|
|
WEDSTRIJDFICHE
| R. Antwerp F.C. |
K.S.K. Beveren |
 |
0 |
0 |
 |
|
14.04.1990 |
Plaats: Bosuilstadion |
Scheidsrechter: Jean-François Crucke
Lijnrechters:
Luc Huyghe - Geert Opbrouck |
Toeschouwers: 5.500 |
 |
Wedstrijdverslag
| Na R Antwerp FC - KSK Beveren |
SK met groot strijdershart...
DEURNE - SK Beveren slaagde er zaterdag in met een onblusbaar strijdershart een kostbaar punt uit de matig bezette Bosuilkuip te ontvoeren. Dat was vooral mogelijk omdat dat R Antwerp FC momenteel nog slechts een schim is van de ploeg die eerder Europese tenoren als Dundee FC en VfB Stuttgart uit de Europacup wipte.
Het halve succesje van de door Boskamp opgenaaide formatie had trouwens ook een zwarte rand. Luiks verlies in Waregem zorgde ervoor dat de club toch weer op de voorlaatste plaats terecht kwam. Bovendien werd Julien Lodders met een jukbeenbreuk afgevoerd. Ook R.A.F.C. deed een slechte zaak. De adem van de Rouches is nu wel erg heet geworden. De Bosuil moet rekening houden dat de ploeg van Kessler haasje-over kan wippen, al blijven er nog vier speeldagen af te werken met een op papier lichter programma voor R.A.F.C. Wat heet een gemakkelijk programma als men voor eigen volk tegen degradatiekandidaat SK Beveren weinig zuiver uitgespeelde kansen kan afdwingen?
Het is voor trainer Dimitri Davidovic ongetwijfeld een handicap dat de 'affaire' Patrick Schrooten blijft doorsudderen. Bij iedere andere topclub zou die zaak al lang op de bodem van de vergeetput liggen, maar bij R.A.F.C. blijft men driftig achter de feiten aanhollen. Men organiseert een persconferentie waarop geen nieuwe feiten aan het licht komen met een toxicoloog die men na afloop in de wagen van de inmiddels met vakantie vertrokken Dr. Janssens ziet stappen. Met als enig resultaat dat de pers wordt uitgenodigd om in de onfrisse materie te blijven roeren. Zaterdagavond bestond de overigens brave Dr. Jef Booghemans het in de kleedkamer iedereen, inclusief de journalisten, die hem tegen het lijf liep te vragen of ze misschien niet wisten wie de huisdokter van Patrick Schrooten was, want betrokkene wou hem die naam niet prijsgeven...
Afgezien van het feit dat zo een huisdokter door het medisch geheimgebonden is, blijft men op die manier de zaak Schrooten aan de oppervlakte houden. Om nog te zwijgen van de dopingcontrole die de clubdokter zaterdag 'organiseerde'. In het streven naar zijn gelijk eiste Dr. Boghemans zaterdag na de match dat zowel Frans Van Rooij als Franky Dekenne in een flesje zouden plassen. Geen wonder dat diverse spelers alweer hoofdschuddend het pand verlieten. Terwijl men voor de komende weken beter alle energie en concentratie voor de strijd om de vierde plaats zou mobiliseren blijft men dus in Deurne onverstoord met urinestalen leuren...
Rosez weinig bedreigd
Toch werd er zaterdagavond ook nog gevoetbald, maar dan wel op het niveau en binnen het straalbereik van Manneke Pis. Meer dan een paar verre schoten van Frans van Rooij en Hans-Peter Lehnhoff diende Beverendoelman Dirk Rosez niet te verwerken. Terwijl het plaatselijke publiek nog blij was dat good old Ratko Svilar in de slotminuten een voor de winkelhaak bestemde giftige kopbal van Kusto kon weren nadat in de eerste helft zowel Van Vossen als Van Ankeren mogelijkheden langs de verkeerde kant van het doelraam hadden gewerkt (Walter Geboers - Het Nieuwsblad - 14/04/1990).
Amusementswaarde nul
Deurne — De toeschouwers, onder wie de uit Griekenland overgekomen Henk Houwaart, werden in de Bosuilkuip de grootste verliezers. Op geen enkel moment kregen ze zaterdagavond de indruk dat ze een wedstrijd volgden waarbij een favoriet voor een UEFA-ticket aan het werk was. Dat degradatiekandidaat KSK Beveren er niet alles aan zou doen om de amusementswaarde voor het publiek de hoogte in te jagen werd nog enigszins verwacht, maar dat R Antwerp FC er een potje van zou maken moet vooral voor de thuisaanhang een niet welgekomen verrassing zijn geweest.
In negentig minuten creëerden de rood-witten welgeteld een uitgespeelde kans. Dat was na een uur, toen de ondanks griep toch speelklaar geraakte Hans-Peter Lehnhoff Raph. Quaranta oog in oog met Rosez bracht. De poging van de Waal belandde hoog over. Voor het overige kwam het Antwerpgevaar uit vrije trappen door Frans Van Rooij of H.-P. Lehnhoff rechtstreeks op doel geschoten. Rosez was steeds ter plaatse. De logische wijzigingen die Antwerptrainer Davidovic na de ondermaatse prestatie in Lier had doorgevoerd, hebben hun uitwerking gemist. Ratko Svilar stond terug in het doel, de wederoptredende Geert Emmerechts en Franky Dekenne kregen een stek in de verdediging. Wim Kiekens had niet eens een zitje op de bank. Miroslav Curcic werd ten nadele van Czernia in de spits geposteerd.
Voor Dimitri Davidovic was het alvast duidelijk geworden: de rood-witten hebben meer nodig dan enkele plaatswijzigingen indien ze zich op die vierde plaats willen handhaven. Meer frisheid en motivatie zou wonderen kunnen doen. KSK Beveren toonde zich in de eerste helft. Overtuigend en oogstrelend was het niet, maar de geel-blauwen hadden wellicht nooit verwacht dat ze van hun opponenten zoveel ruimte zouden krijgen. In de Wase spits liep er een bedrijvige Van Vossen. Geert Emmerechts kreer er enkel in de beginfase geen vat ôp. Na de pauze beperkten de Oost-Vlamingen zich tot het verdedigen van de nul. Ze slaagden er bijna moeiteloos in. Vier minuten voor affluiten gingen de jongens van Johan Boskamp zelfs nog bijna met de volle buit lopen. Van Vossen bracht de bal voor doel waar Kusto richting rechterbovenhoek verlengde.
De kopstoot van de Poolse dertiger miste vaart en Svilar kon de Wase doelpoging, ondanks een late reactie, onschadelijk maken (Ludo Vandewalle - GvA - 14/04/1990).
|
|
(bron: de pers - 14/04/1990)
|
Statistieken
|
R. Antwerp F.C. |
K.S.K. Beveren |
|
