Cisse Severeyns weer in de rol van 'killer'
ANTWERPEN — KSC Lokeren is er na Kerstimis niet meer bij in de bekercompetitie en kan zich volledig toespitsen op de titelstrijd in tweede. Een uur lang konden de Waaslanders R Antwerp FC van het lijf houden, maar toen bleek dat zij nog niet zijn opgewassen tegen een tempo dat bij momenten flink de hoogte inging. KSC Lokeren had op de Bosuil niets te verliezen, wel veel te bewijzen. De Waaslanders begonnen zonder complexen aan de wedstrijd. Ze zetten R.A.F.C. een tijdje vast op eigen helft, dwongen de eerste hoekschop af en de jonge Fin Sumiala kreeg ook de eerste kans.
Hij zette Taeymans in de wind en dat is al een heel kunststuk. Met een gekruist schot had Ratko Svilar flink wat problemen. R.A.F.C. nam de waarschuwing ter harte en voerde het tempo vlug op. De druk die daardoor ontstond, leverde succes op. Met een doelpunt dat uit het spreekwoordelijke boekje geplukt kon zijn. Wim Kiekens lanceerde Didier Segers op de linkerflank, die vond Cisse Severeyns volledig ongedekt voor doel en in zijn huidige conditie laat de spits dergelijke kans niet liggen. R.A.F.C. kon daarmee evenwel niet onmiddellijk op de lauweren gaan rusten.
Sumiala liet nog een klasseflits zien, toen hij Rudi Smidts met een dribbelnummertje passeerde. Zijn schot belandde op de lat. Vlak voor de rust schotelde Sumiala ook Van der Meulen nog een kans voor. Van der Meulen, vervanger van de zondag verwonde Deraeve, schoot centimeters naast. KSC Lokeren probeerde in het begin van de tweede helft door te gaan op het hervonden elan, maar de doorwinterde Antwerpverdediging gaf geen kansen meer weg, liet de Daknammers nooit meer in de partij komen.
Op een veld, dat door de voortdurend neergutsende regen steeds zwaarder werd, leken de Waaslanders het ook conditioneel wat moeilijker te gaan krijgen, zeker nadat Milos Bursac, weer niet opvallend, vervangen werd door de meer fijnbesnaarde Kalman Kovacs. Daardoor moesten bij de bezoekers wat andere middelen bovengehaald worden. Bijvoorbeeld de buitenspelval, waaraan Cisse Severeyns een goed kwartier voor tijd heel nipt ontsnapte na een dubbelpass met Hans-Peter Lehnhoff. Cisse Severeyns maakte koelbloedig het af. Naudts ontsnapte aan een tweede gele kaart vanwege protest.
Gewonnen spel dus voor de bekerwinnaar van twee jaar geleden. Tien minuten voor tijd kanjerde Nico Claesen van vrij ver op de lat, de bal botste terug het veld in en daar stond Krist Porte klaar om hard en laag het derde doelpunt voorbij Danny D'Hondt te jagen. Dat allemaal in een bekerwedstrijd waarin de Bosuil vooraf niet echt gerust was, maar vooral in de tweede helft bleek dat er toch nog wel degelijk een serieus verschil is tussen de top in tweede klasse en de subtop in eerste, ook al moest Ratko Svilar vlak voor tijd Kanu nog van een verdiende tegengoal houden (Michel Schepers - D.N.G. - 23/12/1993).
Cisse Severeyns en Krist Porte beslissen
Deurne — R Antwerp FC sloot gisterenavond haar kalenderjaar 1993 af met een bekeroverwinning tegen KSC Lokeren dat na een eerste doelpunt van Cisse Severeyns nog stand hield, in het zicht van rust de deklat trof via Sumiala, maar uiteindelijk tijdens de laatste twintig minuten op nog twee goals getrakteerd werd. Een misschien wat zwaar verdict voor de Waaslanders, maar niettemin een verdiende kwalificatie voor de rood-witten die zich dit jaar opnieuw willen laten gelden in de Belgische beker. Zij zitten alvast in de urne wanneer begin januari de kwartfinales worden geloot.
Geen verrassingen in de ploegopstellingen. De Great Old met de elf die RSC Anderlecht de les spelden, de Waaslanders met Van der Meulen in de plaats van De Raeve die de wedstrijd tegen R.E. Moeskroen beëindigde met een blessure. Dat de leidersploeg uit tweede klasse op de Bosuil wilde bewijzen dat zij in feite bij de elite hoort, was onmiddellijk merkbaar.
De eerste kans was voor de bezoekers. Sumiala werkte te zwak af. Bij een tweede poging zag de Lokerse Fin zijn schot door Ratko Svilar met de hand uit het doelvlak geweerd. R.A.F.C. ontsnapte aan een vroege achterstand. Rood-wit besefte dat de beste verdediging de aanval is en ging zelf tot de actie over.
Een afstandschot van Hans-Peter Lehnhoff kon D'Hondt niet in gebreke vinden. Naarmate minuten vorderden kreeg R.A.F.C. meer vat op zijn tegenstander. Het duurde tot de 26e minuut voor de Daknamformatie moest buigen. Dat gebeurde na een loepzuivere aanval met Wim Kiekens, Didier Segers en Cisse Severeyns in de hoofdrollen. Wim Kiekens en Didier Segers zorgden voor een schitterende voorbereiding, Cisse Severeyns voor een koelbloedige afwerking. Alles in een tijd, zonder dat iemand van de tegenpartij ook maar een voet kon uitsteken. Gewoon prachtig. Voor R.A.F.C. was dit het sein om nog nadrukkelijker te drukken. Een schot van Cisse Severeyns ging over.
Didier Segers kreeg de bal toegespeeld, maar hij leverde een center af in de plaats van tussen de paten te mikken. Een kopbalpoging van Cisse Severeyns had ook een beter lot verdiend. KSC Lokeren, al die tijd in de verdrukking gespeeld, kwam er in de 37ste minuut uit. Sumiala, die Rudi Smidts tot waakzaamheid verplichtte, ondernam een dribbelnummertje in de lokale rechthock en vlamde tegen de deklat. De Waaslanders voelden zich ondanks de 1-0 achterstand zeker niet uitgeteld. Van der Meulen nam het Antwerpdoel onder vuur, zijn schot ging voorlangs.
De tweede helft begon met dezelfde 22 acteurs in een pletsende regen die de spelers aanvankelijk niet tot grootse daden kon aanzetten. Het duurde bijna een kwartier voor Cisse Severeyns nog eens uit zijn startblokken schoot. Hij stuitte in zijn ren op de uitgekomen D'Hondt. Amper een minuut later vond hij de Lokerse doelman opnieuw op zijn weg, ditmaal na een afstandschot. Ondertussen bleven de Wase gasten zich kranig weren en lagen zij weinig onder bij de Bosuilen die zich trouwens nog niet verzekerd wisten van de kwalificatie. Een tweede en beslissende treffer bleef uit en dan is het altijd oppassen voor een tegendoelpunt.
Dat begreep ook trainer Haesaert. Hij verving na een goed uur Milos Bursac door Kalman Kovacs. De Hongaar was vanwege een blessure lange tijd onbeschikbaar en de laatste weken door de betere verrichtingen van de rood-witten, geraakte hij niet in de ploeg. Het was in elk geval een goede ingeving. In de 7e minuut speelde hij Hans-Peter Lehnhoff aan. De Duitser stond moederziel alleen (in buitenspel volgens de Lokerse aanhang) en had geen moeite om Cisse Severeyns te bedienen die de 2-0 prompt op het bord prikte. De partij was meteen gespeeld. In een gutsende regen viel er tien minuten voor tijd nog een derde doelpunt. Nico Claesen, dit seizoen erg ongelukkig bij de afwerking, knalde echter tegen de deklat.
De bal sprong terug in het veld. Krist Porte stond op de goede plaats om met een strak schot juist naast de paal raak te treffen. De resterende minuten werden rondgemaakt met nog drie vervangingen, een in het thuiskamp en twee van bezoekende zijde. De score wijzigde niet meer. Ratko Svilar kon een ultieme poging van Kanu in hoekschop duwen (J.CLA. - GvA - 23/12/1993).
"Prettig eindejaar" (Urbain Haesaert)
"We hebben 22 punten in de competitie en gaan nu ook nog een bekerronde verder", zo begon de Antwerpse coach Urbain Haesaert zijn perspraatje. "R Antwerp FC gaat dus prettige eindejaarsdagen tegemoet. Toch hadden we het tegen KSC Lokeren zoals verwacht moeilijk. Zij kwamen naar hier als tweedeklasser en hadden dus niets te verliezen. Daardoor speelden ze achteraan man tegen man, hadden ze een man meer op het middenveld en kwamen wij moeilijk in ons spel. Ook de zompige mat berokkende ons nadeel. Vlotte aanvalsacties waren moeilijk tot stand te brengen. Naarmate de partij vorderde, kregen wij conditioneel de bovenhand en kregen we greep op het gebeuren. De uitslag is meer dan terecht", oordeelde Urbain Haesaert (M.V. - Het Belang van Limburg - 23/12/1993).
|
