Wim Kiekens en maats zwoegen zich uit de naad
De Royal Antwerp Football Club maakt zich stilaan op voor de viering van haar 110e verjaardag. Alles wijst erop dat het feest ook op sportief vlak hoge toppen zal scheren. In de vaderlandse competitie trekken de rood-witten meer dan behoorlijk hun streng en in de Uefa-beker bereikte de club dinsdagavond voor het eerst in haar geschiedenis de derde ronde van een Europees bekertornooi.
Dundee Utd heeft er nochtans 'alles' aan gedaan om de mannen van trainer Dimi Davidovic alsnog een hak te zetten. "Stel je even voor: de buschauffeur die ons van het hotel naar Tannadice Park moest brengen, slaagde erin vlak voor het stadion een verkeerde weg in te slaan, helemaal uit de richting. Wij hebben die man moeten dwingen terug te rijden. We verloren veel tijd, pure intimidatie." Trainer Davidovic, vertelt het in alle rust op de luchthaven van Edinburgh. De kwalificatie is een feit. Dat er ondanks de 4-0 voorsprong toch nog addertjes onder het Schotse gras zouden zitten, daar waren de meeste betrokkenen al vooraf van overtuigd.
Rudi Smidts (tijdens de nachtvlucht naar Zaventem): "Die Britse ploegen herken je voor eigen volk niet meer. Ik had nooit gedacht dat Dundee zo sterk zou uitpakken. Gelukkig maken wij en niet zij die eerste doelpunten." Dat uiteindelijk in de slotfase nog werd verloren, kwam ook bij Nico Claesen onverwacht over. "We speelden niet bijster goed, de combinaties vlotten niet, de één-twee's bleven achterwege. Toch geraakten we 0-2 voor. Toen moesten die jongens 7 goals maken om zich te plaatsen, dat heeft ons misschien wat concentratieverlies gekost. Ik kwam nog alleen voor doel en zag dat Hans-Peter Lehnhof volgde. Ik wilde de bal breed leggen maar voelde plots een verdediger in mijn rug. Ik had beter zelf in volle snelheid mijn kans gegaan."
Kort voor het einde van de wedstrijd werd Nico Claesen van het veld gestuurd. "Die eerste gele kaart, in het begin van de match, was verdiend. Die tweede, wat was me dat? Dundee kreeg een vrijschop en ik stond op een meter afstand toen McKinlay direct de bal tegen mijn benen schoot en bij de scheidsrechter reclameerde omdat ik te dicht stond. Die man trapte erin en toonde onmiddellijk geel, hij was mijn eerste kaart vergeten. Pas nadat men hem erop wees, trok hij rood. Ik ben er dus de volgende Europese wedstrijd niet bij, maar dat was al zo na mijn eerste gele vermits ik er nog ééntje had staan uit mijn Standardperiode. Die kaarten blijven vijf jaar tellen."
Wim Kiekens de sterkste
Dundee-coach Paul Sturrock haalde op het uur dribbelwonder Kevin Gallacher naar de kant. Een pluim voor Wim Kiekens, die voor R.A.F.C. op de rechterflank een schitterende wedstrijd speelde. Niet te vloeren die Wim Kiekens, ook niet door Gallacher. "Ik had liever gezien dat Gallacher bleef", lacht de ex-RWDM-er. "Die vervanger (Peter Hinds, rv) ging er meteen met volle moed tegenaan, hij werd ook danig door de suppporters opgejut." Wim Kiekens bleef goed verdedigen. Dat vonden zowat alle Belgische reporters en vandaar zijn verhaal.
"Ik werd door Johan Boskamp als kadet bij RWDM binnengehaald. Heb later drie jaar met de eerste ploeg tegen de degradatie gevochten. Ik wilde er graag weg. Er waren nogal wat kandidaten, maar naar het schijnt vonden de andere clubs 15 miljoen (Wim Kiekens weet zelf niet hoeveel hij precies heeft gekost, rv) wat te veel, R.A.F.C. kennelijk niet. Ik had nooit gedacht al zo vroeg te mogen meedoen. Na een slechte prestatie tegen Cercle Brugge KSV viel ik uit de ploeg. Een neusbreuk van Emmerechts, in Sofia, bracht me er opnieuw in. Ik heb al meer gekregen dan ik ooit van het voetbal verwachtte. Al wat er nog bijkomt, beschouw ik als pure winst." Op 26 februari wordt Wim 21, op 2 juni trouwt hij met zijn Anja. Tijdens de terugvlucht drinken ze samen champagne van de sponsor. Vatbaar voor herhaling?
De wedstrijd
Een furieus Dundee wordt door doelman Ratko Svilar, een zwoegende verdediging en het doelhout gestopt. Bij de concurrentie staan achteraan libero Van der Hoorn en de stuntelige Clark onfris te prutsen. Toch lijkt het erop alsof de Schotten zullen openen. Op rechts zijn ze volledig baas. Czernia loopt op links totaal verloren als mandekker op McInally. Czernia werkt, de trainer is na afloop tevreden. Het geluk is met R.A.F.C. Zowel H.P. Lehnhof als Nico Claesen scoren na zware blunders van de thuisploeg. Dundee Utd forceert uiteindelijk de overwinning, zonder veel eer of glorie. Ratko Svilar wordt ei zo na in het hospitaal getrapt (Roger Vlemings - GvA - 2/11/1989).
Antwerp Clubblad in Tannadice Park
De Great-Old, mentaal gesterkt door de schitterende 4- 0 uitgangspositie na de eerste confrontatie op de Bosuil, is in Tannadice Park nooit in 'kwalificatie-problemen' gekomen. De Schotten poogden, typisch voor hun ingesteldheid, met een totaal aanvallend concept en enkel Clark als zuivere verdediger van bij de start R Antwerp FC bij de keel te grijpen. De rood-witte verdediging met rots Nico Broeckaert als sluitstuk en een zelfzekere Ratko Svilar in doel, gaf geen krimp. Bij de Great Old kreeg Alex Czerniatynski na de onbeschikbaarheid van Raph. Quaranta na een ultieme test, de ondankbare taak, de hele linkerflank 'af te schuimen'. Hij kweet zich schitterend van zijn taak, al had hij het tijdens de eerste helft niet gemakkelijk.
In de 19e minuut konden de ongeveer 700 meegereisde Antwerpsupporters voor de eerste maal juichen! Een dieptevoorzet van Frans van Rooij werd door de Schotse verdediging slecht beoordeeld en sneltrein Hans-Peter Lehnhoff was er als de kippen bij om voor de neus van de uitkomende Main, met een opwippertje de Schotse doelman te lobben (0-1). Het zo belangrijke tegendoelpunt op verplaatsing was een feit. R.A.F.C. zat meteen op rozen! Voor de Schotten over hun ontgoocheling heen waren, was het opnieuw raak voor de Antwerpjongens. Twee minuten na de openingstreffer, was Nico Claesen bij een verre uittrap van Ratko Svilar zo attent dat hij zich als een duiveltje tussen Mclnally en Van der Hoorn wroette en de uitkomende Main te vlug af was, om in de achterste hoek te plaatsen (0-2)!
Vanaf dan werd door de Antwerpaanhang in de tribune en naast het veld 'een feestje gebouwd'. De kwalificatie voor de derde ronde was dan al een feit. Dundee United moest immers nog ... 7 maal scoren om de zaken recht te zetten. De Antwerpspelers verloren begrijpelijkerwijze hun concentratie en dit zou zich uiten in de eindscore! Nadat Nico Broeckaert en Nico Claesen van een lakse en zeker niet in ons voordeel leidende scheidsrechter Eriksson geel onder de neus kregen met een schorsing voor Nico Claesen bovenop, kwam Dundee United drie minuten voor de rust tot de aansluitingstreffer. Paatelainen nam een inswinger van Bowman in een tijd over en scoorde (1-2)! Dit doelpunt deed bij de Schotse aanhang de hoop oplaaien.
Een zelfzeker R.A.F.C. liet zich evenwel niet van de wijs brengen. Het nochtans ordeloze United maakte van nonchalance en gebrek aan concentratie bij R.A.F.C. dankbaar gebruik om in de 62e minuut langszij te komen dank zij O'Neill. Hij verlengde vanop twee meter van de doellijn een voorzet van Paatelainen in doel (2-2)! Een enige gelegenheid om opnieuw op voorsprong te komen op een kwartier voor tijd werd door Nico Claesen die alleen op de Schotse muit afging, op de doelman besloten. In de 84e minuut haalde scheidsrechter Eriksson zich vanwege de Antwerpaanhang de banbliksems over zich heen. Hij smeerde Nico Claesen een tweede gele kaart aan toen de Antwerpspeler zogezegd te dicht bij de bal stond bij een Dundeevrijschop!
R.A.F.C. moest met tien verder! Na de vervanging van Geert Emmerechts door Rudi Taeymans en nog een tweetal minuten voor de boeg, kwam Dundee United ultiem aan de Pyrrhus-zege! Een vrijschop vanop rechts werd door Clark hard ingekopt (3-2)! R.A.F.C. tilde niet zwaar aan de late tegentreffer ! Vlak voor affluiten werd Ratko Svilar nog zwaar aangetrapt, maar de blessure bleek nogal mee te vallen. De late uitsluiting van Nico Claesen en het derde tegendoelpunt lieten bij de Antwerpaanhang weliswaar een wrange nasmaak, de meegereisde Antwerp-supporters verlieten uiterst voldaan en in volle euforie Tannadice Park. Stutgart kwam als volgende Uefacup-tegenstrever uit het tonnetje en de Great-Old leek klaar voor de nieuwe confrontatie (B.C. - Antwerp Clubblad-6 - 12/11/1989)!
|
