Ook de Kanaries bezwijken onder tweede helft-effect
R Antwerp FC is herfstkampioen geworden en heeft die onderscheiding niet in het minst gestolen. Nu werd ook met sprekend gemak de immer gevaarlijke S.T.V.V.-klip omzeild, volgens het bekende recept van een betere fysiek tijdens de tweede helft De vraag kan gesteld of de Kessler-troepen dit seizoen nog wel afgeremd kunnen worden. Voor de winterstop zal het voor de concurrenten alvast geen gemakkelijke opdracht worden de 'Great Old' bij te houden, laat staan in te halen. Club Brugge KV op drie, KV Mechelen op vier, RSC Anderlecht op zes punten, de Bosuil-euforie neemt toe!
De sfeer van de grote dagen heerste uiteraard op Staaien, nu die 'grote dagen' steeds talrijker worden in Haspengouw. Ruim een uur voor de aftrap waren de drie staantribunes al volgelopen. Aan de zijde van het elektronisch scorebord had zich een rood-wit legertje verzameld, dat qua vocaal volume uiteraard voor de plaatselijke supporters moest onderdoen, maar zich toch ook fel liet gelden. Een indrukwekkende politiemacht had de wacht opgetrokken voor de derde match van het seizoen die risicofactor één kreeg toebedeeld. Het werd vooral een duel met spektakelfactor één, waarin zowel de enthousiaste thuisploeg als de autoritaire competitieleider in het diepst van hun krachtenarsenaal tastten.
Op een veld waarop het zowat onmogelijk moest zijn om tot academisch voetbal te komen, resulteerde dat in een meeslepende opvoering die bij het rustsignaal van ref Constantin nauwelijks een pauzemoment had gekend. Alles wat voetbal zo mooi en aantrekkelijk maakt, werd op de grasmat gelegd. Een tomeloze inzet, mooie kortgebonden acties, af en toe snelle counters, doelschoten, supersaves van beide doelmannen... Alleen doelpunten ontbraken en daar waren vooral Velkeneers en Wim De Coninck aansprakelijk voor. Zij kregen ieder op hun beurt voldoende gelegenheid om hun uitstekende reputatie extra in de verf te zetten. STVV was vooral bij stilstaande fases gevaarlijk.
Zo verplichtte Wilmots op vrijschop Wim De Coninck tot een redding in twee tijden. Het aanvalsspel van de 'Kanaries', andermaal met groot vertoon van klasse geleid door 'maître Kingambo', daarbij geassisteerd op de rechterflank door de dravers Coopmans en Peetermans, stokte echter meestal aan het strafschopgebied. Wilmots had erg te lijden onder de gedwongen afwezigheid van zijn geschorste maat Agten en vooral: waar Pascal Plovie zijn schaduwrol tot in de perfectie uitvoerde.
Opnieuw na de rust
Pascal Plovie deed meer dan dat. Hij lag ook aan de basis van Antwerps best uitgespeelde kans die door Hans-Peter Lehnhoff afgewerkt had moeten worden. Het te zwakke lobje van de doorgebroken Duitse wervelwind kon Velkeneers evenwel niet verrassen. Zoals ook een prachtige volley van Marc Van der Linden naar de winkelhaak en een verraderlijke schuiver van Rudi Smidts naar de linkerbenedenhoek dat niet hadden gekund. In hun onblusbare drang naar een doelpunt, werden de kanaries kort na de pauze als het ware gekortwiekt toen de bal in de netten van... Wim De Coninck belandde.
Raar maar waar. Een magnifieke actie Kingambo-Peetermans bracht Iliaens mooi afgezonderd voor doel. De wederoptredende nummer twaalf liet Wim De Coninck kansloos. De plaatselijke vreugde werd echter verbroken toen ref Constantin terecht beduidde dat Iliaens de hand had gebruikt bij het scoren... Het was voor S.T.V.V. zoveel als een vervroegde doodssteek. Een gewaarschuwd R.A.F.C. ging het gebeuren nu nog nadrukkelijker beheersen en ook vrij snel in een beslissende plooi leggen. Marc Van der Linden vertrok vanuit de middencirkel als een pijl uit een boog toen Coenen er de bal verloor.
De Antwerpaanvaller zocht en vond een aanspeelpunt in Hans-Peter Lehnhoff. Dit keer dribbelde de Duitser heel kalm sluitpost Velkeneers (0-1). Zeven minuten later mocht Marc Van der Linden zelf de klus definitief afmaken. Vertrokken randje buitenspel liet ook hij Velkeneers volkomen kansloos met een schot dat via de paal binnen hobbelde. Het heilige S.T.V.V.-vuur was daarmee even bruusk als... voorspelbaar geblust, vanwege de te gulle inspanningen voor de pauze en Antwerps reputatie om er in de tweede helft altijd een eind aan te maken. Dat van de Antwerpfans barstte pas in volle hevigheid los, want de herfsttitel was binnen en dat is in een recent verleden meestal de voorbode van nog veel mooier geweest... (Luc Verweirder - bron: onbekend - 30/11/1987).
Stempel van Marc Van der Linden
SINT-TRUIDEN — R Antwerp FC zou het dan nog eens in eens in de tweede helft moeten klaren, wilde het Club Brugge KV op 3 punten houden en herfstkampioen worden. De bezoekers waren tijdens de eerste helft op een taai S.T.V.V. gestuit. Geen nood. De rood-witte brigade van trainer Kessler kon zijn conditie en klasse in een spetterend halfuur na de koffie ten voile doen renderen met twee doelpunten. De thuisploeg, bij wie Wilmots het duel tegen Pascal Plovie met veel punten verloor kon zijn stunts van tegen Club Brugge KV en RSC Anderlecht niet herhalen. De ploeg lijkt de inspanningen van de seizoensaanvang slecht verteerd te hebben en het wegvallen van de geelgeschorste Agten leek gisteren moeilijk op te vangen.
Peetermans was nergens, Wilmots liep te traag en Kingambo had tijdens de eerste helft nog maar eens te veel hooi op de vork genomen. De thuisploeg werd door een collectief sterk R Antwerp FC geheel de das omgedaan. De tactiek van de tegenaanval leek dus aangewezen, maar ook dat lukte de thuisploeg niet. Toen Koopmans nog eens de diepte ingespurt was en Peetermans zijn voorzet miste, kon Marc Van der Linden profiteren om Hans-Peter Lehnhoff aan te spelen. Die zette zich door, omspeelde Velkeneers en scoorde. De Duitser nam daarmee zijn vierde kans te baat om het oververdiende doelpunt voor R.A.F.C. binnen te
tikken. Een lange ren werd besloten met een schot naar het doel en twee kansen van dichtbij waren de andere wapenfeiten.
S.T.V.V. gaf zich door dat doelpunt niet gewonnen, begon feller te beuken. Wim De Coninck moest een schot van Coenen stoppen. R.A.F.C. kwam terug. Thierry Pister speelde de ongedekte Marc Van der Linden aan. De Antwerpkapitein spurtte in de richting van Velkeneers en vloerde de Truiense doelman. De wedstrijd was gespeeld. De STVV-aanhang had voor een keer zijn stem verloren. De burgemeester bleef zitten. De Antwerpoverwinning was gisteren in feite in grote mate te danken aan het uitstekend defensief spel tijdens de eerste 45 minuten.
Pascal Plovie was nog maar eens de grote mijnheer. Hij verloor slechts van duel met Wilmots en kon rekenen op de steun van een goed op elkaar ingespeeld defensief geheel. Wim De Coninck moest al zijn klasse tonen op een vrijschop van Wilmots en een knaller van Peetermans. Toch sprak de hoekschoppenverhouding (8-1 voor R.A.F.C.) toen al boekdelen, hoewel Kingambo de beste kans van dichtbij naast knalde (Henk Verleyen - GvA - 30/11/1987).
"Zaterdag 25.000" (G.K.)
Georg Kessler toonde zich edelmoedig na afloop: "Ik maak hier een compliment aan het adres van S.T.V.V.", zo begon hij. "Het speelde fair en met grote inzet. Het moest buigen voor beter, daar is niets oneervols aan. Ik heb vooral veel plezier beleefd aan onze defensie en Pascal Plovie wens ik speciaal proficiat. Dit is een geweldige uitslag. Volgende zaterdag tegen Standard, plukken we daar de vruchten van. 25.000 mensen komen gegarandeerd kijken." "We zijn nu herfstkampioen," aldus nog Kessler, die er niet aan toevoegde dat het precies één jaar geleden was - 4 december - dat hij R Antwerp FC overnam. De Bosuil stond toen laatste... "We gaan nu van match naar match. We gaan niet tellen, want wie te veel telt wordt vaak uitgeteld (Luc Verweirder - bron: onbekend - 30/11/1987)!"
|
