Patrick Schrooten opnieuw de wegwijzer tegen ontzettend zwakke ploeg
R Antwerp FC heeft zaterdagavond meer last gehad van zijn eigen spionkop dan van KSV Cercle Brugge om de twee punten binnen te halen. Vanop de staanplaatsen kant Merksem landeerde de beruchte 'X-side' in de beginfase van de match de ene vuurpijl na de andere af tot de geplaagde scheidsrechter Schelings de afgevaardigde van de 'Great Old' bij zich riep en dreigde match stil te leggen met forfaitcijfers in het voordeel van de bezoekers tot gevolg. Een arguent dat niet voor doveansoren bleek bestemd.
Op het veld zelf werden de tactische plannen van de Brugse trainer Han Grijzenhout al vlug doorkruist door het slordig en chaotisch uitverdedigen van de Cercle-defensie. Met name Didier Frenay bood de opnieuw sterk spelende Patrick Schrooten de openingstreffer op een schoteltje aan. De Limburger die vorige week ook al aan de Freethiel vernietigend uithaalde en vanuit de tribune aandachtig werd gevolgd door Guy Thijs' assistenten Bastin en Sablon, aarzelde geen seconde om hem de door Frenay toegespeelde bal keihard voorbij Devriendt te schieten. Ondanks die vroege achterstand en het aarzelende begin van plaatselijke verdediging rond de wederoptredende Frank Mariman bleef KSV Cercle Brugge (of kon het niet beter?) in zijn schelp.
Voor de in Seoel zo gelauwerde Bwalya Kalusha werd het dan ook een erg onaangename avond. Voor de aanvoer bleek hij enkel op Geert Broeckaert aangewezen, maar die had zaterdagavond meestal tijd en voeten te kort om de steeds maar aanrollende Antwerpaanvallen te helpen indijken. Hij bleek haast uitsluitend aangewezen op zijn verdedigende taak. Ratko Svilar die vroeg in de match een veel te zacht afgewerkte kans van zijn wederoptredende landgenoot Jerolimov moest neutraliseren, moest voor de rest de handen nauwelijks uit de mouwen steken en beleefde één van de rustigste avonden uit zijn langgerekte loopbaan. Ook toen Cercle na de rust door treffers van Thierry Pister op aangeven van Frans van Rooij en van Hans-Peter Lehnhoff, na een kopbalvoorzet van Patrick Schrooten, voor een quasi voldongen feit werd gesteld, namen Ipermans en cie nauwelijks risico's zodat de Bruggelingen voortdurend de indruk wekten dat ze al blij waren dat ze een nog groter karton konden vermijden.
Die behoudende Brugse instelling hinderde het streven van de thuisploeg om de rood-witte fans een spectaculair eindejaarsgeschenk aan te bieden. Toch hadden de winstcijfers voor de Sinjoren nog heel wat rianter kunnen uitvallen, maar Frans van Rooij, die zijn maats voortdurend op sleeptouw nam, schoot nog voor de rust op het doelraam. Ref Schelings, die wat zijn kijk op strafschoppen betreft, zijn naam niet heeft gestolen, onthield de Bosuil twee glasheldere penalty's. In de eerste helft werd Hans-Peter Lehnhoff erg flagrant door een duw in de rug van de jonge Cooman van de bal gehouden werd en in de tweede helft vlak nadat Thierry Pister de voorsprong had verdubbeld, wist Frans van Rooij niet wat hem overkwam toen hij een goede meter binnen het strafschopgebied door de botte bijl van streekspeler Ipermans naar het gras werd gehaald.
De spelmaker en met hem de zesduizend kijkers zagen de bal al op de stip. De spelleider liet de grove overtreding laconiek passeren. Met 3-0 winstcijfers op het bord weigerde George Kessler, die doorgaans sowieso de scheidsrechters in bescherming neemt, de tekortkomingen van de spelleider negatief te commentarieren. Hij zag er meer heil in de journalisten duidelijk te maken dat Nico Claesen stilaan naar zijn beste vorm klimt (Walter Geboers - D.N.G. - 19/12/1988).
Thuisploeg test nieuwe verdediging uit tegen krasselende Bruggelingen
Deurne — Tegen een elftal dat met zichzelf kampt, viel het de thuisploeg niet moeilijk om zich de sterkste te tonen. Zonder zich te hoeven forceren heeft R Antwerp FC een onstellend zwak KSV Cercle Brugge ontgoocheld de winterstopperiode ingestuurd. Han Grijzenhout weet meteen dat hij de ploeg niet heeft om vanuit een versterkte verdediging de tegenaanval te spelen. Met een spits verliest KSV Cercle Brugge van zijn mogelijkheden en verleert het zijn automatismen. Als de tegensander dan nog na amper zeven minuten scoort, wordt het helemaal moeilijk.
KSV Cercle Brugge had zijn aangekondigde opstelling dus gewijzigd. Krommendijk werd langs de kant gelaten, Poorteman was als vijfde verdediger ingebracht. Die moest aanvankelijk mee de Antwerpse linkerflank en Frans van Rooij opvangen. Het werd al vlug duidelijk dat de Nederlander in zijn huidige conditie moeilijk te neutraliseren is, want hij deed zaterdag zowat alles wat hij wilde. Wanneer het eerste doelpunt bovendien langs links kwam, kan je wel van een tactische opdoffer gewagen. De enige troost voor kapitein Ipermans en zijn mannen was toen misschien dat noch Thierry Pister, noch Frans van Rooij voor de dreiging zorgden, maar wel een plots opgedoken Patrick Schrooten. Die pikte op goed geluk een bal aan de hoek van het strafschopgebied met de hiel mee, onderbrak even de beweging omdat Frenay wel met het hoofd zou ontzetten, maar toen die tekort kwam liep hijdoor en scoorde zijn tweede competitiedoelpunt.
Het pleit voor de Cerclespelers dat ze het hoofd niet lieten hangen en onmiddellijk in de aanval trokken. De acties misten overtuiging. De weinige schietkansen werden slordig benut. We noteerden in de eerste helft slechts twee noemenswaardige bewegingen. Een eerste toen De Nil op rechts de lijn afliep, voortrok en een falende Kalusha bereikte. Even later toen hij een bal tot bij Broeckaert teruglegde en die rakelings naast het kruishout besloot. R.A.F.C. was duidelijk gevaarlijker en dwong Devriendt tot enkele opgemerkte parades, o.m. bij een deviatie van Mark Van der Linden op voorzet van Frans van Rooij, bij een knaller van Frans van Rooij en ook op de herneming van dat afgeweerde schot door Mark Van der Linden. De Cercle-doelman had overigens nog verdiensten. Hij was een van de weinigen in het bezoekende kamp die de voorspelers kon bereiken, met verre uittrappen uiteraard. Een keer leverde dat echt gevaar op maar Kalusha schoot tekort.
De rust had de Cercle-jongens niet veel soelaas gebracht. Vooral de achterspelers en de middenvelders lieten het afweten. De slechte voorzetten waren niet te tellen en als Kalusha dan een keer volledig vrij naar doel mocht schieten, keilde hij de bal, symbolisch voor het geleverde spel, hoog over. Voor R.A.F.C. kwam de zwakke prestatie van de bezoekers goed uit. Het kon Frank Mariman na tien maanden afwezigheid uit het eerste elftal in voor hem ideale omstandigheden laten hervatten. Als de nul gehouden wordt stijgt het vertrouwen, als er gescoord wordt stijgt het einthoesiasme. Frans van Rooij bleef immers bij de pinken. Met een zeer vlug genomen vrijschop stuurde hij Thierry Pister in de diepte en die had niet veel moeite om Devriendt te verslaan.
Frans van Rooij liet zich trouwens later nog eens opmerken, wanneer hij in samenspel met Mark Van der Linden de doelman onder vuur nam. De actie was overigens de inzet van de fase naar het derde doelpunt. Via enkele tussenstations belandde de bal immers op rechts bij Hans-Peter Lehnhoff. De Duitser zwenkte naar binnen, passeerde een eerste en een tweede verdediger en besloot met een draaibal naast de paal binnen. De wedstrijd was gespeeld, de score bleef ongewijzigd want ook het schot van Frenay was veel te hoog gericht (Henk Verleyen - GvA - 19/12/1988).
Retrospectieve Bob Crauwels (19)
In een weinig begeesterende wedstrijd, heeft een zich niet eens overtreffend R Antwerp FC, weinig moeite gehad om tegen een zwak KSV Cercle Brugge een gemakkelijke 3-0-zege tot stand te brengen. Al in de zevende minuut kon Patrick Schrooten een fout in de Brugse verdediging afstraffen (1-0). Door een verlies aan concentratie vanwege bommetjes en vuurwerk van de Spionkop dat scheidsrechter Schelings verplichtte de wedstrijd even stil te leggen en een zekere nonchalance dat de Brugse verdediging voor de rust geen tweede keer in gebreke gevonden kon worden.
Acht minuten na de hervatting kon Thierry Pister op een snelle doorsteekpass van Frans van Rooij, het verlossende tweede doelpunt voorbij een machteloze Devriendt prikken (2-0). De spanning was er meteen helemaal uit. Een 'onrustige' Dirk Goossens,, die opnieuw een gele kaart pakte voor 'preutelen' tegen de scheidsrechter!, werd vervangen door Nico Claesen. Tien minuten voor tijd bracht Hans-Peter Lehnhoff, die gedurende de match veel last met Cooman had, met een persoonlijke actie de eindcijfers op 3-0. Op te merken, het positief heroptreden van Frank Mariman, die vooral in de tweede helft als libero rust bracht in de eerder soms onzekere verdediging (B.C. - Antwerp Clubblad-13 - 25/03/1988)!
Dirk Goossens en Nico Claesen
Deurne — Dirk Goosens werd in de tweede helft vervangen door Nico Claesen. Hij had zich voor de rust enkele keren onnodig laten valien, zocht wat moeilijkheden met een tegenstrever en kreeg bij zijn eerste fout na de koffie een gele kaart. Aanleiding voor George Kessler om hem van het veld te nemen en Nico Claesen in te brengen. De Limburger, die enkele kilootjes kwijt was, kwam gedecideerd in. Heel veel ballen kreeg hij echter niet toegespeeld (Henk Verleyen - GvA - 19/12/1988).
|
