Een 'patat' van Marc Van der Linden en een 'vlaai' van Bosch in de slotfase
Tijdrovende maneuvers maken deel uit van de moderne voetbalstrategie, maar leveren niet altijd het door de initiatiefnemer gewenste resultaat op. Dat heeft Leon Nollet zaterdagavond op Mambour ondervonden. Er bleven nog hooguit een tweetal minuten te spelen, toen hij de laatste stormloop van de moegestreden Zebra's nog trachtte af te remmen door Cisse Severeyns in het veld te sturen ter vervanging van Rudi Taeymans. De wissel nam natuurlijk een beetje tijd in beslag en scheidsrechter Soenens, vroeg op het seizoen al in prima conditie, hield er rekening mee.
Wij weten niet of Cisse Severeyns nog de gelegenheid heeft gekregen zich binnen de lijnen nuttig te maken voor zijn ploeg, maar wij hebben wel gezien dat een ultieme wanhoopspoging in de blessuretijd voor RSC Charleroi het gelijkstellend doelpunt opleverde. Vossen luidde de fase in met een boogballetje in de richting van Beugnies. Sportings meest geprezen voetballer geraakte niet meer bij het leder, dat echter wel binnen bereik van Bosch botste. De Lierenaar in Henegouwse dienst zette er de voet tegen en versloeg Ratko Svilar met een gekruiste 'vlaai'. De thuisploeg wist daarmee in de slotfase beslag te leggen op een puntendeling, na een achtervolgingsmatch die bijna anderhalve speelhelft duurde en werd ingezet na een prachtige goal van Marc Van der Linden.
De Antwerpse nummer 'tien' benutte daarbij zelfs geen doelkans vermits hij, vanop wel dertig meter een afgeweerde bal op de schoen nam en een schicht afvuurde die voorbij de duikelende Mathijssen via de binnenkant van de linker staak tegen het net sloeg. Voor de Zebra's, die twee kwartier lang vooral onder impuls van Van de Ven en Vossen hardnekkig de opening hadden gezocht, een nekslag waarvan zij tot aan de rust de gevolgen ondergingen. Helemaal in het begin van de wedstrijd zag het er nochtans naar uit dat R.A.F.C. in het gemeentelijk stadion een moeilijke avond zou beleven.
Met over beide vleugels gespreide acties probeerde RSC de Charleroi de vesting rond Ratko Svilar te slopen. In de 25e minuut slaagde de thuisploeg daar bijna in. Vossen had een loopje genomen met Zoran Lukovac en zijn grondscherende voorzet werd door Brogno tot binnen bereik van Beugnies verlengd. Dat hij nog niet honderd procent is, kwam tijdens de daaropvolgende seconden tot uiting. Schier vanop de doellijn miste hij de unieke kans om zijn team op voorsprong te tillen en de Antwerpse brandkast te kraken.
In de tweede helft kregen Marc Van der Linden en Zoran Lukovac elk nog een kans om de stand op te drijven. Na een merkwaardige inspanning schoot Marc Van der Linden op Mathijssen, terwijl de Joegoslaaf nog een haakje te veel uitvoerde toen vijftienduizend paar ogen al werden afgewend, beducht en bevreesd als ze waren voor een niet meer af te wenden noodlot (Alain Ronsse - bron: onbekend - 2/09/1986).
Antwerpse winst in allerlaatste seconde nog teloor
CHARLEROI. — Negentig minuten duurt een wedstrijd en als het de scheidsrechter belieft ook minuten meer. Precies in die enkele bijkomende minuten kon RCS Charleroi nog onverhoopt een punt, dat het overigens zeker verdiende, uit de brand slepen. In een zeer verwarde situatie duwde Bosch het leer over de lijn, nadat een voorzet van Vandeven op de rug van Beuls terechtgekomen was. Hoezeer de Karolo's ook aanspraak konden maken op een deel van de koek omwille van hun bijna ononderbroken offensief, R Antwerp FC had tenminste even veel recht op een puntendeling.
Het tactische bord van Leon Nollet klopte immers als een bus. Rudi Smidts, Yves Vanderveeren en Rony Van Rethy kregen een strikte mandekkingsopdracht mee. Op enkele zeldzame flitsen na konden Beugnies (die bij de opening van het seizoen traditioneel achter een behoorlijk vormpeil aanholt), Mommens (gevaarlijk bij vrijschoppen) en de jonge Brogno (een lefgozer die in de wedstrijdaanhef aantoonde dat hij toch wat in huis heeft) niet in de match komen. Bovendien speelde R.A.F.C., dat het ook in de komende maanden vooral van de collectiviteit zal moeten hebben, erg gegroepeerd, zodat heel wat van de aanvalsgolven van de Zebra's te pletter liepen op een rood-witte muur.
Dat RCS Charleroi al te weinig gebruik maakte van de flanken en daarenboven steeds maar hoge ballen in de richting van het kleine spitsenduo Beugnies-Brogno stuurde, maakte het de Antwerpverdediging gemakkelijk. Toch was er ook een briljante Ratko Svilar nodig om in de heksenketel van het Zwarte Land overeind te blijven. Even na het kwartier verhinderde hij met een prachtige parade dat Vandeven een vrijschop van Mommens kon verlengen. Verder was hij ook bij de zaak als Beugnies al eens voor doel verscheen en bij een vrijschop van Mommens. Alleen op het uur had hij steun nodig toen een poging van Vossen van de lijn geveegd moest worden.
Ratko Svilar was ook rechtstreeks betrokken bij het schitterende doelpunt van Marc Van der Linden even voor rust. Een verre uittrap belandde bij de Merksemnaar, die het leder controleerde en dan met een schicht vanop 25 meter tegen de binnenkant van de linkerpaal Mathijssen versloeg. Diezelfde Marc Van der Linden had RCS Charleroi het genadeschot kunnen geven toen hij tien minuten na de herneming na een dribbelnummertje waarmee hij drie man uitschakelde alleen voor Mathijssen verscheen, maar die kon echter nog redding brengen. Even later zeilde een afstandsschot van Harry Cnops maar net naast de paal. De enige opvallende actie van Zoran Lukovac op de rechterflank bezorgde de Karolo-goalie ook al een pak problemen (Bruno Hoeben - GvA - 2/09/1986)
Bosch bekroont dolle achtervolging
CHARLEROI — 89 minuten en 50 seconden zag het ernaar uit dat R Antwerp FC in Mambour de stunt van de competitie-ouverture op haar naam zou schrijven. Trainer Nollet voerde nog een tijdwinnnende wissel uit en een laatste voorzet van Sportings aanvaller Vossen flitste hoog voor doel, ontsnapte aan kopbalspecialist Danny Koekelcoren en dwarrelde via de rug van Beuls in de voeten van Bosch. Hij toverde de nachtmerrie tot een onverhoopt happy-end om.
De Karolingers, die er 90 minuten lang de beuk ingooiden en de bijzonder strijdlustige en fysiek sterkere Sinjoren, die na een rommelige start de drukkende thuisploeg vrij keurig opvingen, hadden dus geen van beiden hun deel van de koek gestolen. De Zebra's overspeelden een hecht Anwerps blok in het tweede en vierde kwartier, maar de afwerking liet te wensen over. Beugnies verkwistte net als Brogno enkele gemakkelijke kansen, al leverde ook Ratko Svilar een gave prestatie af. De vraag luidde na een halfuur als volgt: wie zal het onderspit moeten delven in deze slijtageslag? Zouden de Sinjoren dit moordende tempo kunnen overleven. De ongemeten inzet won ten slotte het pleit ten nadele van de verfijnde plaatselijke techniek en de wanhoopsreddingen van de Antwerpse achterhoede zouden geleidelijk de plaats ruimen voor opbouw.
Bij Sporting kwamen, ondanks de invallen van het sterk spelende duo Van De Ven - Van Vossen te zelden vloeiende combinaties uit de bus. De soepele 3-5-2 opstelling werd schaakmat gezet door de gesloten 4-5-1 tactiek van Nollet. De bewakers haalden in dit sportieve treffen hun slag thuis. Zo Rudi Smidts en Yves Vanderveeren die op clevere wijze de actieradius van Beugnies en strateeg Mommens beperkten. Marc Van der Linden strooide roet in het eten. De geblokte spits leek even in het middenveld verdwaald, maar hij begon daar het samenspel te bevorderen. Opeens ontplofte de bom. Een ver uittrappen van Ratko Svilar bereikte Marc Van der Linden. Hij draaide om zijn as en schoot via de staak tegen de touwen. Sporting leek aan de grond genageld, maar tapte na de pauze uit het beste vat.
Mommens, een kwartier lang bevrijd van Yves Vanderveeren, teisterde nu met Van Vossen de flanken. Beugnies en Brogno misten evenwel présence en kracht midden die overbevolkte achterhoede. De storm luwde niet. Sporting werd door een waakzame tegenstander van de flanken terug naar het middenveld gestuurd. Ontsnappingen van Harry Cnops, Zoran Lukovac en Marc Van der Linden hadden een veilige 0-2 voorsprong kunnen opleveren. De dolle achtervolging bevatte te veel steriele voorzetten. De plaatselijke aanhang ontpopte zich tot de gouden twaalfde man in een zalige genietbare sfeer. Het 15.000-koppig legioen schreeuwde naar de woorden van Bosch de gelijkmaker ten slotte tegen de touwen (Jan Vanderlinden - bron: onbekend - 2/09/1986).
Held Ratko Svilar
"Met een voddevent in je team kun je niets bereiken. Als je punten wil halen, moet je een goeie keeper in je rangen hebben. Wel, den Antwerp", aldus trainer Nollet, "bezit zo een klasbak. Ratko Svilar, dat is de sterke man van R.A.F.C. Dankzij een ongemeten inzet van het hele team haalden wij een punt uit de Karolingse hel. Het hadden er zelfs twee kunnen zijn overigens."
De Joegoslaaf wuifde na afloop alle gelukwensen weg. In een zangerige mengeling van Engels en Antwerps genoot hij met voile teugen van het eerste gouden punt. "Heel de ploeg speelde sterk vanavond en sloot als een bus. Er heerst vertrouwen. Het klikt tussen en jongens en mij. Ik had natuurlijk veel werk op te knappen, maar dat heb ik graag. Liever negentig minuten voor hete vuren staan, an tot een toeschouwer te worden gedegradeerd. Ik schuw die wedstrijden als de pest, want een doelman die slechts sporadisch in het spel betrokken wordt, geloof mij gerust, die mag in zijn netten gaan vissen." (J.V.D.L. - GvA - 2/09/1986).
Door het oog van Bob (1)
De moeilijke competitiepremière op Mambour leverde uiteindelijk een punt op. Elke Antwerpfan had vooraf voor dat resultaat willen tekenen. Toch heerste er een ware anti-climaxsfeer onder de talrijk meegereisde aanhang na het eindsignaal van scheidsrechter Soenens. Na de reglementaire negentig minuten wees het elektronisch scorebord nog een voorsprong aan voor de Great Old na een enig mooie afstandstreffer van Marc Van der Linden (41'). Een eerste niet-verhoopte zege wenkte. In blessuretijd kon Bosch bij een ultieme Charleroi-aanval een tot dan toe schitterende Ratko Svilar het nakijken geven (1-1).
Een juiste eindstand, maar voor de Antwerpspelers wel een erg koud stortbad! Gedurende de hele wedstrijd had een gedisciplineerd en erg goed georganiseerd R.A.F.C. met een erg verdienstelijke Rudi Taeymans die in een ongewone rol de opkomende Van de Ven op moest opvangen, RCS Charleroi in bedwang gehouden. Dank zij een attente Ratko Svilar en het doelpunt van Marc Van der Linden werd de rust bereikt bij een 0-1 stand.
Na de hervatting beukten de Zebra's voortdurend op de goed gesloten verdediging. Rudi Smidts maakte Beugnies onzichtbaar. Op counter kreeg rood-wit in feite nog de beste kansen om er 0-2 van te maken. Marc Van der Linden, Thierry Pister en Zoran Lukovac faalden echter, zo niet had de wedstrijd gespeeld geweest. Kwam dan de teleurstellende eindfase. Desondanks betekende de puntendeling voor de Great-Old al een eerste positieve uitslag (B.C. - Antwerp Clubblad-3 - 26/09/1986).
|
