R Antwerp FC in extremis naar winst na 12 gele en vier rode kaarten
WAREGEM— Bij de thuisploeg debuteerde de Rus Sabitov en werd de Australiër Vidmar, als vierde buitenlander, samen met Ballenghien uit de ploeg geweerd. Balenga nam naast Blancke plaats op de bank. Dekenne startte opnieuw op de libero. Stalmans kreeg zowaar de opdracht Didier Segers uit de match te houden.
Veel beterschap betekende dit geenszins. Na de rust bleef Dekenne met een kuitblessure in de kleedkamer en was KSV Waregem ook al doelman Huysmans verloren. Zijn vervanger Vandendriessche stond nog maar een minuut op het veld of hij werd verslagen. Vanop rechts lanceerde Nico Claesen de aanval tot bij Willy Vincent. Voor een keer met zijn bewaker Sabitov achter zich, verlengde hij tot bij Krist Porte, die gemakkelijk de openingstreffer scoorde. Daarvoor had scheidsrechter Piraux al een groot deel van het spektakel opgedist door te pas en te onpas met geel te zwaaien. Twaalf gele en 4 rode kaarten toverde hij uit zijn zak tevoorschijn. De kneef, Stalmans, Smidts, Vincent en Bossuyt waren zijn eerste slachtoffers. De eerstgenoemde vier zouden nog tegen een tweede gele kaart aankijken en mochten vroegtijdig douchen.
Veel echte doelkansen vielen vielen toch niet te noteren. Christiaens, De Meersman en Atteveld enerzijds, Hans-Peter Lehnhoff, Willy Vincent en Nico Claesen anderzijds konden de kansjes niet verzilveren. Na de kampwisseling was er spanning wanneer Christiaens op het einde van het vierde kwartier doelman Ratko Svilar in gebreke vond. In de slotminuten, toen beide teams tot negen waren herleid, konden de toeschouwers zich opwarmen. Bij KSV Waregem faalde De Meersman. Aan de overzijde wist Nico Claesen een aangeven van Hans-Peter Lehnhoff om te zetten in het winnende bezoekende doelpunt. "Bijzonder hard voor KSV Waregem", zei coach Henk Houwaart na de wedstrijd. "Er is nog niets verloren. We geven zeker de moed niet op."
"Vergeet immers niet dat we tegen een topploeg hebben gespeeld. Positief is dat er vandaag een betere lijn in de ploeg zichtbaar was, waardoor er zeker nog hoop is", voegde Houwaart er tot slot aan toe. Zijn collega Urbain Hassaert vond het ook al jammer voor zijn oude club. "Dankzij het karakter en de klasse in onze ploeg, konden we in extremis beide punten pakken, verdiend denk ik", aldus Urbain Hasaert tot slot (Y.V. - Het Belang van Limburg - 31/01/1994).
Nico Claesen luidt de doodklokken
WAREGEM — Het onwaarschijnlijke dreigt te gebeuren. KSV Waregem, vorig seizoen zwierig op een vierde plaats geëindigd, is op weg naar tweede klasse. De man die de doodsklokken aan de Gaverbeek luidde heet Nico Claesen. In de slotminuut trapte hij de 1-2 op het bord waardoor de kloof met de zestiende in het klassement voor KSV al vijf punten bedraagt.
"lk had vandaag liever niet tegen KSV Waregem gespeeld", sprak Antwerptrainer Urbain Haesaert zalvende woorden. "Dit is heel vervelend. Ik heb hier zeven jaar gewerkt. Deze nederlaag duwt KSV dieper de put in. Dat is erg. Een club met traditie en infrastructuur hoort niet in tweede klasse thuis." Op basis van wat KSV Waregem tegen R.A.F.C. liet zich, zat Urbain Haesaert niet ver naast de waarheid. Essevee verdiende niet te verliezen. Het hield 90 minuten gelijke tred met de Europese kandidaat en kreeg beste kansen. De Antwerpse rood-witten kennen daarentegen een periode waarin bijna elk schot op doel, raak is. Dat is bij de West-Vlaamse kleurgenoten helemaal niet het geval.
Geen Vidmar
De eerste helft was niet veel soeps. Christiaens vond op de plaats van de overtollige buitenlander Vidmar, De Meersman aan zijde. Hij kopte de mooiste Waregemdoelkans op Ratko Svilar. Krist Porte trapte een mogelijkheid voor R.A.F.C., dat zonder de met een knie-ontsteking sukkelende Cisse Severeyns aantrad, wel keurig voorbij Vandendriessche (0-1). De ongelukkige doelman was net ingevallen voor de aan de heup geraakte Huysmans. Hij had nog geen bal geraakt.
KSV Waregem begon gretig aan de tweede speelhelft. Hun zoektocht naar een doelpunt werd op het uur beloond. Christiaens versloeg Ratko Svilar met links (1-1). De West-Vlamingen gingen nog even door. De Meersman plaatste naast. Atteveld besloot op Ratko Svilar.
Clowneske Piraux
Spanning leek gegarandeerd. Toch slaagde spelleider Michel Piraux erin alle aandacht naar zich toe te halen. Had die man een slechte nacht achter de rug ? Of had hij de weg naar de Gaverbeek niet meteen gevonden ? Zat zijn pakje niet goed ? Zijn wagen total loss ? Geen mens die weet waarom hij zich geroepen voelde om het al wankele respect voor de man in het zwart helemaal neer te halen. De wedstrijd was amper tien minuten ver toen hij al vier gele kaarten had getoond. Luchtduel: geel. Botsing : geel. Bal en ook man raken: geel. Op de duur durfden de spelers nog amper te ademen. Dit moest voor enkele spelers faliekant aflopen en dat gebeurde ook.
Om beurten mocht er een Antwerp- en Waregemspeler in deze volgorde gaan douchen: Willy Vincent, De Kneef, Rudi Smidts en Stalmans. Telkens met een tweede gele kaart. "De vier braafste spelers uit de Belgische competitie", zuchtte Houwaart veelzeggend. De streken van Piraux waren niet meteen van invloed op het verloop van de wedstrijd. Het was evenwel zielig om in de slotminuten van een harde, maar faire wedstrijd slechts achttien spelers te zien rondlopen. Het was in die slotfase dat het gebeurde. ledereen geloofde in een gelijkspel toen Hans-Peter Lehnhoff voor doel bracht en Nico Claesen binnentikte (1-2). De negen overgebleven Waregemspelers stortten zich op de grond. Ze stonden pas vele minuten later weer op (Ludo Vandewalle - D.N.G. - 31/01/1994).
"Elke fout was geel" (Nico Broeckaert)
WAREGEM — Nico Broeckaert was eens te meer de sterkhouder van de Antwerpse verdediging. Autoritair, klaarkijkend, feilloos in de duels en ook opbouwend bijzonder knap. Kortom, hij vormde een haast niet te slopen vesting. "Tuurlijk ben ik tevreden met de beide punten", glunderde de Zottegemnaar. "Eerlijk gezegd, ik had me al met een gelijkspel verzoend. Als je mijn oordeel wilt weten over de leiding dan zeg ik: het was over de hele lijn een grote nul. Twaalf gele en twee rode kaarten in een wedstrijd die niet eens op het randje betwist werd, vind ik toch van het goeie teveel. Ik voelde meteen aan dat mijnheer Piraux niet goed in de wedstrijd zat. Elke fout, hoe onbenullig ook, werd met een zware sanctie bestraft. Vooral voor Willy Vincent vind k het erg. In zijn maidenmatch werd hij meteen uitgesloten voor pietluttigheden. Kom, laten we daar niet verder over zeuren. Onze Europese ambities blijven intact (MHG - D.N.G. - 31/01/1994)."
Retrospectieve door Peter
Op bezoek bij het stilaan in ademnood rakende KSV Waregem heeft de Great Old zijn Europese ambities andermaal kracht bijgezet. Niet dat R Antwerp FC een echt meesterschap aan de dag kon leggen, maar op karakter en wilskracht slaagden de rood-Witten er toch in em de voile buit mee te graaien.
De wedstrijd kende een lange studieronde die bruusk ten einde kwam toen Krist Porte na een halfuur met een prachtige knal R.A.F.C. op voorsprong bracht. KSV Waregem wankelde. Net na de rust ontsnapte de thuisploeg aan een fataal tweede doelpunt. Hans-Peter Lehnhoff trof bijna raak met een lage schuiver. KSV herstelde zich. Christiaens zorgde op het uur voor de gelijkmaker. Toen begon het 'Festival Piraux'. De scheidsrechter slaagde er in om in amper twintig minuten liefst vier spelers van het terrein te sturen.
Bij R.A.F.C. werden Rudi Smidts en Willy Vincent weggestuurd, terwijl bij de thuisploeg De Kneef en Stalmans vroegtijdig het veld moesten verlaten. Trainer Houwaert merkte na de partij niet onterecht op dat de man in het zwart vier van de meest sportieve spelers uit eerste afdeling naar de kant had gestuurd. Gelukkig werd er ook nog gevoetbald. Hans-Peter Lehnhoff bereikte in de slotseconden met een gemeten voorzet Nico Claesen en die gaf Vandendriessche het nakijken, 1-2.
Voor KSV Waregem wordt het alsmaar moeilijker om zich bij de elite te handhaven, terwijl R Antwerp FC opnieuw afstevent op een Europese campagne af. Dat stemt iedereen best tevreden (Antwerp Clubblad 14 - 26/02/1994).
|
