Bosuil luidt doodsklokken: lusteloos R Antwerp FC kan degradatie naar tweede klasse niet vermijden
DEURNE - R Antwerp FC speelt volgend seizoen na 28 jaar opnieuw in tweede klasse. Een erbarmelijk jaar dat bol stond van de incidenten resulteerde in een onvermijdelijke degradatie. De partij tegen RSC Charleroi stond symbool voor het spel dat de rood-witten dit jaar opdisten. De tactiek klopte niet, de ploeg speelde als een hoop los zand, de inspiratie en de inzet ontbraken. De oudste club van het land voetbalt volgend seizoen tegen ploegen als KMSK Deinze, KSV Roeselare, KFC Dessel Sport en KV VW Hamme.
Zielig, zeker voor een club die vijf jaar geleden een Europese finale op Wembley speelde. Zelfs drie speeldagen voor het einde, in de wedstrijd van de allerlaatste kans, konden de rood-witten de schijn niet ophouden. Tegen RSC de Charleroi, dat op verplaatsing dit seizoen slechts één keer kon winnen, waren de thuisspelers niet in staat een vuist te maken. Wraakroepend was het hoe enkelen er een wandeling op een zachte aprilavond van maakten.
Vroeg rood voor Geert Emmerechts
Ook de meerderheid van de Antwerpsupporters leek zich vooraf al bij de degradatie te hebben neergelegd. Slechts 2.500 toeschouwers bevolkten de Bosuiltribunes in deze risicowedstrijd die amper tien fans uit Charleroi op de been bracht. Net als voor de supporters, hoefde het voor de spelers niet. Het was nochtans allemaal goed begonnen voor R Antwerp FC. Na vier minuten stond er al een 1-0 op het bord. Darko Pivaljevic bracht het leer voor doel waar Sandro Da Silva, nota bene de kleinste man op het veld, binnenkopte.
De rood-witten zaten op rozen, maar dat duurde slechts acht minuten. Dan sloeg de defensie aan het klungelen en moest Geert Emmerechts de doorgebroken Djim onderuithalen. Spelleider Dropsy stuurde de aanvoerder naar de kleedkamer. R Antwerp FC moest nog 78 minuten met tien verder. Een opdoffer die het niet meer te boven kwam. De grond gleed onder de thuisploeg weg. Het evenmin overtuigende RSC Charleroi was doelgerichter in zijn acties.
Na 22 minuten zag Djim zijn schot afgeweerd maar de goed gevolgde Jovan duwde binnen (1-1). Ullrich stuitte even later op Aleks Klak. Het was slechts uitstel want op het halfuur kopte Djim kinderlijk eenvoudig een voorzet van Brogno voorbij de Antwerpdoelman (1-2).
You'll never walk alone
De komst van Rudi Taeymans in de plaats van Johan Mücher bracht nauwelijks beterschap. De tweede helft was amper zeven minuten bezig toen Jovan op aangeven van Djim, de 1-3 in de winkelhaak trapte. Op het moment dat niemand het nog zag zitten, stuurde de schaars opgekomen rood-witte aanhang een signaal. De fans zongen 'You'll never walk alone' en 'We shall not be moved'. Het inspireerde Danny Muller, één van de vele reddende engelen die in de loop van het seizoen werd binnengehaald, zowaar tot een doelpunt.
Hij zorgde via een onrechtstreekse vrije trap voor 2-3. Darko Pivaljevic kopte nog op de paal. Indien er nog hoop was, werd die keihard de grond ingeboord door Dante Brogno. De Charleroispeler zorgde met een lob voor 2-4. Een kwartier voor tijd liep nog een eenzame supporter het terrein op. Dat zorgde voor een onderbreking van vijf minuten. Zijn bedoeling was onduidelijk. In de resterende speeltijd gebeurde niets meer (L.V.D.W. - GvA - 30/04/1998).
|
