Vogeltje zonder vleugels
Brugge - "Vraag maar... Iedereen heeft de match gezien, dus wat kan ik dààr nog aan toevoegen?" Een duidelijk aangeslagen Laszlo Fazekas na het Cercle-fiasco. Big boss Eddy Wauters had toen al lucht gegeven aan zijn ongefilterd ongenoegen. "Ja, de voorzitter was kwaad. Zeer kwaad. Terecht, toch? Als je met 0-2 leidt en daarna nog twee open kansen op 0-3 krijgt, moet je de klus afmaken. Dat deden we niet. Nonchalance en concentratieverlies luidden onze ondergang in." En zeggen dat het er zo mooi had uitgezien voor de Great Old. Die van Cercle waren nog uitgebreid kushandjes en schalkse knipogen aan het publiek aan het uitdelen, toen Krist Porte (na handspel?) Monteiro Rubinilson kon bereiken. Hij frommelde zich voorbij Renty en Kooiman. De ideaal aangespeelde Severeyns - randje buitenspel - Feys met een stiftertje te grazen nam. Proper werk van de Cisse. R Antwerp FC meteen in zijn geliefkoosde luie zetel: die van de geslepen counterploeg.
Dat kon, ook al omdat de ijsventers van Tipuric bijzonder traag en omslachtig een antwoord probeerden te verzinnen. De acties misten snelheid en inventiviteit. Stan, van nature een defensieve middenvelder, leek nog wat te moeten wennen aan de Munteanu-rol die hem willens nillens werd toebedeeld. Francis Severeyns daarentegen voelde zich kiplekker in zijn eenzame spitsenmaatpak. Liet zijn mannetje Camerman alle kleuren van de regenboog zien en verdubbelde acht minuten voor de rust de Antwerpse voorsprong. Eén lange trap van Krist Porte was voldoende om Cisse in onvervalste Boffinstijl richting 0-2 te doen stomen. Monteiro Rubenilson leek hem zelfs nog een zuivere hattrick aan te bieden. Dit keer zat de borst van Feys in de weg. Tipuric deed tijdens de onderbreking wat hij moest doen. Hij verving standbeeld Camerman door de beweeglijke derde spits Shehu, ging achterin man-tegen-man spelen en gaf met de positiewissel Siquet-Lamaire meer zuurstof aan de flanken.
KSV Cercle Brugge kwam goed weg toen een splijtende één-twee Monteiro Rubenilson-Francis Severeyns door Monteiro van dichtbij in het zijnet werd geknald. Van dan af stond er nog slechts één ploeg op het terrein. Een ontketende Renty bediende Lauwers op maat en die aarzelde niet: 1-2. De druk op de Bosuilketel werd steeds groter en op het uur zorgde datzelfde duo voor de gelijkmaker. Zwaar schot Renty, via een Antwerps been tot bij Lauwers, Stojic geen schijn van kans. Tot overmaat van ramp verloren de roodwitten meteen daarop Monteiro Rubenilson. Diens potje was al een tijdje aan het overkoken. Hij liet zich onder de neus van ref Ancion betrappen op een elleboogstoot aan Claeys. Reactie van Rubi achteraf: "Ik weet nog steeds niet wat er gebeurd is. Enkel dat de 2-2 er te snel kwam. Dat maakte me zo kwaad... Stom natuurlijk, want nu heb ik het vertrouwen van de trainer toch wel wat beschaamd."
R.A.F.C. met tien verder dus, al kreeg het een kwartier later een nieuwe tegenslag te verwerken. De knap ingevallen William Verbeeck - die kort voordien op de enige noemenswaardige counter van de tweede periode Feys tot een ultieme parade had gedwongen - werd na een luchtduel met de beer genaamd Claeys groggy afgevoerd. "Toen waren we net als een hulpeloos vogeltje zonder vleugels," aldus Fazekas. "Er zat niets anders meer op dan te verdedigen en te hopen op een gelijkspel." Helaas, Laszlo en de zijnen zouden de kelk tot de bodem ledigen. De Albanees Shehu, eerder al auteur van een gemeten plaatsbal, rondde een copybook aanval Kooiman-Stan beheerst af. Cercle meteen uit het dak, daar kon de late gele kaartenregen van een door een acute aanval van zinsverbijtering getroffen Ancion (die liefst 6'30" liet overspelen) niks aan veranderen (Kurt Van Laere - GvA - 7/08/1995).
Rerospectieve door Peter
De Great Old verkeek de kans om een geweldige start te nemen. Na een beresterke eerste helft, bekroond met twee prachttreffers van Cisse Severeyns, leek de buit binnen voor R Antwerp FC. Net voor en net na rust misten Severeyns en Monteiro unieke kansen op een derde en geruststellende goal, maar de thuisploeg maakte wel een uitgebluste indruk.
In de plaats van 0-3 werd het 1-2 na een blunder van Sammy Greven, die de bal vlak voor het eigen strafschopgebied lateraal speelde. Renty bediende Lauwers en die bracht het vuur weer in de partij. Net op het uur maakte Lauwers er 2-2 van. Een minuut later vloog Rubenilson Monteiro met rood naar de kleedkamers na een elleboogstoot.
De uitstekend ingevallen William Verbeeck bracht R.A.F.C. bijna opnieuw op voorsprong. Feys bracht met een heuse kattensprong redding. Net op het moment dat iedereen met een gelijkspel vrede leek te nemen, besliste Shehu er anders over. R.A.F.C. verloor dus de openingsmatch van het nieuwe seizoen (Peter Nys - Antwerp Clubblad-5 - 23/09/1995).
|
