Coach Fazekas verlaat het zinkende schip
Deurne — Er sluimerde onrust op de Bosuil, daarvan waren de laatste tijd veel signalen aan de oppervlakte gekomen. Spelers die ongezouten kritiek leverden aan het adres van de trainer, opties die zonder goedkeuring van de voetballers in kwestie werden gelicht en in onze krant van zaterdag nog een vlijmscherp interview van Ratko Svilar. Je voelde dat er iets te gebeuren stond. Zaterdagavond kwam dan de spreekwoordelijke druppel die de emmer liet overlopen. Met een wanprestatie van formaat gooiden de rood-witten hun laatste kans op Europees voetbal weg. Moedwil volgens Laszlo Fazekas, die onmiddellijk na afloop de handdoek gooide en zijn ontslag aanbood. Waarmee hij dan ook de eer aan zichzelf liet, want het was een publiek geheim dat de spelers niet eendrachtig achter hun trainer stonden.
Weinig verwonderlijk dus dat, gezien deze achtergrond, de sinjoren geen aanvaardbaar peil meer bereikten in de slotfase van de competitie. Dat ze er in deze halve finale van de Belgische beker zo met de pet naar zouden gooien, had niemand verwacht. Van een wedstrijd was gewoon geen sprake. Als je bedenkt dat Yves Van der Straeten veruit de beste speler was en drie, vier gemaakte goals uit zijn doelvlak ranselde, dan weet je het wel. Dankzij de doelman werd R.A.F.C. behoed van een afstraffing waarover nog jaren nagekaart zou zijn. In feite speelde de thuisploeg perfect in de kaart van KSV Cercle Brugge, dat de snelheid van zijn spitsen optimaal benutte. Lauwers en Cooreman konden zich volledig uitleven en werden op maat bediend door een alomtegenwoordige Renty, draaischijf op het middenveld en betrokken in alle doelpunten.
Het duurde slechts twee minuten voor R Antwerp FC op achterstand werd geplaatst. Cooreman profiteerde van gestuntel in de defensie om het leer door de benen van Yves Van der Straeten binnen te schuiven. Dat eerste kwartier was trouwens de enige periode waarin de Deurnenaars wat probeerden terug te doen. Toen diezelfde Cooreman nog voor het halfuur de voorsprong verdubbelde, doofde de kaars van de Bosuilen helemaal uit. Behoudens twee schoten van Krist Porte kreeg R Antwerp FC geen enkele fatsoenlijke actie in elkaar. Achteraan rammelde het, het middenveld kreeg geen voet aan de grond, vooraan was Cisse Severeyns onzichtbaar. "Wij willen voetbal zien", riepen de supporters en je kon hen geen ongelijk geven. Een brandende Antwerpvlag gold als symbool voor de wanvertoning.
Een kwartier voor tijd moest Yves Van der Straeten, die geen kans kreeg om te rusten, zich nog een derde maal gewonnen geven. Hij blokte eerst een schot van Lauwers af, maar de rebound werd door Berkoe probleemloos binnengeduwd. De terugwedstrijd wordt alleszins een overbodig nummer. Niemand houdt er immers rekening mee dat R Antwerp fC nog voor onvervalst stuntwerk zal zorgen, zeker nu het schip door het verdwijnen van de trainer helemaal stuurloos dreigt te worden. Het zal er voor tijdelijk vervanger Ratko Svilar op aankomen om in Brugge een tweede fiasco te vermijden en met een fatsoenlijke uitslag richting Deurne terug te keren (Ludwig De Smedt - GvA - 29/04/1996).
De kwartfinale Beker van België
Dit doet de achterban pijn, enorm veel pijn. Op momenten moet je zwijgen. Drie keer geschreven en telkens weer in de prullenmand belandt, dit wedstrijdverslag. De ontgoocheling is reuzegroot. R Antwerp FC zette z'n reeks lamlendige prestaties verder? De Great Old werd op eigen veld door Cercle Brugge KSV met de billen bloot gezet.
lets positiefs vertellen is moeilijk, erg moeilijk. Yves Van der Straeten onderstreepte met enkele prachtreddingen z'n puike conditie, de anderen acteerden op een niveau dat schommelt tussen zielig en erbarmelijk. De droom is voorbij, de supporters zijn alweer een illusie armer. Zij hebben de jongste twee jaren bitter weinig redenen tot juichen gehad.
Na drie minuten was het doek in feite al gevallen. Cooreman devieerde de eerste Cercle-aanval meteen in doel. De Antwerpspelers kwamen de tik nooit te boven en Cooreman maakten nog voor het half uur vol was de terugmatch overbodig. Berkoe maakte in het slot de nederlaag compleet (Antwerp Clubblad-17 - 05/05/1996).
|
