Rudi Smidts keelt Aalstenaars
DEURNE - R Antwerp FC klimt naar de vijfde plaats in het klassement. De bal van buiten de grote rechthoek oerend hard net onder de plaats waar paal en dwarsbalk elkaar vinden tegen het net jagen: Patrick Goots heeft er een patent op. Zaterdagavond kroop Rudi Smidts in de huid van de STVV-topschutter. D'Hondt zweefde nog stijlrijk. Boter aan de galg. Rudi Smidts keelde de Aalstenaars. Het juweeltje bengelde aan een plastieken ketting. R Antwerp FC-KSC E. Aalst werd een matig potje voetbal. Het zal de Deurnenaars een zorg wezen. De Great Old klom dankzij de driepunter van Rudi Smidts naar de vijfde plaats in het klassement. R.A.F.C. gaat voor Europees voetbal.
Rudi Smidts is in het George Kessler II-tijdperk op de Bosuil van verdediger omgeschoold tot middenvelder. Hij is de extra buffer voor de verdediging, het hulpje van Manu Karagiannis, de gatendichter bij uitstek. Rudi Smidts is ook de man die de aanvallen mee opzet, die voor de snelle overbrugging van het middenveld zorgt en die steun verleent aan de spitsen. Op die manier durft hij veel vaker dan in het verleden in de buurt van het doel van de tegenstander komen. Dan gebeurt het dat Rudi Smidts scoort. Tegen KSV Cercle Brugge (zevende speeldag, 21 september 1996, 0-1 ook toen was Frank De Bleeckere scheidsrechter, ook toen pakte Rudi Smidts geel) was zijn goal goud waard.
Nu blonk zijn tweede parel zo mogelijk nog feller. "Bij elk doelpunt is er wat geluk nodig," aldus Rudi Smidts, zoals hij is: relativerend. "Natuurlijk is het leuk zo'n kanjer te netten. Belangrijker is dat we een slechte wedstrijd toch zegevierend afsloten. Vraag me niet naar de oorzaak van onze mindere prestatie. Ik heb er geen verklaring voor. Na dat doelpunt kropen we met zijn allen voor onze goal. Geen opdracht, het gebeurde gewoon. Allicht was er het besef dat we behoorlijk liepen te knoeien en wilden we onbewust vooral die kleine voorsprong verdedigen." Ondertussen groeit Rudi Smidts in zijn rol van verdedigende middenvelder
"Ik ben weer helemaal honderd procent fit. De operatie aan de buikspieren is vergeten. Er wordt echt goed gewerkt bij R.A.F.C. De begeleiding van de spelers is optimaal. Fysiek sta ik sterker dan ooit. Vroeger zou ik als middenvelder dat voortdurend op en neer gedraaf niet aangekund hebben. Ik was mandekker, hoefde me enkel op die ene tegenstander te concentreren. Nu gaat dat wel. Bovendien is er Manu Karagiannis. Hij stuurt mij, hij heeft ervaring op die positie." Wim Kiekens en Sandro Da Silva op de bank, George Kulcsar zestiende man en Manu Godfroid geblesseerd. George Kessler rekende tegen KSC E. Aalst op de 'klasse' van de heren Sinisa Koncalovic, Ivan Ilic, Dragan Glogovac en Gouram Makaev.
"De prestaties van Sandro Da Silva vertonen een neerwaartse lijn", zei George Kessler. "Daarom heb ik Sinisa Koncalovic als spelverdeler uitgespeeld. Hij viel niet tegen." De mening van George Kessler wordt door ons niet gedeeld. Sinisa Koncalovic speelde gewoon slecht. Net als Ivan Ilic, Dragan Glogovac, Gouram Makaev en de door Griekse scouts bekeken Cisse Severeyns trouwens. Ivan Ilic is mandekker. Rudi Taeymans is dat ook en doet zijn job zeker zo goed. Dragan Glogovac is rechtermiddenvelder. Wim Kiekens is dat ook en doet zijn job... Niet alle buitenlandse spelers bij R.A.F.C. halen het niveau van Aleks Klak of Igor Nikolovski.
Dit terzijde. KSC E. Aalst verdiende volgens de beide trainers beter dan met 1-0 onderuit te gaan. "We hebben er alles aan gedaan om niet te verliezen", zei Aalst-coach Jan Ceulemans achteraf. Misschien had Eendracht er beter alles aan moeten doen om te winnen (Luk De Ranter - GvA - 27/01/1997).
Retrospectieve door Walter
Een schitterend doelpunt van Rudi Smidts beliste over de drie punten na een slappe wedstrijd van beide ploegen. R Antwerp FC was daardoor meteen de grote overwinnaar van de 20e speeldag. Het was in de kopgroep de enige club die de voile buit binnenhaalde. Daarvoor stond het geluk wel wat aan de zijde van de rood-witten. De gele kaart van Rudi Smidts in de eerste helft had als laatste man, net zo goed een rode kunnen zijn, al begon Lassen wel met het trekwerk. Eens op voosprong ging R.A.F.C. plots paniekerig spelen. Daar was tegen dit KSC E. Aalst echt geen reden voor. Zelfs de meestal gevaarlijke Lauwers bleef 90 minuten onzichtbaar (Walter Voet - Antwerp Clubblad-14 - 15/03/1997).
|
