Knappe thuisploeg met een steuntje van Constantin
DEURNE - R Antwerp FC heeft zaterdagavond zijn beste wedstrijd van het seizoen moeten spelen om Anderlecht net als in de vorige competitie met lege handen richting Brussel te sturen. De overwinning van de Great Old was verdiend, dat staat buiten kijf. Het elftal van Georg Kessler was over de hele wedstrijd gezien de betere ploeg. Precies daarom is het jammer dat de rood-witten de hulp van scheidsrechter Constantin kregen om RSC Anderlecht zijn tweede nederlaag van het seizoen toe te dienen. De strafschop die H.-P. Lehnhoff vroeg in de tweede periode meekreeg was inderdaad een lachertje. De TV-beelden toonden duidelijk dat de fase die de wedstrijd deed kantelen zich niet alleen buiten de rechthoek afspeelde, maar ook dat Van Tiggelen eerst de bal speelde.
Alphonse Constantin heeft het nu wel duidelijk verkorven bij RSC Anderlecht. De reacties in het Brusselse kamp logen er niet om. Gelijk hadden ze, Raymond Goethals en Van Tiggelen. Dat de door Frans van Rooij feilloos omgezette elfmeter een beslissende invloed had op het wedstrijdverloop is onbetwistbaar. RSC Anderlecht was dank zij een doelpunt van Gudjohnsen al na een kwartier op voorsprong gekomen. Tot die 51e minuut hadden de paars-witten een erg verdienstelijke thuisploeg goed uit de buurt van De Wilde gehouden. Toen gebeurde het. Rony Van Rethy stuurde de snelle H.-P. Lehnhoff weg en Van Tiggelen kon met een stevige en correcte (?) sliding nog net een doorbraak van de knap spelende Duitser verhinderen. Verrassing alom toen Constantin, die het allemaal vanop grote afstand gevolgd had, naar de stip wees.
Een foute beslissing, zoveel is zeker. De Waalse ref had het wat later helemaal verknald bij de bezoekers, wanneer hij Vervoort met geel bedacht toen die in de andere rechthoek was neergegaan in een fase die dan wel naar strafschop rook. Tussenin was er echter heel wat gebeurd. Op het scorebord flikkerde toen al de 2-1 voorsprong van R.A.F.C. Die was er gekomen na een mooie één-twee tussen Dirk Goossens en Ralf Geilenkirchen, die een nochtans erg attente De Wilde met een kurkdroog schot volledig kansloos liet. In de reactie van de Brusselaars had het evenwicht even zo snel weer hersteld kunnen zijn. Een subliem schot van Vervoort botste via de onderkant van de dwarslat terug het veld in. En zo bleef RSC Anderlecht met goed twintig minuten te gaan op achtervolgen aangewezen.
Inmiddels had de wedstrijd echt een hoog niveau bereikt. Goed voetbal, veel animo en wisselende kansen. Ook volop sfeer op de tribunes, wat in de eerste periode maar heel zelden het geval was. RSC Anderlecht was immers verplicht om risico's te nemen. Een verwoed tegenoffensief leverde ook enkele goeie mogelijkheden op. Kansen waarvan de laatste door Kooiman voorlangs werd besloten twee minuten voor affluiten. R.A.F.C. puurde uit die Brusselse stormloop enkele puike counters. Het was onbegrijpelijk hoe Rony Van Rethy, overigens prima als libero, geen voordeel kon halen uit een drie tegen één situatie. Nu liet de Limburger Keshi de kans om zijn Nigeriaanse hiel voor een derde Antwerpdoelpunt te plaatsen. Zo bleef de 2-1 op het bord en kreeg de rood-witte thuisploeg ook de overwinning die ze zeker verdiend had.
Frans van Rooij had daar trouwens een groot aandeel in. De Nederlander was weer gretig als in zijn beste dagen en had al in de openingsfase één van zijn beruchte pijlen rakelings over de kooi van De Wilde geschoten. Ook de Duitse tandem Ralf Geilenkirchen en H.-P. Lehnhoff speelde sterk. Net als Dirk Goossens, die Keshi en Van Tiggelen een moeilijk avondje bezorgde. Biezonder verdienstelijk waren Patrick Schrooten en Rudi Taeymans, die na een moeilijk begin goed grip kreeg op de snelle Gunjohnsen. R.A.F.C. consolideert meteen zijn positie in de topvijf van de rangschikking, waarin RSC Anderlecht nu al drie eenheden achter ligt op KV Mechelen. Een situatie waarin ref Constantin echter een handje heeft gehad. Dat liet in het Brusselse kamp een bijzonder bittere smaak na (Luk Luyten - GvA - 24/10/1988).
R Antwerp FC 2-1 RSC Anderlecht
R Antwerp FC moest het doen zonder Rudi Smidts en Yves Vanderveeren en bracht Patrick Schrooten voor het eerst aan de aftrap. Dirk Goossens kreeg de voorkeur op Nico Claesen en presteerde sterk. Bij RSC Anderlecht speelde Krncevic voor het laatst voor zijn schorsing, maar viel zelden op, terwijl een goed startende Musonda de plaats innam van Ukkonen.
Vorig seizoen keken 30.000 toeschouwers op een toen onverwacht topduel. Nu waren ze met de helft, maar er werd niettemin een knap kijkstuk voorgezet. Het begon met paars-wit overwicht, al gauw geconcretiseerd in een fraai doelpunt. Een sterk spelende Grün bracht de bal tot bij Kooiman, die hem doorkopte naar Gudjohnsen, die laag inkopte. Dit bleek voor R Antwerp FC evenwel het moment om meer lef te demonstreren. Gudjohnsen verhinderde dat Marc Van Der Linden kon afronden. De Antwerp-captain dreigde even later met een haastige lobbal over de uitlopende De Wilde, die zich moest reppen en rekken om het doelpunt te verhinderen. Nog voor de pauze stuurde Frans van Rooij subliem een aankomende lage bal in een beweging terug naar afzender, waar Keshi in de baan van het striemende schot stond. Waarna 'Franke' de wroetende Dirk Goossens handig buitenom stuurde, Dirk vanuit een moeilijke hoek nog kundig introk naar Marc Van der Linden die met een kopbal in duikvlucht exact in de armen van de doelman mikte.
Na de rust kwam libero Rony Van Rethy er ineens uit, kreeg een goede bal toegespeeld van Marc Van der Linden en tipte die meteen door naar Hans-Peter Lehnhoff die door van Tiggelen werd geraakt buiten of net binnen de rechthoek. De versie van ref Constantin hield steek. Hij gaf Frans van Rooij kans in te schieten. RSC Anderlecht reageerde furieus. Wim De Coninck sloeg een vrijschop met de vuisten weg. Gudjohnson maakte de bal dood en tipte tot bij Vervoort die een vlam onderaan de dwarsbalk knalde, de bal wilde er niet in. Meer succes had Ralf Geilenkirchen wat later na dubbelpas met Dirk Goossens, die hij met een knap schot verzilverde (2-1). Sporting probeerde vervolgens nog wel wat, maar miste de felheid om echt te drukken. Rony Van Rethy redde nog een intipper van Nilis nabij de paal toen Wim De Coninck even op wandel was. Krncevic kopte een vrijschop nipt naast. Kooiman schoot de laatste kans slap voorlangs. Dan was de beste mogelijkheid nog voor het counterende R.A.F.C. Rony Van Rethy samen met twee ploegmaats vrij op De Wilde af, maar hij kon het blijkbaar niet over zijn hart krijgen om RSC op 3-1 te zetten. De einduitslag kwam daar al hard genoeg aan (Eddy Soetaert - bron: onbekend).
Frans van Rooij hijst R Antwerp FC weer op peil van vorig seizoen - Verdiende winst na onterechte penalty
DEURNE — Het R Antwerp FC van vorig seizoen is zaterdag eindelijk weer opgestaan. Dat was voornamelijk het werk van Frans van Rooij, die hard werk aan vernuftige acties koppelde. Het goede voetbal van de thuisploeg kende succes dank zij het vreemde gedrag van ref Constantin. De Waalse egotripper floot nog maar eens volgens het eigen reglement en leidde RSC Anderlecht naar de tweede nederlaag van het seizoen door een volkomen imaginaire strafschop toe te kennen.
Kort na de rust kreeg de wedstrijd, die maar de helft van het publiek van vorig seizoen lokte, een heel ander gezicht. Rony Van Rethy zette een tegenaanval op en bracht H.-P. Lehnhoff op de rechterflank op snelheid. Een tackle van Van Tiggelen en de Duitse sneltrein ontspoorde. Constantin had tot dan toe voortreffelijk gefloten, maar zichzelf nog niet in de kijker kunnen werken. Zo'n buitenkansje kon hij niet onbenut laten. Penalty dus. De thuisspelers waren na de wedstrijd nog niet bijgekomen van het lachen. De overtreding gebeurde immers overduidelijk buiten het strafschopgebied. De 43-jarige ijdelfluit vond het niet nodig zijn beter geplaatste assistent te raadplegen en nam doodleuk de beslissing. De woede van RSC Anderlecht werd er niet minder op toen Constantin een kwartier later Vervoort met een gele kaart bedacht, terwijl paars-wit op haar beurt op een strafschop rekende.
Hoe dan ook, Frans van Rooij bracht R Antwerp FC vanop de stip naast RSC Anderlecht en beloonde daarmee het overwicht van zijn team. De thuisploeg had nochtans een moeilijke start gekend. De Belgische bekerhouder nam resoluut de teugels in handen en leek na het openingsdoelpunt — inworp Grün, doorgekopt Kooiman, onder Wim De Coninck ingeknikt door Gudjohnsen — gemakkelijk te kunnen winnen. Sporting kon echter niet verdoezelen dat het op het middenveld aan klasse ontbreekt. Kooiman bij voorbeeld kon helemaal niet overtuigen en R.A.F.C. kwam opzetten, vooral dank zij Frans van Rooij. De ex-PSV'er draaide weer op heel hoog peil, was immer aanspeelbaar, verdeelde en heerste. Bovendien pakte hij met adembenemende volleys uit. Zo verhinderde het been van Keshi een van de mooiste doelpunten van het seizoen. De Wilde kreeg meer werk (lob en kopbal van Marc Van der Linden) dan zijn overbuur, maar R.A.F.C. slaagde er niet in veel uitgespeelde kansen te creëren.
Tot Constantin zichzelf weer belangrijker achtte dan de wedstrijd en het strafschopgebied hertekende. Van dan of geloofde de Great Old opnieuw helemaal in haar mogelijkheden. De wedstrijd golfde nu heerlijk over en weer. Een knal van Vervoort deed de deklat en het stadion trillen, maar Ralf Geilenkirchen maakte er na een dubbelpas met Dirk Goossens die steeds beter in de match kwam, erg fraai 2-1 van. RSC Anderlecht probeerde nog terug te slaan, maar de spitsen waren matig geďnspireerd. De afwerking liet te wensen over. Rony Van Rethy haalde een weinig overtuigende poging van Nilis voor de doellijn weg. Krncevic kopte naast. Kooiman demonstreerde in de slotminuten verregaande slordigheid. Zo won R.A.F.C. verdiend.
De tweede nederlaag van Sporting in deze jaargang komt erg ongelegen. Woensdag is er immers het eerste Europese duel met KV Mechelen, dat een eerste optie op de landstitel neemt. Ook al is de strijd nog lang, de beslissing zou wel eens gevallen kunnen zijn. KV Mechelen telt al drie punten voorsprong en is al bij RFC Luik, Club Brugge KV en RSC Anderlecht te gast geweest. Paars-wit en de andere achtervolgers missen bovendien de fantasie om de Europese bekerhouder terug te fluiten. Een man heeft die wel... Alphonse Constantin, maar Goethals wil hem van onze velden verbannen (François Colin - bron: onbekend- 24/10/1988).
Retrospectieve Bob Crauwels (13)
Een door de afwezigheid van Yves Vanderveeren en Rudi Smidts verzwakt (?) R Antwerp FC, heeft tegen het op papier veel sterkere RSC Anderlecht de beste wedstrijd van het seizoen gespeeld met een verdiende 2-1-zege als resultaat!
De Brusselaars begonnen nochtans sterk en toen een blijkbaar onzeker R.A.F.C. al in de 14e minuut op achterstand werd geplaatst vreesde men het ergste voor de Great-Old. Grün en Krncevic bereidden voor, Gudjohnsen kopte onder het lichaam van De Coninck in doel (0-1). RSC Anderlecht nam gas terug. Onder impuls van Hans-Peter Lehnhoff, Marc Van der Linden en vooral Frans van Rooij, geruggesteund door een als verdedigende middenvelder verrassend sterk spelende Patrick Schrooten, kwamen de rood-witten meer en meer in de wedstrijd. Een opmerkelijk sterk derde kwartier, waarbij vooral kansen voor Marc Van der Linden (listige lobbal, in twee tijden gestopt door De Wilde en een kopbal in duikvlucht op voorzet van Dirk Goossens) ei zo na succes kenden, deden het beste voor de tweede helft verhopen.
In een spectaculaire tweede vijfenveertig minuten, beleefden de 15.000 toeschouwers nog eens de echte Bosuilsfeer. Toen in de 51e minuut Hans-Peter Lehnhoff, op aangeven van Rony Van Rethy, één van zijn snedige rushes plaatste en hij op het punt stond voorbij Van Tiggelen te glijden, werd hij door de Nederlander op de rand van de zestien gebied foutief getackeld (de T.V.-beelden wezen naderhand wel uit dat de fout een halve meter buiten de zone gebeurde). Scheidsrechter Constantin sanctioneerde de overtreding niet naar de letter, maar naar de geest en floot onder protest van de Anderlecht-aanhang voor penalty! Frans van Rooij zette de elfmeter feilloos om (1-1). Even later ontketenden de Brusselaars een hevig offensief waarbij Vervoort bij een 20 meter-schot de onderkant van de lat trof. Nadien diende RSC Anderlecht echter de wet van de sterkste te ondergaan.
Na een één-twee met Dirk Goossens bracht Ralf Geilenkirchen met een enig mooi afstandsschot de stand op 2-1. De Bosuil zinderde van geestdrift! R.A.F.C. ging door. Bij een nieuwe aanvalsactie, opgezet door Rony Van Rethy, misten de rood-witten van een niet de 3-1. Ondanks enkele schaarse Anderlechtpogingen, konden de rood-witten hun oververdiende zege veilig stellen. Grootste voldoening bij deze prestatie is naast het besef dat de Great Old nog steeds bij de top hoort, de criticasters van de laatste weken (na de nederlagen tegen K Beerschot VAV, 1.FC Köln en Club Brugge), een neus werden gezet (B.C. - Antwerp Clubblad-9 - 17/12/1988)!"
Collectief sterke prestatie
DEURNE — Spelen voor de ploeg. Dirk Goossens weet er nu alles van. Hij kreeg tegen RSC Anderlecht een nieuwe kans. Hij stelde zeker niet teleur. "We hebben vooral collectief een erg sterke prestatie neergezet. Hier is iedereen gewoon een schakel in het geheel. Neem nu dat doelpunt van Ralf Geilenkirchen. Vorig jaar zou ik waarschijnlijk zelf mijn kans gegaan zijn. Nu duwde ik de bal terug in de voet van Ralf. De Duitser knalde vervolgens staalhard binnen. Ik had dus opnieuw een voet in de nederlaag van RSC Anderlecht. Dat flik ik ze toch elke keer weer. Nu scoor ik weliswaar niet zelf, maar de voorbereiding is zeker zo belangrijk."
Niets dan lachende gezichten trouwens zaterdagavond in de Antwerpkleedkamer. Ook Franky Dekenne stond grappig te doen. "Dat doet deugd", brulde hij. "In feite zijn we pas na dat domme tegendoelpunt goed beginnen spelen. We moesten absoluut eens tegen een grote ploeg winnen. Tegen RFC Luik en Club Brugge KV mislukte het. Nu pakken we wel beide punten. Volgend weekeind is er bekervoetbal. Hopelijk pakken we ook dan met een collectief sterke prestatie uit. Bekervoetbal is immers de eenvoudigste weg om een Europees ticket of te dwingen."
Ook in de belangstelling uiteraard, Patrick Schrooten. "Ik genoot de steun van alle spelers. Zij moedigden mij voortdurend aan. Vandaar wellicht die goede prestatie. Op het eind zat ik er echter door. Ik speelde tot op heden enkel met de invallers. Het ritme lag behoorlijk hoger. Een kwartier voor tijd kreeg ik last van spierpijn en daarom vroeg ik zelf om vervanging (L.D.R. - GvA - 24/10/1988)."
Frans had gelijk: ploeg kan meer dan zij toont
Juist driehonderd vijftig dagen geleden kwam RSC Anderlecht op bezoek bij de 'Great old', die zich tegen de pronostieken in, aan de leiding van eersteklasse had gewerkt. De publieke belangstelling was zó groot dat de vastgelegde maximumcapaciteit van het stadion voor de gelegenheid werd verhoogd. R Antwerp FC won met 2-0. Zaterdagavond waren er ongeveer driemaal minder fans aanwezig, maar dit was slechts een detail in de globale afrekening. R Antwerp FC won ditmaal met 2-1, met minder stijl dan een jaar geleden maar met een overgave die de laatste maanden nog maar zelden in het rood-witte optreden werd geconstateerd.
Van de eerste minuut of verdedigde R.A.F.C. inderdaad kort op de tegenstander zittend, iedere vierkante meter van de grasmat die in het vooruitzicht van het toptreffen, nog een schoonheidsbeurt had gekregen. Die agressiviteit-in-de-goede-zin was trouwens ver van overbodig. De start van RSC Anderlecht met Musonda in de plaats van Ukkonen, mocht worden gezien, zodanig dat de geboorte van het vroege openingsdoelpunt en zelfs de manier waarop het op de wereld kwam bij niemand verrassend overkwam. Grün voerde, dicht bij de hoekschopvlag, een verre inworp uit die langs het hoofd van de hoog opverende Krncevic tot bij Gudjohnsen werd verlengd. De IJslander kopte op zijn beurt. Een ogenblik kon worden geloofd dat Wim De Coninck de bal tussen de armen hield, maar deze sprong tenslotte over de doellijn.
Vrijdag nog had men Frans van Rooij horen verklaren dat R.A.F.C., ondanks 1.FC Köln, op de goede weg is en dat de ploeg meer kan dan zij de laatste weken had laten zien. Dit maal liet de ploeg iets zien. Zij deed tot aan de rust denken aan een... eend: kalm boven water maar onderaan paddelend als gek. H.-P. Lehnhoff stuurde een center op een arm van Vervoort. Constantin wuifde de penalty-eis weg... Gudjohnsen klaarde op voorzet van Ralf Geilenkirchen een netelige situatie in bet eigen doelgebied. De Wilde werd, nadat een balwisseling De Groote-Grün werd onderbroken, door Marc Van der Linden ei zo na gelobd. Een knal van Frans Van Rooij bleef op een paar meter van het Brusselse net in een bos benen hangen.
Voorbij De Wilde
Antwerps gelijkmaker kwam er vlak na de rust nadat Nilis in een grillige bui, vooraan de bal domweg verspeelde en het gevaar meteen in het eigen kamp ontstak. Van Tiggelen trachtte het in extremis met een tackle op H.-P. Lehnhoff te bezweren. De tussenkomst werd door Constantin als foutief en in het strafschopgebied geklasseerd. Frans van Rooij trapte de penalty, zuiver geplaatst, maar voldoende hard, voorbij De Wilde. Even nog leek RSC Anderlecht in staat de verloren voorsprong te heroveren. Vier minuten na de gelijkmaker vertrok, tijdens een vrijschopfase, een kanonbal van Vervoort die langs de onderzijde van de dwarsbalk, weer in het veld sprong! Ralf Geilenkirchen, die een korte voorzet van Dirk Goossens in een tijd onhoudbaar overnam, scoorde daarentegen Antwerps tweede doelpunt en van dat moment of waren de Anderlechtse reacties te gejaagd, te doorzichtig en zelfs te zelfzuchtig om de tweede nederlaag van het seizoen te kunnen vermijden.
Rony Van Rethy haalde een als center bedoelde poging van Nilis van de doellijn weg. Krncevic verkeek zich, koppend, voor eenmaal op een vijrschop, maar vooral de manier waarop Kooiman tweemaal en Vervoort geen voordeel haalden uit uiterst gunstige situaties, was ontstemmend en bedenkelijk. Het RSC Anderlecht van een maand eerder, fris, collectief en lucide, had dergelijke gelegenheden nooit ongebruikt gelaten (bron: onbekend - 24/10/1988).
|
