'Kop' koos rood en wit
Brugge - Royal Antwerp FC heeft op de Klokke geschiedenis geschreven. De beroemde kop, die iedere keer met kracht en overtuiging blauw en zwart zingt, bezong dit keer de lof van 'allez de rooien, allez de rooien'. Dit gebeurde nadat Karel Beyers een vierde doelpunt had gemaakt en de Belgische landskampioen volledig had vernederd. Tevoren had de kop ook aan de zijde van de Sinjoren gestaan wanneer Flemming Lund het derde doelpunt had aangetekend en de Bruggelingen in door 'drie, vier, vuve', zongen, dat alleen op het repertorium prijkt wanneer de eigen Club geregeld doelpunten scoort.
De Brugse aanval bleef dit keer stom. Royal Antwerp FC daarentegen, dat fris van de lever voetbalde, het middenveld beheerste met René Desaeyere, opnieuw een van de topfiguren tussen de lijnen, greep iedere kans om te scoren. Na tien minuten trapte René Desaeyere een splijtende voorzet tussen een erg zwakke Leekens en Vandendaele. De uitgelopen Hermans ging niet vrijuit. Roger Van Gool scoorde vanuit een erg moeilijke hoek. De Sinjoren speelden beheerst in de open ruimte met René Desaeyere met veel steun van een flink acterende Gust Wilmssen, meestal in een glansrol. Hij legde de basis van het tweede doelpunt dat hij zelf maakte. Een briljante combinatie met Roger Van Gool ontwrichtte de Brugse verdediging, zodat René Desaeyere het leder rustig over de doellijn kon deponeren.
Alleen Geels was dicht bij een doelpunt met het hoofd geweest, maar voor het overige beheersten de bezoekers, bij wie Louis van Gaal zicht onderscheidde en enkele nummertjes opvoerde, het spelbeeld. Wanneer Jos Velser, nogmaals erg nuttig, een ren ondernam, Louis van Gaal bediende die onmiddellijk inzond, kon Flemming Lund na een slechte interceptie van Leekens een derde doelpunt maken.
Club Brugge ging, erg begrijpelijk, na de rust in het offensief dat enkel een paar hoekschoppen opleverde. De voor Flemming Lund ingekomen Karel Beyers ondernam enkele prachtige acties en zorgde voor een prachtige vierde voltreffer. Louis van Gaal, op rechts uitgebroken, zond naar de vrijlopende Karel Beyers die erg beheerst de bal in de uiterste hoek plaatste. De thuisploeg ondernam alles om de eer te redden, maar Royal Antwerp FC wilde de nul op het bord houden, was zelfs dicht bij een vijfde doelpunt.
Na voorzet van Karel Beyers, wachtte Frans Vermeyen te lang om te schieten. Heel wat aanhangers van de landskampioen hadden De Klokke toen al verlaten. Zij werden door de kop begeleid met 'Och, was ik maar bij moeder thuisgebleven', iets waarmee de rood-witte aanhangers uiteraard niet akkoord gingen (GvA - René Mariën - 1974-01-07).
|
