Munteanu etaleert klasse
DEURNE — Georges Leekens had na afloop overschot van gelijk. Dorinel Munteanu, de 25-jarige Roemeense middenvelder, speelt inderdaad veel beter voetbal dan hij Engels spreekt. Munteanu is een groot kanshebber op de trofee 'Kristallen Bal'. Hij stal zaterdagavond op de Bosuil de show. Niet benauwd om in verdediging meer dan zijn werk te doen, etaleerde hij ook in het middenveld zijn klasse. Met twee doelpunten bewees hij ook slagvaardigheid. Het eerste was van een mooie makelij en zette Cercle Brugge vroegtijdig in de wedstrijd op het zegepad.
Er waren net voor de aftrap gelukwensen voor de Antwerpploeg die de week voordien in Gent won. De Antwerpsupporters maakten zich klaar om een nieuwe overwinning te vieren en kregen al dadelijk de gelegenheid om de handen op te warmen. Cisse Severeyns haakte zich enkele keren los van Siquet, verplichtte Feys met een kopbal tot een redding op de lijn en kwam enkele minuten later opnieuw dicht bij een doelpunt. Cisse Severeyns en de zijnen dwongen een rij hoekschoppen af en werden door de sterke aanhef overmoedig, maar ook overhaastig.
In de vijftiende minuut werd het gebrek aan organisatie en geduld afgestraft. De voordien op de loer liggende Weber kreeg de bal toegespeeld, werd omsingeld door drie Antwerpspelers. en drong niet aan. Hij tikte de bal achteruit tot bij Munteanu en die legde de bal in de verste bovenhoek. Het schitterende doelpunt deed de wedstrijd kantelen. De Bruggelingen zochten en vonden op de grote grasmat de ruimte en benutten die om de Antwerpverdediging aan de tand te voelen. Rudi Taeymans liet zich niet verschalken door Weber die wel met een grondscherend schot kon uitpakken.
Rudi Smidts, bijgestaan door een betrouwbare Nico Broeckaert, was een degelijk opruimer. Het Antwerpse middenveld was een tijdlang onvindbaar. Met vrijwel iedere laterale voorzet waren Hans-Peter Lehnhoff en zijn ploegmaats vriendelijk voor Yves Feys. De Brugse doelverdediger moest niet toveren om de bal geregeld op te vangen. Uitgezonderd voor een slecht geplaatste kopbal van Dragan Jakovljevic, kreeg de thuisploeg niet de kans om te scoren. In de eerste helft liefst elfmaal op een buitenspelpositie betrapt, speelden de gasten na de rust met meer overleg.
Lamaire bleef op de rechterstrook van de grasmat door zijn snelheid, werklust en talent imponeren. Munteanu stimuleerde zijn ploeg en maakte het de ook door Weber op de proef gestelde Ratko Svilar lastig. De vervanging van Dragan Jakovljevic door Kalman Kovacs leek geen windeieren te zullen opleveren. Drie minuten na tussenkomst van Feys op het schot van Kalman Kovacs demonstreerde Weber zijn opportunisme en was het lot van R.A.F.C. zo goed als bezegeld. De Bruggelingen hadden in de resterende minuten weinig of geen moeite om de bal in eigen rang te houden.
De bezoekers konden vanuit een stevige verdediging met snelle uitbraken uitpakken. De paal belette Weber cen tweede keer te scoren, de bal belandde in de voeten van Munteanu en die legde zeven minuten voor affluiten de eindcijfers vast (Louis Ceulemans - Het Nieuwsblad - 17/01/1994).
Met Munteanu in de hoofdrol
DEURNE — R Antwerp FC incasseerde zaterdagavond haar op een na zwaarste nederlaag van het lopende seizoen. Geen mens, zeker bij R.A.F.C. niet, die het vooraf had verwacht, na de knappe winst van rood-wit een week eerder bij KAA Gent en de positie van Cercle in het klassement. Het Europese voetbal ambierende team van Urbain Haesaert stuitte in de eigen Bosuilkuip op een ondanks de handicaps berensterk collectief Brugs blok, meesterlijk gedirigeerd door Munteanu, zaterdag de absolute uitblinker. De 25-jarige Roemeen scoorde niet alleen zelf twee keer, hij presenteerde topschutter Weber zijn 19e treffer van het seizoen en maakte op het middenveld, geruggesteund door een alomtegenwoordige Soenens, de bal doorlopend ongrijpbaar voor Wim Kiekens en co.
"Hoe is het mogelijk?", zuchtte een behoorlijk aangeslagen Urbain Haesaert, nadat hij zijn collega Georges Leekens gefeliciteerd had met de ruim verdiende zege. "Hebben we Cercle onderschat of niet? Ik heb er ook geen verklaring voor. Iedereen wist toch vooraf hoe gevaarlijk het duo Munteanu-Weber is. Toch gebeurde dit. Ik wil niks, afdingen op de winst en de verdienste van Cercle, maar we moeten de schuld gewoon bij onszelf zoeken. Wij hebben toegelaten dat Munteanu kon uitgroeien tot de vedette van de avond. Hij werd nooit op een degelijke manier opgevangen. Er liepen doorlopend te veel mensen voor de bal, bij balverlies lag de ruimte meteen helemaal open, met alle gevolgen vandien. Bovendien verliep de opbouw te traag, al waren we wel bijzonder goed gestart. Na vijftien minuten stond er niks meer overeind."
R.A.F.C. kwam inderdaad vinnig en enthousiast uit de startblokken. Cisse Severeyns dwong met een rake kopbal, na een corner van Hans-Peter Lehnhoff, de onberispelijk spelende doelman Feys al vroeg tot een knappe save. Rood-wit voerde nog meer dreiging aan. Kortom, niets liet vermoeden dat het voor de thuisploeg nog zulke desastreuse avond zou worden. Munteanu liet op het kwartier voor het eerst van zich spreken. Met een schicht in de kruising, na een terugleggertje van Weber bij een voozet van Soenens, liet hij Ratko Svilar en heel R.A.F.C. verrast opschrikken.
Een beauty van een doelpunt en Antwerp was meteen compleet van slag af. Het voelde de faalangst en onzekerheid in de rangen sluipen en zou nooit nog de goeie kadans vinden. Lehnhoff (goed afgeschermd door de jonge Mbeah), Jakovljevic en Severeyns vonden geen gaatje in de stevig georganiseerde Cercle-afweer, met Frenay opnieuw als libero, en achterin bleef het voortdurend opletten voor elke tegenprik van Munteanu, Weber, Lauwers en Co, ook at liepen de bezoekers voor rust misschien wet vijftien keer in de buitenspelval. Maar het deerde Cercle niet.
De 19de van Weber
Het doelpunt van Munteanu had de Bruggclingen zoveel zelfvertrouwen gegeven dat ze nagenoeg probleemloos de rust haalden en ook erna de betere bleven van een ongeInspireerd en vruchteloos aandringend Antwerp. Haesaert haalde na een uur wedstrijd de onopvallende Jakovljevic naar de kant en bracht Koyacs in. Even leek er daarmee ook wat meer schwung en doelgevaar te komen maar het mocht uiteindelijk allemaal niet baten. Cercle bleef het spel indetdaad „goed en slim" spelen, zoals Leekens aangaf, en mocht even later alweer juichen.
Strateeg Munteanu zonderde heel knap Weber af voor doel en de Kroaat liet de kans op zijn negentiende competitietreffer nietEggen. Svilar, die even tevoren nog Munteanu en Soenens op de valreep van
een doelpunt had gehouden, was opnieuw verslagen. En in de slotfase kreeg roodwit het deksel helemaal op de neus toen al weer Munteanu de bal simpel afsnoepte van Taeymans, de eer opnieuw aan ploegmaat Weber wilde laten maar die trof voor de tweede keer in de partij (eerder bij een vrijschop) de paal en de Roemeen tikte in de rebound de bal dan maar zelf over de lijn. Zijn applausvervanging even later was dan ook meer dan verdiend.
„Munteanu..., ja, daar hoeft geen tekeningetje bij", lachte Leekens na afloop. Haesaert had ook geen tekeningetje nodig om te beseffen dat Antwerp een slechte zaak had gedaan. „Het feit dat ook ploegen als Standard en Mechelen verloren, kan of mag geen troost zijn", aldus de Antwerp-coach. „Deze wedstrijd roept herinneringen op aan onze verliesmatch tegen Oostende.
Maar ook die klap zijn we toen te boven gekomen en we htbben vervolgens toch een reeks neergezet die mocht gezien worden. Daar moeten we ons nu aan optrekken. Gewoon keihard terugvechten en er alles aan doen om in onze eerstvolgende twee wedstrijden, uit bij Oostende en Waregem, de zaken opnieuw recht te zetten."
—Walter Mariën - Het Volk - 17/01/1994).
"Met vuur gespeeld" (Urbain Haesaert)
Urbain Haesaert had niets dan lof voor de Brugse ploeg van zijn kollega Georges Leekens. „Wij speelden vanavond vijftien minuten mee en waren dan nergens meer. Toen begon de wedstrijd Antwerp —Munteanu. De Roemeen stond altijd vrij. Voor de aanvang van de wedstrijd waren nochtans duidelijke afspraken gemaakt. Wij speelden met vuur. Mijn spelers wilden in de kortste tijd scoren maar de opbouw was te traag en er werd te veel balverlies geleden. Een wedstrijd die wij normaal moesten winnen, werd verloren. Wij moeten daarvoor in eigen boezem kijken."
De Antwerptrainer was niet benauwd om toe te geven dat zijn ploeg de „veruit slechtste prestatie van het seizoen." had weggeven en herinncrde ook aan de 0-4 aan huis tegen Oostende. „Na die barslechte prestatie en zware nederlaag herpakten wij ons evenwel en zetten een erg behoorlijke reeks neer. Als wij ook na deze nederlaag een vuist kunnen maken en erin slagen opnieuw met meer tucht en organizatie te spelen, dan is er nog niets verloren." (L.C. - Het Nieuwsblad - 17/01/1994).
Retrospectieve door Peter
Het was al van augustus 1993 geleden dat R Antwerp FC nog echt onderuitging. Net als KV Oostende beleefde de Great Old ook op deze speeldag een collectieve off-day tegen die andere West-Vlaamse tegenstander Cercle Brugge KSV nadat de ploeg van trainer Urbain Haesaert gedurende bijna vier maanden op een vrij constant niveau gepresteerd had.
De eerste vijftien minuten waren nochtans een en al rood-wit getint. Cisse Severeyns leek wel in een begenadigde dag te verkeren. Telkens hij aan de bal kwam, hing er dreiging in de grauwe lucht. De eerste noemenswaardige Cercle-actie maakte een abrupt einde aan al dat moois. Een actie Lauwers-Weber-Munteanu belandde in de winkelhaak achter een verbaasde Ratko Svilar. Wat er toen plots in de ploeg verkeerd liep, is een compleet raadsel. Zo goed begonnen en dan ineens... niets meer.
R Antwerp FC bakte er vervolgens niks meer van. Enkel de statische Dragan Jakovljevic kopte nog eens naast de kooi van Feys. Voor het overige was Cercle aan het feest. Weber en Monteanu onderstreepten dat overwicht met nog twee knappe treffers. De Bruggelingen wonnen verdiend. Rood-Wit staat terug met beide voeten op de grond. Gelukkig verloren de eerste zes achtervolgers ook allemaal (Antwerp Clubblad 14 - 26/02/1994).
|
