteindelijk voor de voeten van Dumitrescu. Die trapte laag voorbij Stewan Stojanovic. 1-0, delirium tremens op de tribunes.
Vijf minuten later had de gelijkmaker al op het bord kunnen staan. Op het 'moment suprême' verkoos Hans-Peter Lehnhoff echter een hakje in plaats van zelf zijn kans te gaan. Ondertussen bleef de partij hetzelfde potige karakter hebben als de heenwedstrijd. Dat leverde Patrick Van Veirdeghem, Gilca en Rudi Taeymans geel op. Vlak voor de rust kreeg R.A.F.C. opnieuw een uitgelezen mogelijkheid om langszij te komen. Een afgeweerde voorzet van Didier Segers werd door Cisse Severeyns nipt naast getrapt. Naast trappen, dat deed ook libero Panait. Alleen betrof het bij de Roemeense laatste man de bal en niet het doel. Zoiets moet je natuurlijk niet doen als Cisse Severeyns in de buurt is. De Cisse meteen alleen op weg richting Stingaciu. Al wat rood-wit dacht, zag de gelijkmaker al op het bord. Dat was zonder de Roemeense wonderman gerekend die met een voetreflex de bal in hoekschop liet afwijken. De Cisse achteraf: "Die keeper wou maar niet gaan liggen."
Bij de daaropvolgende hoekschop was er bij R.A.F.C. wel iemand die ging liggen. Fulga trakteerde wim Kiekens bij een geharrewar op een rechtse directe. Wim Kiekens plat en Fulga rood. Net zoals in de heenwedstrijd konden de Roemenen na de rust dus met tien voort. Lang konden de rood-witten echter niet van die numerieke meerderheid profiteren. Rudi Taeymans roerde volgens de Schotse scheidsrechter na een overtreding te veel zijn mond en mocht ook inpakken. Een kwartier voor tijd was rood-wit dichtbij de knock-out. Panduru zette op rechts een lange spurt in, hij bediende Vladoiu op maat. Stewan Stojanovic ging gepast plat. Acht minuten voor tijd konden de geschiedschrijvers van de Bosuilploeg aan het werk. H.-P. Lehnhoff zette vanop rechts voor, Czernia plaatste zijn hoofd tegen het ronde ding en toen werd duidelijk dat ook Stingaciu een normale sterveling is. Zelfs hij moest passen. 1-1, Czernia samen met Karl Kodat met zes treffers Europees topscorer en R.A.F.C. voor het eerst in zijn bestaan naar de halve finale (Luk De Ranter - GvA - 18/03/1993)!
"Hebben de kwalificatie verdiend" (Walter Meeuws)
Vreugde atom natuurlijk bij de rood-witten na de kwalificatie voor de halve finale. Walter Meeuws wist te vertellen dat alles was verlopen zoals hij het had verwacht. "We wisten dat we in een vijandige sfeer zouden terechtkomen. Alles was dan nog eens extra opgeklopt door de plaatselijke pers. Het eerste kwartier hebben we het moeilijk gehad. Na het Roemeense doelpunt hebben we ons evenwel goed hersteld. Als je ziet dat we met de heenwedstrijd meegerekend zo'n veertien kansen creëren, dan noem ik onze kwalificatie dik verdiend. Het doelpunt van Czernia vond ik overigens een echte 'beauty'. Gelukkig trok Alex ons over de streep want na die reuzekans voor Cisse Severeyns zat ik te sterven op de bank. Laten we hopen dat we voor de halve finale naar het zuiden mogen trekken. Wat de belangstelling van AA Gent betreft, na deze prestatie ben ik gerust bereid om voor twee jaar bij te tekenen. Volgende week praten we daarover."
Cisse Severeyns was er het hart van in dat hij een reuzekans niet had weten te verzilveren. "Ik was in eerste instantie verrast dat ik die bal voor mijn voeten kreeg. Daarna wachtte ik tot Stingaciu zou gaan liggen, maar dat gebeurde niet. Weet je, op dat moment kon ik wel door de grond zakken. Stel je voor dat we door mijn misser de kwalificatie mislopen zouden hebben. Wat de nationale ploeg betreft, ken je mijn standpunt. Ik zou er graag terug bij zijn. Ik heb in de terugronde van de competitie toch twaalf keer gescoord. De kwalificatie voor de halve finale noem ik een hoogtepunt in mijn carrière. Heb toch ook twee keer de finale van de Beker van België gespeeld."
Onterecht geel
Rudi Taeymans vond dat hij tweemaal ten onrechte tegen geel aankeek. "Bij de tweede gele kaart speelde ik zuiver de bal. En dan krijg ik zogezegd geel voor protest. Ik zweer het je, ik heb niets gezegd. Bovendien zat die Filipescu al de hele wedstrijd te spuwen. Mijn oren zaten op de duur potdicht (grijnst)."
Patrick Van Veirdeghem, die net als Rudi Taeymans en Geert Emmerechts de heenwedstrijd van de halve finale moet missen wegens kaartenoverlast, zat daar niet dadelijk mee in. "Die schorsingen kunnen voor het ogenblik de pret niet bederven. Iedereen heeft geknokt om de kwalificatie uit het vuur te slepen, dat is het belangrijkste. Twee jaar hard werken onder Walter Meeuws zijn nu in een verdiende beloning uitgemond. Ook voor mij mag je dit gerust het hoogtepunt uit mijn loopbaan noemen."
Rudi Smidts was eigenlijk blij dat de Roemenen zo vroeg scoorden. "Dat nam bij ons de druk weg. Op dat moment hadden we immers toch niets meer te verliezen. Ik vond de Roemenen overigens allesbehalve denderend voetballen."
Alex Czerniatynski tenslotte die met zijn doelpunt de zes Europese treffers van Karl Kodat evenaarde. "Ik weet goed genoeg dat ik op het moment van mijn doelpunt helemaal niet in de wedstrijd zat. Dan komt het er op aan de kans die je krijgt te benutten. Dat heb ik toch gedaan, niet? Ik ben vooral blij om het karakter dat de hele ploeg vandaag heeft betoond na die achterstand (Luk De Ranter - GvA - 18/03/1993)."
|
