Nochans een uur lang in balans
Deurne — Club Brugge KV en verliezen, die twee zijn al in maanden niet meer met elkaar te rijmen. De laatste nederlaag van de West-Vlamingen dateert van 13 oktober '95 toen er van R Standard CL werd verloren. Sindsdien speelde blauw-zwart nog wel een paar keer gelijk, maar verliezen, neen, niet met die van Brugge. Ook R Antwerp FC slaagde er gisteren niet in de kampioen in spe in het verlies te spelen. Club verzorgde zeker geen fantastische match voetbal, integendeel. Puur voetballend lukte het niet en dus maakten Staelens en co. het verschil op kracht. Ook R.A.F.C. weet er na gisteren alles van.
De overwinning van de leider in onze hoogste voetbalklasse op de Bosuil kwam er dankzij het bundelen van kracht aan inzet. Exponent van het Brugse handelsmerk was dit keer Verheyen. Meestal trekt vooral Staelens de kar. Verheyen nam over, misschien wel omdat hij op de positie van Staelens aan de slag moest. Broos had inderdaad aan zijn ploeg moeten sleutelen. Na Okon en Medved had ook 'libero-omdat-het-moet' Van der Elst moeten afhaken. Zijn moeder was zaterdagnacht overleden. Staelens werd vrije verdediger. Verheyen aanvallende middenvelder en Spehar naast zijn landgenoot Stanic in de spits.
Merkwaardig was dan weer dat precies Staelens en Verheyen uitgroeiden tot de Brugse uitblinkers. Staelens had aanvankelijk wat aanpassingsproblemen maar ging zich gaandeweg beter inleven in zijn rol-voor-een-match. Mee inschuiven, aanspeelbaar maken, voorzetten trappen, hij deed het allemaal. In de slotfase zette hij bovendien een strafschop om. Niet zo apart, hij doet dat wel vaker. Nochtans zag het er lange tijd naar uit alsof R.A.F.C. de boeman zou worden die de Bosuilploeg zo graag voor topclubs wil zijn. Het ontbreken door knieblessure van Cvijan Milosevic had de Deurnenaars niet van lef beroofd.
Zonder verpinken werd richting Brugs doel ingeslagen. Ganiyu Owolabi bleek een gevaarlijke spits. Krist Porte en Ronny Van Rethy waren de schutters vanop afstand. Cisse Severeyns kon zich moeilijker doorzetten. Renier bleef te nadrukkelijk in zijn buurt. De Kroatische vrienden Spehar en Stanic bakten er aan de overzijde evenmin wat van. Wim Kiekens en Geert Emmerechts haalden wat schaduwwerk betreft het niveau van Renier. Verdedigers die baas zijn over de aanvallers, heet dat. Daar waar een voorsprong voor R.A.F.C. voor de pauze mogelijk was geweest, ging na de kampwisseling Club Brugge KV veel duidelijker de wedstrijd naar de West-Vlaamse kant trekken.
Krist Porte, Rony Van Rethy en Cisse Severeyns probeerden wel wat, maar de scherpte verdween zienderogen uit de rood-witte acties. Behoorlijk wat Bruggelingen hadden dat gezien. Het nodige tandje werd bijgestoken. Verheyen bracht zijn ploeg op voorsprong na een een-tweebeweging met Spehar en een staaltje doorzettingsvermogen. Acht minuten voor tijd was de kous af. Spehar scoorde op zijn beurt. De inbreng van o.a. Willy Vincent, voor het eerst dit seizoen in rood-wit plunje en Alain Ossomo bracht geen verandering. De score werd zelfs nog opgedreven.
Staelens vanop de stip na fout van Yves Van der Straeten op de doorgebroken Stanic. Het rood dat als logisch vervolg op de foutieve ingreep uit de borstzak van de overigens weinig overtuigend fluitende Jeurissen opdook, hing voor de neus van Yves Van der Straeten (Luk De Ranter - GvA - 04/03/1996).
Retrospectieve door Peter
De Bosuilkuip was met 12.000 toeschouwers goed gevuld. R Antwerp FC hield ruim een uur gelijke tred met bezoeker Club Brugge KV, dat nooit echt kon imponeren. R.A.F.C. creëerde in die periode de beste kansen. Verlinden pakte met twee schitterende reddingen uit op pogingen van Ganiyu Owolabi en Krist Porte, samen met een alweer erg verdienstelijke Rudi Smidts de betere thuisspelers.
Club Brugge KV had balbezit, maar ving daar weinig mee aan. Het bleef wachten op een beslissende flits. Die kwam er ook zo'n twintig minuten voor het einde. Verheyen rukte vanuit het middenveld op, Rony Van Rethy liet begaan en de Bruggeling kon makkelijk scoren. De thuisploeg begaf en kwam in de slotfase niet meer in het stuk voor. Spehar zorgde voor 0-2. Staelens, veruit de beste speler op het terrein, maakte met een penaltygoal de klus helemaal af (Antwerp Clubblad-17 - 05/05/1996).
|
