broer van Antwerpspeler Edward Bastin, oom van Fille Bastin, int. palmares: 35 A-selecties (tussen 1920 en 1932 - 7 doelpunten), eerste cap: 31 augustus 1920 (België 3 - Nederland 0), laatste cap: 17 april 1932 (Nederland 2 - België 1), pers. palmares: landskampioen in 1929 en 1931, scoorde op 16 juni 1929 het beslissende doelpunt in de wedstrijd voor de kampioenstitel tegen Beerschot, waarschijnlijk speler-trainer vanaf 1934, vanaf 18 juni 1934 professioneel oefenmeester.
Désiré "Dis" Bastin (4 maart 1900 - 18 april 1971) verbleef tijdens de Eerste Wereldoorlog in Engeland. Hij sloot als jeugdspeler naar verluid aan bij Chelsea FC (we hebben getracht dit te verifiëren bij Chelsea, maar hun archieven gaan zo ver niet terug) en doorliep er de jeugdreeksen tot het einde van de oorlog in 1918.
In januari 1919 debuteerde Bastin als linksbuiten in het eerste elftal van Antwerp FC. Hij veroverde vanaf het volgende seizoen een basisplaats in de ploeg en bleef er spelen tot in 1934. Met de ploeg veroverde Bastin de landstitel in 1929 en 1931. In 1929 scoorde Bastin het beslissende doelpunt in de testwedstrijd om de titel tegen Beerschot VAC.
Tussen 1920 en 1932 speelde Bastin 35 wedstrijden met het Belgisch voetbalelftal en scoorde in totaal zeven doelpunten. Hij werd olympisch kampioen met het team op de Olympische Zomerspelen 1920 in Antwerpen. Bastin nam eveneens deel aan de Olympische Zomerspelen 1924 in Parijs en speelde er één wedstrijd.
In 1933 verloor Bastin zijn basisplaats bij R Antwerp FC en hij speelde in zijn laatste seizoen 1933-1934 nog twee wedstrijden. In totaal speelde hij 334 wedstrijden voor de club in Eerste klasse en scoorde hierin 83 doelpunten. Voor de aanvang van het seizoen 1934-1935 werd Bastin uitgeleend aan FC Temsica dat actief was in de lagere afdelingen. In januari 1935 ging Bastin definitief van R Antwerp FC naar Temsica en hij bleef er nog spelen tot in 1937.
