Tornooi "Challenge international du Nord"
De belangrijkste derby voor WO I was misschien wel die voor de finale van de "Challenge International du Nord", een jaarlijks tornooi in Noord-Frankrijk met de beste ploegen van West-Europa.
Beide ploegen wonnen hun halve eindstrijd en ontmoetten mekaar in de finale. Verwondering in de Antwerprangen bij het vertrek uit de Metropool. Beide finalisten reisden immers met dezelfde trein naar Noord-Frankrijk en bij de mauve-witten werden slechts acht koppen geteld. Wat voor verassing had Beerschot voor hen in petto? Vanuit Engeland kwam Fernand Friling zijn makkers in Gent vervoegen. Dat waren er toch nog altijd maar negen.
In Tourcoing aangekomen kwam de aap uit de mouw. Rechtstreeks vanuit Brussel sloten Gustave Pelgrims (Léopold Club) en Ernest Gillon (Athletic RCB) zich aan bij de Beerschotters. Vanzelfsprekend tekende Antwerp FC voorbehoud aan. Bovendien weigerde het de door Beerschot voorgestelde scheidsrechter Charles Maggee. En dus werd de heer Orell van SC Tourquennois uit het publiek gehaald. Reservedoelman François Pierrot trad aan onder zijn gebruikelijke schuilnaam: "Amour".
Jan Robyns, die Herbert Potts geen meter vrijheid gunde, ontpopte zich tot de grote vedette. Antwerp maakte drie doelpunten vanuit duidelijke buitenspelposities. Bij de laatste treffer protesteerde Herbert Potts te heftig en moest het terrein verlaten. Enkele ploegmaats volgden hem waarna Antwerp nog een vierde keer kon scoren.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
