Telegram
Deurne — Antwerptrainer Walter Meeuws had aangeliondigd dat zijn ploeg tegen RSC Anderlecht zou spelen om te winnen. Na anderhalve minuut verscheen Cisse Severeyns al oog in oog met De Wilde. De toon was meteen gezet. Omdat de bezoekers met dezelfde intentie naar de Bosuil waren gekomen, mocht men zich aan een levendige partij verwachten. En die kwam er ook. Het spel verplaatste zich geregeld van de ene helft naar de andere. Nilis en Versavel probeerden Stewan Stojanovic te verschalken, terwijl aan de overzijde een vrijschop van Hans-Peter Lehnhoff voor animo zorgde. Op aangeven van Kooiman kreeg Nilis op het halfuur een uitstekende kans maar hij mikte over. In de 33e minuut moest Stewan Stojanovic een afstandschot van De Wolf lossen.
Bosman, eventjes los van Rudi Taeymans, stond op de goede plaats om succesvol te hernemen. De Nederlander zou nog voor rust gekwetst uitvallen. Na de 0-1 kreeg R.A.F.C. het plots behoorlijk moeilijk. Stewan Stojanovic, die bij het openingsdoelpunt niet helemaal vrijuit ging, kreeg de gelegenheid zijn foutje te herstellen door tot viermaal toe een nieuwe Anderlecht-treffer te verhinderen. Degryse, Kooiman, nogmaals Degryse en Nilis kregen de bal immers niet voorbij de lokale portier.
Vergeleken bij de eerste periode, was de tweede nog beter. Zeker van thuiszijde. Cisse Severeyns schoot tegen het lichaam van De Wilde, aan de overzijde deed Van Vossen hetzelfde bij Stewan Stojanovic. Rudi Smidts zag een poging gestopt door Kooiman, een schot van H.-P. Lehnhoff werd op de lijn gered door Boffin. Een inzenden van de Duitser werd zowel door Dragan Jakovljevic als Alex Czerniatynski gemist. Laatstgenoemde wurmde zich nog eens tussen twee tegenstanders door, maar schoot naast. Drie minuten voor tijd viel het doelpunt aan de andere kant. Boffin stuitte eerst nog op Stewan Stojanovic, maar kon in de rebound toch scoren: 0-2, een te zwaar verdict voor de thuisploeg. (J.CLA. - GvA - 22/03/1993).
Het begin van het einde
Deurne — R Standard CL heeft het betere voetbal, dat het in de heenronde probleemloos op de mat legde, opgeborgen. Haan verliet Beveren zonder kraaien. Het woensdag in Glasgow afgematte Club Brugge ging onderuit in Mechelen. Flanellen kampioenenbenen. Waarom steeds weer Europees willen spelen, als je de last niet kunt dragen? Dorjee, de Nederlandse reddingsboei voor KAA Gent, vergat dat hij in Genk René Vandereycken moest doen vergeten. Hij zou KAA Gent in koers houden, maar in de plaats van te demarreren liet hij zich inlopen. Dat gebeurde allemaal op zaterdagavond en met die gegevens kon R Antwerp FC gisteren tegen RSC Anderlecht de arena in. Bij winst zou het in het klassement alleen nummer drie worden.
Dat draaide enigzins anders uit, kijk de stand maar even na. De Antwerpclan kon wel met opgeheven hoofd de door enkele paars-witte vandalen herbouwde Bosuilkuip verlaten. Boskamp, 19 op 20 (als we twee punten geven voor de bekermatch tegen KFC V. Geel) bij zijn nieuw "cluppie", wist het: "R.A.F.C. heeft ons in de beginfase behoorlijk pijn gedaan. In de eerste helft kwamen we alleen na ons doelpunt in het stuk voor. Na de rust geraakten we opnieuw in moeilijkheden. Mijn jongens bleven te veel in de zestien meter hangen. Ik schreeuwde me schor. R.A.F.C. hield met Hans-Peter Lehnhoff, Cisse Severeyns en Alex Czerniatynski drie man dietp in de spits. Naar het einde toe kwamen daar nog Wim Kiekens, Dragan Jakovljevic en Geert Emmerechts bij. Toch ben ik tevreden over de eerste helft, ze hebben gerend voor hun Leven. Waarschijnlijk omdat ik hen had beloofd geen afzondering in te gelassen bij winst."
De meeste spelers jammerden de stenen uit de kleedkamergrond over de staat van het veld. Kurkdroog en hobbelig. "Eens op snelheid kon je amper de bal onder controle houden", zei Luc Nilis. Geen ideaal tapijt dus voor de heroptredende Marc Emmers, die nog tien minuten meedeed. "Ik zou zolang het slechts nul een was, op de bank gebleven zijn", aldus Marc. "Zowel Bosman als De Wolf vielen uit met een enkelletsel. Enfin, ik was al vroeger dan vandaag klaar voor het grote werk, maar het is moeilijk voor een trainer een ploeg die alsmaar wint te wijzigen. Ik begrijp dat." R.A.F.C. verdiende naar ons gevoelen een punt. Het doelpunt dat daarvoor nodig was, hing een paar keer aan de voeten van Cisse Severeyns en van Alex Czerniatynski.
Bovendien kreeg RSC Anderlecht bij het eerste en zo belangrijke doelpunt, gevoelige bijstand van doelman Stewan Stojanovic, die zich na datum toen het kalf al lang niet meer aan de oppervlakte geraakte, herpakte. Het is duidelijk dat de ploeg van Walter Meeuws nog lang niet is uitgezongen. Fysiek staat rood-wit sterk, dat bleek ook nu na de Europese inspanning tegen Steaua Boekarest. Op geen enkel moment werden Rudi Smidts en compagnie weggespeeld, laat staan weggelopen. Integendeel. Kapitein Rudi Smidts, Rudi Taeymans, Hans-Peter Lehnhoff en al wie dezelfde kleuren droeg, maalden de minuten weg aan hoog tempo. Hoewel, volgens Walter Meeuws, "frisheid" ontbrak.
RSC Anderlecht is, ondanks de wat mindere prestatie, natuurlijk enorm sterk. In de tribune zat Rinus Israel te scouten voor Oranje. Hij riep na afloop eerst Johnny Bosman en daarna Peter van Vossen, die snedig was ingevallen, bij zich. Bosman en Van Vossen, om beurten bankzitter bij de Belgische eerstenationaler, maar meer dan goed genoeg om over de noordergrens brokken te maken. Dat is dus RSC Anderlecht, talent zat. Van Vossen mocht, dixit Israel, 's avonds een telefoontje verwachten en dan een 'positief signaal' opvangen. Nog een paar weken slapen en de brave borsten van voorzitter Constant Vandenstock zijn dus kampioen, het kan dit seizoen vroeger gedaan zijn dan ooit. Deze zege was dus het begin van het einde.
Gelukkig is er nog de strijd voor de Europese tickets, hoewel er op dat refrein sleet komt. Het wordt behelpen de rest van de competitie (Roger Vlemings - GvA - 22/03/1993).
R Antwerp FC heeft zich niets te verwijten
Deurne — Geen spoor van ontgoocheling in de Antwerpkleedkamer. Ook niet bij trainer Walter Meeuws. Iedereen in het rood-witte kamp was de mening toegedaan dat men leider en toekomstig kampioen RSC Anderlecht niet alleen flink van repliek had gediend, maar dat de ploeg zelfs een gelijkspel verdiende. Niemand die de bewering tegensprak.
Walter Meeuws vond het resultaat vooral jammer voor het publiek dat eindelijk in grote getale naar het Bosuilstadion was gekomen en voor een sfeer zorgde die men sinds lang in Deurne niet meer gekend had. "Ik vind het spijtig dat we voor onze supporters geen climax hebben kunnen breien aan de succesvoile maand maart die we achter de rug hebben. In competitieverband klommen we op naar een vierde plaats in de rangschikking, op internationaal vlak bereikten we de halve finales van de Europabeker voor bekerhouders. Zo simpel ging dat niet. Neem nu de laatste week. In Lommel speelden we in een temperatuur van 18 graden, drie dagen later in Boekarest was het net boven het vriespunt, vandaag zaten we opnieuw in een lenteweertje. Dat kruipt niet in de kleren. Daarom dat in de eerste helft vooral bij de uitvoering de frisheid ontbrak. Eigenaardig genoeg zijn we er na de rust fysiek helemaal doorgekomen en werd het 'grote' RSC Anderlecht, waarvan de spelers vorige woensdag in hun zetel naar ons op televisie keken, door het 'kleine' R.A.F.C. behoorlijk in problemen gebracht. We creeerden niet minder dan zeven kansen en maken we gelijk, dan zie ik ons nog winnen ook."
Kapitein Rudi Smidts was eveneens verbaasd dat R.A.F.C. na de rust nog zo sterk voor de dag was gekomen. "Na die 0-1 vreesde ik voor een rammeling, maar we hebben ons wonderwel herpakt. We hebben RSC Anderlecht nog zwaar het vuur aan de schenen gelegd. We hebben ons niets te verwijten."
Cisse Severeyns refereert naar de heenwedstrijd in Anderlecht die eveneens met 2-0 verloren werd. "Ook toen verdienden we een punt. Vandaag werd het voor ons een slijtageslag. Ik zat op het einde helemaal kapot. Het is voor mij allemaal een beetje te veel geweest. Toch hoop ik dat bondscoach Paul Van Himst aan mij denkt voor de wedstrijd van de nationale ploeg tegen Wales. Ik dacht mijn selectie de laatste weken verdiend te hebben (J.CLA. - GvA - 22/03/1993)." |