Cisse velt terecht vonnis
Aalst - "Niet slecht voor een degradatiekandidaat, hé," lachte Antwerpvoorzitter Eddy Wauters de sombere competitievoorspellingen weg na de zege in Aalst. Dankzij fraaie doelpunten van olijke Cisse Severeyns trokken de Sinjoren gisteren feestend weg uit de carnavalstad. R Antwerp FC won verdiend na een gave collectieve prestatie tegen een thuisploeg die duidelijk diepgang en ideeën miste om aanspraakte kunnen maken op meer. Het compliment dat George Kessler zijn voormalig paradepaardje bij Club Brugge, Jan Ceulemans, maakte over de prestatie van diens ploeg, klonk dan ook ietwat hol. De duizenden toeschouwers zagen wel een open duel, zij het toch opnieuw gekruid met uitsluitingen.
De spelers maakten het de in eerste debuterende Paul Allaerts allesbehalve makkelijk, zeker tijdens de geanimeerde eerste helft. De scheidsrechter uit Turnhout reageerde gelukkig alert bij vroege overtredingen en sloot omstreeks het halfuur op aangeven van zijn grensrechter De Vleeschauwer en Kulcsar uit. Vrijwel iedereen, ref incluis, concentreerde zich bij die fase op een hoekschop van Manu Godfroid, toen de man aan de zijlijn plots heftig begon te zwaaien. George Kulcsar en De Vleeschauwer mochten opstappen, wegens ongewenst gedrag. Hun versies van de feiten lagen mijlenver uiteen. Aalst-trainer Ceulemans kon zijn verdediging na de afwezigheid wegens blessures van doelman Vaesen, Lamberg, Van Riel en Banfi niettemin weer herschikken. R Antwerp FC verzilverde voor de pauze een van zijn drie doelkansen. William Verbeeck zond Cisse Severeyns in het straatje, controleerde en werkte koelbloedig af: 0-1.
Reeds tevoren had Danny D'Hondt de bezoekende spits van succes gehouden bij een eentijds-knal na een fraaie actie Manu Karagiannis - Wim Kiekens. Wim kwam na een vrijschop van William Verbeeck zelf dicht bij een doelpunt, maar stuitte op de lokale doelman. Cisse Severeyns probeerde het nog eens met een boogbal, niet ver over. E. Aalst, met ex-Antwerp-middenvelder Krist Porte voor het eerst aan de aftrap, klom in de slotfase van de eerste periode op gelijke hoogte. Libero Fred Van der Hoorn knalde na een kort genomen vrijschop laag binnen. Voordien was Eendracht er niet in geslaagd de degelijk georganiseerde Antwerpdefensie te ontregelen. Een te laag tempo — het was warm, maar toch — en gebrek aan creativiteit en agressiviteit waren daar niet vreemd aan. Yves Van der Straeten moest slechts schotjes oprapen, al kende hij geluk toen Van Wambeke de bal voor een lege kooi net niet kon binnenduwen.
De komst van de karaktervolle Manu Karagiannis lijkt een zegen voor de ploeg van George Kessler, want er wordt geschreeuwd en gezond gebikkeld zoals dat vorig seizoen zelden of nooit gebeurde. Hij moet echter wel opletten dat hij zijn ploegmaats niet in de steek laat door zijn optreden. Ook gisteren liep hij wegens constant mekkeren dicht tegen rood aan na een snel geel karton. De bezoekers pakten de zaken na de pauze zoals verwacht aan: achterin gegroepeerd en dan maar met menig lange bal om voorin Cisse Severeyns en later Ganiyu Owolabi te proberen te bereiken. De druk van de thuisploeg bleef zonder resultaat, de kansen waren voor de tegenstander. Manu Godfroid zag een schot nipt naast afwijken, Manu Karagiannis kanjerde tegen de lat. Wim Kiekens appelleerde voor handspel van Delière. De overigens consequent fluitende Allaerts liet doorspelen.
Eerder had E. Aalst om dezelfde reden een strafschop gewenst tegen Pascal Plovie. De beslissende treffer van een speelse Cisse Severeyns kwam dus niet uit de lucht gevallen. Of toch wel: hij krulde de bal vanop afstand prinsheerlijk langs D'Hondt tegen de netten. Razend knap. Net als de parades van de twee doelmannen bij ultieme pogingen van Paas, Delière en Ganiyu Owolabi. Het vonnis was terecht, oordeelde ook de lokale trainer (Koen Van Den Daele - GvA - 19/08/1996).
|
