Gaston Boeckstaens bekroont afscheid met doelpunt van achttien karaat
DEURNE - Vijfenveertig seconden voor het eindsignaal werd Gaston Boeckstaens door de rood-witte aanhangers uitgewuifd met een welgemeend "Merci, Gaston" » gezongen door de kleine tribune. Vanuit de grote tribune kreeg hij een staande ovatie. De Antwerpaanvoerder bekroonde zijn afscheid overigens met een schitterende treffer, de gelijkmaker voor een gemotiveerde thuisploeg. Hij lag ook aan de basis van het tweede doelpunt dat goed was voor een gewettigde zege tegen vice-kampioen Club Brugge KV, dat op de Bosuil haar eerste nederlaag sedert 2 februari in koop moest nemen. Degryse kwam haast niet in het stuk voor.
"Zulke zege is belangrijk als de vakantie begint", zei Arie Haan. Binnen een maand, uitgerekend op 27 juni, twee dagen na de transferperiode en twee dagen vóór de eerste wedstrijd te Malmö in het raam van de Zomerbeker, is het weer trainen geblazen op de Bosuil, met of zonder Arie Haan. De Antwerptrainer heeft zijn verlanglijstje bekend gemaakt aan het bestuur. Hij vraagt niet het onmogelijke, wel degelijke doublures voor spelmaker Vladi Petrovic en een clubspeler van formaat als Gaston Boeckstaens. Laatstgenoemde gaf meer glans aan zijn afscheidsmatch dan de Joegoslaaf.
Het zag er aanvankelijk niet zo rooskleurig uit voor de rood-witten. Al na vijf minuten werd de thuisploeg op achterstand geplaatst door Jan Ceulemans, die een rebound meescharrelde, Ratko Svilar omzeilde en de tachtigste treffer van Club in het hok deponeerde. R.A.F.C. herstelde zich snel van de opdoffer. De steeds weer oprukkende Gaston Boeckstaens trok diepe sporen in de Brugse verdediging, die erg paniekerig deed en in een mum van tijd tweemaal werd afgestraft. Hij bracht zijn elftal langszij na een vlekkeloze dubbelpas met Norbert Beuls met een achttien karaatsdoelpunt. Twee minuten later kon de met veel lef spelende Ronny Prins weer een blitzaanval opzetten.
Gaston Boeckstaens drong zo fel aan dat de bal tot bij Alex Verniers devieerde, die een misverstand tussen Van Der Elst en Jensen in een 2-1 voorsprong omboog. De wedstrijd kantelde meteen. Een vlot en leuk voetballend R.A.F.C. hield de druk op de ketel en creëerde kansen, maar Marc Van der Linden faalde telkens, al ging zijn derde en beste poging amper centimeters naast. Tot aan de rust waren er overigens geen zwakke schakels in de stevige thuisformatie. Degryse kwam niet in de wedstrijd, deels omdat Ceulemans en Verheyen op reserve speelden, maar vooral omdat Rudi Smidts, flink en fluks, nog maar eens onderschreef waarom hij tot de verdienstelijkste Antwerpspeler van het seizoen werd gekozen.
Club kwam dus goed weg met die 2-1 achterstand. Leo Van der Elst trof wel de staander toen hij Danny Koekelcoren tegen het gras duwde, maar de Antwerplibero riep ook Querter een halt toe.
In de tweede helft bouwden de blauw-zwarten een veldoverwicht op, maar de bal rolde niet zoals de voorbije weken. Er was ook Ratko Svilar! De doelman verhinderde kort na de rust de 22e treffer van Degryse, stopte een vrijschop van Verheyen en haalde de bal uit de voeten van Ceulemans. Ondanks de inbreng van Vladi Petrovic vonden de rood-witten niet onmiddellijk hun tweede adem. Ze gaven echter geen krimp en kregen nog de betere kansen via Harry Cnops, Alex Verniers en Vladi Petrovic. Scheidsrechter Goris bleef een raadsel. Hij weigerde zelfs een doelpunt van Rudolf Wabra toen de grensrechter geen buitenspel zag (bron: onbekend - 27/05/1985).
Gaston Boeckstaens: staande ovatie
BOSUIL — Vijfenveertig seconden voor het einde werd Gaston Boeckstaens vervangen door Gerrit Carleer. Er nog een speciale reden voor dit gebeuren: trainer Haan wou op die manier het publiek de kans geven om de aanvoerder, die naar KV Mechelen overstapt, te bedanken. Dat deden de toeschouwers ook. Gaston Boeckstaens verdween, begeleid door een staande ovatie naar de kleedkamer. "Het deed me toch wel wat", zei hij achteraf. "Acht jaar veeg je zo maar niet uit. R.A.F.C. zal altijd wel een speciale betekenis voor mij hebben (bron: onbekend - 27/05/1985)."
|
