Ratko en Nico feliciteren mekaar en alle anderen
Anderlecht - Precies een kwarteeuw heeft R Antwerp FC erop gewacht. Een zege in het Astridpark. Een stunt? Ja en neen. Er was bij de bezoekers ook geen echte uitblinker te noteren. Dimitri Davidovic had ook in zijn opstelling duidelijk gekozen voor de kracht van het collectief tegenover de individuele klasse. Het rekensommetje had al in het begin kunnen tegenvallen als Vander Linden niet tegen de paal, maar raak had geschoten. Nu hield R.A.F.C. de tegenstander vast tot het zelf de kans kreeg terug te slaan. Dat had het aan een paar spelers te danken. Ratko Svilar wierp zich voor elke hele of halve kans. Nico Broeckaert borstelde en kopte zoveel mogelijk ballen achteraan weg en lokte vooraan de beslissende strafschop uit.
De Joegoslavische doelman kwam vaak gepast én snel uit, had een flukse reflex in huis op een dicht, zij het zwak, schot van Gudjohnsen en zweefde als een springveer naar hoge ballen. En zeggen dat hij zonder de kwetsuur van Wim De Coninck allicht zijn broek op de bank had versleten. Een gelukkig man dus, blij ook met het bezoek van zijn dochters Mina en Tina, voor een paar weken met vakantie bij hem: "Ach, wie speelt heeft niet zo een belang, als R Antwerp FC maar wint. Wim komt terug, traint opnieuw en ik doe van mijn kant mijn best. Er is concurrentie en dat is geen probleem. Bij het begin van het seizoen ben ik ook gestart met de idee te spelen." Ratko Svilar is al tien jaar bij R Antwerp FC. "En ik heb nog anderhalf seizoen te gaan," voegt hij eraan toe.
"Op 6 mei word ik wel veertig, maar waarom zou ik stoppen? Dat vroegen ze mij drie jaar geleden al. Zoals het nu gaat, zie ik geen enkele reden. Vooral in de huidige situatie. Het is weer leuk voetballen bij R.A.F.C.. Ik kan toch wel vergelijken na al die jaren. We hebben dat nog eens gehad, zo'n zeven, acht jaar geleden. Ook met Dimi Davidovic. Formidabele sfeer. Een jaar of drie geleden, het eerste jaar van George Kessler, vond ik dat opnieuw. Dan is er ergens iets geknakt. Ik kan niet precies aanwijzen wat het was, maar die goede periode duurde maar een jaar. En nu is dat er terug, sterker zelfs. We hebben een ambitieuze sponsor. De voorzitter, die vier-vijf jaar geleden wat afstand had genomen, is er opnieuw veel dichter bij betrokken."
"De resultaten zijn er. Nooit geraakten we zover in de Europabeker. Belangrijke spelers als Hans-Peter Lehnhoff en Frans van Rooij tekenden. We blijven groeien. Dat draagt bij tot zelfvertrouwen in de ploeg. Dan moet je niet opkijken van ons resultaat tegen RSC Anderlecht. Je weet wel waar je voorstaat. En als de trainer dan vooraf zegt dat hier ook voor ons iets te halen is, gelooft zulke ploeg dat ook." 'We hebben het eerlijk gezegd ook nauwelijks moeilijk gehad. In het begin van de match een paar keer, maar toen het 0-1 was kwam er amper reactie. Of op de verkeerde manier. Met lange ballen. En dan maak je tegen ons geen kans met kerels als Geert Emmerechts en Nico Broeckaert in het centrum." De naam was meteen gevallen, die eerder ook Dimi Davidovic al had geciteerd.
Die wees immers ook op de verrichting van Nico Broeckaert, nu zelf aan het woord: "Dit zijn punten waarop niemand rekende. Nu mogen wij mee met anderen naar boven in het klassement kijken. Ik geloof dat wij organisatorisch een goede match gepeeld hebben. Vooral de flanken goed afgedekt." Nu weer kandidaat internationational? "Ik was inderdaad ongoocheld, omdat ik niet mee naar Griekenland mocht. Ik moet nu bewijzen dat ik er wel bij hoor. Daarom is goed presteren in een match als deze zeker belangrijk. Al hebben wij hier maar 20 minuten onder druk gestaan. Toen heeft Ratko Svilar hier zeker een punt voor ons gewonnen," gooide hij het bloemetje terug naar zijn doelman (Ronny Ceuleers - bron: onbekend - 29/01/1990).
|
