Buffalo's te laat wakker om zich te meten met wervelend R Antwerp FC - Krist Porte dirigeert en scoort
GENTBRUGGE — De Gentse voetballiefhebbers konden hun ogen niet geloven. Krist Porte, het zoveelste jeugdprodukt dat werd verstoten om de clubkas te spijzen, heerste zaterdagavond centraal op het middcnveld bij R Antwerp FC dat de Buffalo's tijdens de eerste helft in allc aspecten van het voetbalspel overvIeugelde. Krist Porte, de verdoemde flankspeler van weleer die zijn broek versleet op de bank naast René Vandereycken, maakte ook het doelpunt dat KAA Gent uiteindelijk fataal werd.
Het wederoptreden van Mark Van der Linden, bij 0-2 na rust, inspireerde de thuisploeg nog tot constructieve daden. Verder dan een strafschopdoelpunt van Viscaal kwam KAA Gent niet meer. Zo bleef het op een geslaagde voetbalavond napraten over de kaduke afweer die Hans-Peter Lehnhoff niet kon beletten dat hij de superieure Great Old, meester in snelheid en beweging, al na drie minuten op rozen zette. Met Pister na acht jaar weer in de blauw-witte kleuren, links van Dauwen op het rniddenveld en De Meyer op de liberopost wist KAA Gent van bij de aftrap niet meer hoe te draaien of te keren.
De jarige Cisse Severeyns opende met een knal uit de draai op de paal. Uit een steekpas van Dragan Jakovljevic, seizoensdebuut op de plaats van de zieke Milos Bursac, vloerde Hans-Peter Lehnhoff zowel De Meyer als de balverliezende Ramcic op snelheid. Zijn vlaai verdween via Petry tegen de netten (0-1). R.A.F.C. zette KAA Gent meteen het mes op de keel, liet staaltjes van vioeiend combinatievoetbal bekijken die niernand in deze ploeg vermoedde. Zo was er het hieltje van Krist Porte naar Wim Kiekens, die meteen kruiste naar Rudi Smidts wiens eentijdse voorzet door H.-P. Lehnhoff met de binnenkant over werd getild.
Geen Buffalo die er een voet tussenstak. Rudi Smidts, linkerflank vanwege de gele schorsing van Didier Segers, genoot het voorrecht De Nil te mogen verdedigen en zou nog vaker voorin verschijnen. Op een geschept balletje van Cisse Severeyns legde de Antwerpaanvoerder, diep in Gentse rangen, met het hoofd af voor de ongemoeide Krist Porte die met een sleper vernietigend uithaalde (0-2). "Doelpunten die nooit mogen vallen in eerste klasse", sakkerde Walter Meeuws, die zijn ploeg voor de elfde keer dit seizoen op een vroege achterstand zag geplaatst.
Een poging van Minnaert, linksachter in de plaats van Herreman met wie Hans-Peter Lehnhoff over de voile breedte van het veld dweilde, raakte geklemd onder het zitvlak van Ratko Svilar. De Gentse defensie bleek een zeef, elke thuisaanval werd vroegtijdig door het gretige R.A.F.C. onderschept. De Meyer trapte zijn lange ballen veel minder precies dan overbuur Nico Broeckaert. "Omdat er bij R.A.F.C. beter werd bewogen", wist Meeuws. De opnieuw falende De Roover werd na de rust vervangen door Van der Linden, die zijn moeizaam werworven halfjaarcontract meteen verantwoordde door de Gentse aanvallen te oliën.
Een gevat uitgekomen Ratko Svilar stond Van der Linden in de weg. De oudste keeper ter wereld tikte ook een kopbal van zijn gewezen ploegmaat van onder de lat. Nico Claesen keerde een slap schot van een door Nico Broeckaert gehinderde De Nil van de doellijn. Rudi Taeymans kwakte Viscaal met zijn achterbumper tegen de vlakte. Strafschop, oordeelde een warrig leidende Blareau. Viscaal aarzelde niet ( 1 —2). Ook de luid aangemoedigde Verkuijl werd in de strijd geworpen, maar R.A.F.C. had het gebeuren alweer onder controle.
Na het uitvallen van targetman Jakovljevic met een snijwonde in het voorhoofd (!) werd overgeschakeld op een countermodel met de wervelende Cisse Severeyns. Een vluchtschot van De Nil zeilde over. Ratko Svilar plantte nog zijn vuist onder een gevaarlijke voorzet van Herreman, die pas door de komst van Verkuijl weer zijn voile rendement haalde op de linkerflank. Het pleit was al beslecht. Met dit voetbal doet het moderne R.A.F.C. resoluut een gooi naar Europees voetbal, terwijl KAA Gent na de derde thuisnederlaag stilaan de onderkant van de rangschikking in het oog moet houden.
Een nieuwe nederlaag zondag bij het geplaagde KSV Waregem zullen ook de onderhuidse spanningen uit het funeste tijdperk Vandereycken weer kunnen laten oplaaien. Het was dank zij R.A.F.C. niettemin een schitterende voetbalavond in het Ottenstadion (Paul Verbrugghe - Het Nieuwsblad - 10/01/1994).
Solden in de Gentse afweer
GENT — Walter Meeuws kon na de nederlaag tegen zijn ex-club alleen maar zorgelijk zuchten. "Als ik zie hoe sterk we spelen in de tweede helft, dan vraag ik me af waarom we dan zo flauw moeten starten?" Het blijkt een constante bij het KAA Gent van dit seizoen: er zit geen constante in de prestaties. Zo slap als de ploeg de ene helft kan spelen, zo sterk kan zij plots herboren worden na de pauze en vice versa. Toen de wedstrijd zaterdagavond twee minuten ver was had het al best 0-2 kunnen zijn voor R Antwerp FC, omdat KAA Gent zo te zien nog de veters aan het dichtknopen was.
Cisse Severeyns kreeg de eerste bal en schoot die echter tegen de paal aan. Dat bleek niet eens een waarschuwing voor het knoeiende achtervak van de Buffalo's. Dragan Jakovljevic onderschepte een vrijschopbal, stak die in een keer diep naar Hans-Peter Lehnhoff die via de vingertoppen van Petry afmaakte. Honderd seconden ver. Nu mag je tien tactische systemen bedenken, maar eens op achterstand tegen het huidige R.A.F.C., kun je het schudden. Een evenwichtig opgebouwde Great Old loopt immers al ruime tijd uitstekend te voetballen. Achterin staat een solide defensie onder het commando van een waardevolle Nico Broekcaert, voorin wordt met Cisse Severeyns, Dragan Jakovljevic en Hans-Peter Lehnhoff niet op een aanvaller min of meer gekeken.
Emoties bij Krist Porte
Net zoals tegen RSC Anderlecht en R Standard CL leverde R.A.F.C. in het Ottenstadion heerlijk voetbal af tijdens een eerste helft waarin het dolde met een aangeslagen thuisploeg. Nog voor het halfuur stond het helemaal volgens de logica der feiten op 0-2. Rudi Smiths kopte een voorzet van de bedrijvige Cisse Severeyns achterwaarts voor Krist Porte die met een punter in de diepste hoek besloot. Een doelpunt dat bij de auteur nogal wat emotie bleek te ontladen: hij die voor eigen volk nooit veel erkenning vond en nu centraal in de ploeg een stamplaats heeft gevonden. Krist Porte is in Deurne-Noord in korte tijd een tactisch nuttige en fysiek sterke speler geworden.
KAA Gent moest al die tijd buigen voor de exhibitie van zijn tegenstander, had bij de pauze nog maar twee valabele acties neergezet. Een laterale boogbal van De Nil, door de jonge Minnaert ingeschoten, maar afgeweerd door... het zitvlak van de vallende Ratko Svilar en een flitsende infiltratie van Erwin Vandenbergh die in zijn rush gemakkelijk ten val kwam tussen Wim Kiekens en Rido Smidts, een strafschop claimde en er terecht geen kreeg.
De terugkeer van Van der Linden
Walter Meeuws zat zich na afloop begrijpelijk diepe rimpels te denken over de reden waarom zijn team dan plots zichzelf werd na de pauze. De inbreng van Marc Van Der Linden was zeker een gunstige factor, maar kan nooit alles verklaren. De faalangst voor eigen publiek blijkt bij deze labiele groep vaak veel groter dan het geloof in eigen kunnen. Van Der Linden, voor het eerst dit seizoen in de ploeg, eerst overbodig verklaard, daarna ook nog geblesseerd, deed er in ieder geval wat aan. Hij zorgde meteen voor drie fases waarbij R Antwerp FC wegkwam.
Een goeie voorzet van Viscaal tipte hij over de uitkomende Ratko Svilar net naast het doel. Een cornerbal leek hij onder de doellat in te koppen, de veteraan-keeper duwde die met een scherpe reflex over. Toen hij toch leek te gaan scoren, was er duiveltje Nico Claesen om op de doellijn te redden. Hier had De Nil moeten afmaken, deed het te gestyleerd, waardoor zijn doelrijpe bal nog werd gedevieerd en Nico Claesen het zwakke schot kon neutraliseren.
KAA Gent domineerde in dat eerste kwartier. Een doelpunt kon niet uitblijven. Viscaal nam een verre bal aan, wou rond Taeymans swingen en inschieten, maar werd uit het evenwicht gehaald. Goed voor een strafschop, lees: een doelpunt.
De diagnose van Meeuws
Het opmerkelijke was dat de thuisploeg precies dan had moeten doorgaan, maar R.A.F.C. hield zijn pionnen verstandig over het hele veld verspreid, zodat een offensief nooit mogelijk werd. Cisse Severeyns en Hans-Peter Lehnhoff bleven op de loer liggen. De Buffalo-defensie had voor de pauze dermate gestunteld dat het niet op risico durfde te gaan spelen. Meteen is de analyse gemaakt, helemaal volgens 'de diagnose' die Walter Meeuws vooraf had neergeschreven. Zijn team hoefde in het technische -vlak helemaal niet te blozen voor de hoger genoteerde tegenstander, maar het miste evenwicht en vooral zelfvertrouwen om van de eerste fluittoon af 'ern te vliegen'.
Het gevolg is dat KAA Gent op het karige totaal van amper twee thuisoverwinningen blijft staan, weinig voor een morrend publiek, dat ook nog over de inkomprijzen kniesde. Voor wie er na het winterreces nog even had in geloofd: een Europees ticket is nu wel helemaal buiten het Gentse bereik. R.A.F.C. daarentegen lijkt in die strijd nog ver mee te gaan. De tijd dat Urbain Haesaert moest leven met bijtende kritiek ondanks de overwinningen, ligt ongetwijfeld helemaal achter de rug. De ploeg brengt goed, modern voetbal en heeft met Dragan Jakovjlevic ook een kopbalsterke spits gevonden die het tevoren wel eens miste (Eddy Soetaert - Het Volk - 10/01/1994).
Retrospectieve door Peter
R Antwerp FC behaalde in Gent een even knappe als verdiende zege. De Great Old trok de positieve lijn van voor de winteronderbreking door en schakelde Walter Meeuws en zijn ploeg meteen uit in de strijd om een Europees ticket. De Gentenaars staan ondertusen al zeven punten achter R.A.F.C. en die zullen ze meer dan waarschijnlijk, niet meer kunnen goedmaken.
R.A.F.C. startte verbluffend. Nadat de Cisse Severeyns Gentdoelman Petry al eens getest had, lanceerde de wederoptredende Dragan Jakovljevic sneltrein Hans-Peter Lehnhoff. H.-P. liep er zijn twee tegenstanders met gemak af en faalde niet voor doel, 0-1. Feest bij de talrijk meegevolgde Antwerpclan. KAA Gent speelde krampachtig, rood-wit heerste in alle linies. Een knappe aanval langs Wim Kiekens, Nico Claesen en Rudi Smidts belandde uiteindelijk bij Krist Porte die mooi controleerde en vervolgens koelbloedig binnenschoot, waarschijnlijk het meest deugddoende doelpunt uit zijn carrière.
Ook na rust bleef de partij best aantrekkelijk, met nu een attentere thuisploeg die vooral de eerste 20 minuten voor behoorlijk wat druk zorgde. Dat offensief bracht weliswaar een strafschopdoelpunt voor Viscaal op, maar verder kwam KAA Gent niet meer. Meer had het ook niet verdiend, R.A.F.C. beheerste 75 procent van de wedstrijd en dat is op bezoek bij een rechtstreekse concurrent een hele prestatie. Opvallend ook dat het beeld van Meeuws bij de supporters begint af te nemen.
Geen "Walter, Walter" meer toen de ex-Antwerpcoach het veld opkwam, zoals dat tijdens de heenmatch wel het geval was. Dit keer klonk er een overtuigend "Walter Meeuws die gaat eraan", en zo geschiedde ook (Antwerp Clubblad 12 - 15/01/1994).
"Tegenstander bij de keel grijpen, loonde" (K. Porte)
GENT — De meest opvallende figuur stond zaterdagavond als vanzelfsprekend in het zegevierende kamp. Dubbel pijnlijk voor de thuisploeg, want hij droeg vorig jaar nog het Gentse shirt. Steeds aanspeelbaar, klaar uit de doppen kijkend, knap in de combinatie. Na zijn vertrek bij AA Gent werkt Krist Porte op de Bosuil aan zijn definitieve doorbraak. "Het lijkt me hier wel het avondje van de comeback", lacht de Antwerpmiddenvelder nagenietend van de puike partij op vertrouwd terrein. "Nu ja, de toeschouwers kregen een geanimeerd
spektakelstuk voorgeschoteld. Wij pakten uit met een blitzstart. Een tactiek die we al een vijital wedstrijden aankleven. Gewoon de tegenstander bij de keel grijpen. En het loont! Van-
avond verrasten we op die manier KAA Gent.
"Goed begonnen was half gewonnen. Mijn ex-club verloor er het noorden bij. Eens wij een voorsprong hebben uitgebouwd, is ons blok erg moeilijk ontwrichten. De zaak vastzetten en dan met onze snelle spitsen uitpakken. Ons succes is heus niet toevallig. We beschikken over een team dat resoluut naar een Europees ticket moet grijpen. Het wordt nog vijftien matchen knokken. Tegen je ex-club de zegetreffer scoren bezorgt natuurlijk een heerlijk gevoel", aldus Porte. "Daarom koester ik nog geen wrok. Toen ik naar de eretribune het vingertje opstak, gebeurde dat totaal onbewust. Een vreugdegevoel mag je toch niet onderdrukken. Bij R.A.F.C. word ik op mijn favoriete positie uitgespeeld. Centraal op het middenveld trek ik zowel aanvallend als in balrecuperatie goed mijn streng (D.G.H.G. - D.N.G. - 10/01/1994).
|
