Yves Van der Straeten geeft duwtje
DEURNE — "R Antwerp FC verdiende niet te verliezen. Ik moet de spelers feliciteren. Ze deden het tegen Club, op dit moment de beste ploeg in de competitie, uitstekend." De analyse van Antwerp-trainer Urbain Haesaert was correct, maar wat baat het? Een fout van doelman Yves Van der Straeten was voldoende voor twee West-Vlaamse punten.
De spelers waren in de tweede helft amper de kleedkamer uit toen het gebeurde. Van der Heyden zwiepte van links een voorzet richting doel. Verheyen, die pas in de tweede helft even van Rudi Smidts loskwam, was eerder op de bal dan de Antwerpaanvoerder. Zijn kopbal ging richting Yves Van der Straeten die het leer slechts te klemmen had, maar de bal als een hete kroket behandelde. Een seconde later stond 0-1 op het bord. Een flater die door rood-wit, hoe hard het ook zwoegde, niet meer kon worden rechtgezet. De vloek van Anderlecht-kant over dit ene moment was tot in Antwerpen te horen...
Urbain Haesaert sakkerde, maar weigerde zijn doelman met de vinger te wijzen. "Erg spijtig dat dit gebeurt", aldus de Antwerp-trainer. "Yves Van der Straeten is een klassedoelman. Deze week op training werden de spelers soms wanhopig. Hij was niet te kloppen. En dan gebeurt dit. Ik ga hem nu zeker niet afvallen. Mijn vertrouwen in hem blijft gehandhaafd."
Kansen voor Club
Club speelde zonder Amokachi en kreeg in de eerste helft, die weinig academisch voetbal bracht, maar door het hoge aantal doelkansen aangenaam was om volgen, de beste mogelijkheden. Staelens kreeg de grootste kans na tien minuten. Oog in oog met Yves Van der Straeten, na een mislukte interceptie van George Kulcsar, tipte de international de bal nonchalant tegen de paal. Staelens, Borkelmans, Van der Heyden en Van der Elst hadden de openingstreffer aan de voet, maar het wilde niet lukken.
R Antwerp FC, met Nico Claesen en Noureddine Moukrim op de bank en de Australiërs George Kulcsar en John Aloïsi aan de aftrap, dreigde vanop afstand. Hans-Peter Lehnhoff (2x), Krist Porte en George Kulcsar mikten over. John Aloïsi buitte een mislukte interventie van Renier onvoldoende uit. De pas 18-jarige Australiër strandde op Verlinden, sinds 30 januari (doelpunt Missé-Missé in Club-Charleroi in de 45e minuut) ongeslagen. Dat: zijn 675 minuten competitie- en 180 minuten bekervoetbal zonder tegengoal.
In de tweede helft had de Clubdoelman het moeilijker om zijn ongeslagen status te behouden. Na de 0-1 plooide blauw-zwart terug. R.A.F.C. was heer en meester, maar kon niet scoren. John Aloisi (2x) en Hans-Peter Lehnhoff (op de lat) kwamen het dichtst bij de tegentreffer. De Clubverdediging, met ijzersterke Paul Okon, hield stand. R.A.F.C. komt weer op de vijfde plaats terecht als is Urbain Haepert niet ongerust. "Conditioneel staan we sterk. Dat werd vandaag bewezen. Ik heb vertrouwen in een goed competitieslot", aldus de strijdlustige Antwerptrainer (Ludo Vandewalle - D.N.G. - 11/04/1994).
Een portie boerenkool met worst
Deurne — Mouwen opstropen, werken en als het effe kan ook nog voor technisch aardig voetbal zorgen. De opdracht die Haesaert en Broos aan hun jongens hadden gegeven, moet zo geklonken hebben. Hoe anders verklaren dat R Antwerp FC en Club Brugge KV er een snelle, harde, snedige, soms voetballend iets onzuivere, maar nooit vervelende, ja zelfs leuke match van maakten. Dat uiteindelijk een blunder van Antwerpdoelman Yves Van der Straeten de volle inzet richting West-Vlaanderen stuurde, is jammer voor de geleverde inspanningen van de andere Bosuil-jongens. De tweeëntwintig die de tienduizend negentig minuten lang amuseerden, mochten van ons achteraf aanschuiven voor een portie boerenkool met worst. Het menu bij uitstek na een dag van zwaar labeur.
Half februari was Club op het veld van R.A.F.C. met 0-3 cijfers komen winnen. Inzet toen was een plaats in de halve finales van de Beker van België. Van een 'cupwedstrijd' was er geen sprake geweest. De Bosuil-groep kende een off-day. Gisteren maakten de heren voetballers uit Deurne een veel betere beurt. Ze pakten de zaken agressief en met heel veel overtuiging aan. Alleen, het beoogde resultaat geraakte niet op het scorebord. Dat was dan weer de verdienste van Club. De Bruggelingen speelden vanuit een goed sluitende defensie, creëerden vooral voor de rust wat kansen en hadden in de persoon van Gert Verheyen de enige man in hun rangen die de bal over de doellijn kreeg. Emmers vol kritiek werden er dit seizoen al over het hoofd van de brave Urbain Haesaert gekieperd. Waarom?
Te defensief voetbal, meneer. Urbain Haesaert liet zijn afvalligen dit keer met open bekjes achter. De coach stuurde naast Cisse Severeyns voor het eerst dit seizoen ook John Aloïsi van bij de aftrap mee in de spits. Met Hans-Peter Lehnhoff in steun gokte de Bosuil-trainer op aanvallend voetbal. Voor Nico Claesen en Noureddine Moukrim was er tijdelijk geen plaats in het elftal. De 'stunt' van Urbain Haesaert bleef echter zonder succes. R.A.F.C. kwam in de laatste drie matchen niet tot scoren, maar als de ploeg tijdens de rest van de competitie blijft voetballen zoals het dat zondagnamidag deed, duikelen ze straks weer Europa in. Negen keer op rij bleef bij Club Brugge de nul achteraan op het bord. Weer kwamen we tot dezelfde vaststelling.
Club Brugge KV is collectieve werkkracht, technisch vernuft en perfecte organisatie. Het Club van zondag toonde over weinig meer talent te beschikken dan tegenstander R.A.F.C. Vandaar ook dat Club nog altijd naar de oppergaai mikt. Terecht.
Blunderende Yves Van der Straeten
Plovie en Renier in de dekking op Cisse Severeyns en John Aloïsi. Borkelmans en Medved vingen de zwervende Hans- Peter Lehnhoff op. Libero Okon speelde zoals altijd: sober en efficiënt. R.A.F.C. plaatste tegenover de spitsen Eijkelkamp en Verheyen de heren Geert Emmerechts en Rudi Smidts. George Kulcsar moest de opkomende Staelens opvangen. De vervanger van Rudi Taeymans deed wat hij kon, maar zag Staelens in de eerste helft enkele keren de benen nemen. Elf minuten waren er gespeeld toen Staelens van een mistasten in de thuisdefensie profiteerde om de bal over de glijdende Yves Van der Straeten te stiften. Hij teende te vroeg richting hoekschopvlag om daar een heupdans alla Roger Milla in te zetten.
Tijdens het omkijken, op zoek naar waar de anderen bleven, zag hij de bal tegen de binnenkant van de paal huppelen en zijn weg naar de doellijn verderzetten. Nico Broeckaert voorkwam Antwerps onheil. Staelens terug naar af. De Brugse middenvelder zag ook nog Yves Van der Straeten redden toen hij na hoekschop van kortbij schoot. De Antwerpdoelman lag opnieuw in de weg als Van der Elst zijn kans ging. R.A.F.C. stelde daar een schot van Aloïsi door Verlinden gepakt en pogingen van George Kulcsar en Hans-Peter Lehnhoff, niet binnen het kader, tegenover. En dan de blunder. Jeurissen had de kamp na een kwartiertje rusten net opnieuw op gang gebracht toen Van der Heyden de bal vanop links tot aan de verste paal zwierde.
Verheyen kopte, Yves Van der Straeten moest oprapen, maar de Antwerpgoalie liet het ding, als was het een wegkaatsend ping-pongballetje, door de handen en tussen de benen over de doellijn rollen. De vreugde was voor de man in vorm. Het verdriet voor de Antwerpdoelman en de zijnen. De pijn werd achteraf nog groter, omdat het ene foutje van Yves Van der Straeten de wedstrijduitslag bepaalde. R.A.F.C. kwam ondanks veel goede wil en inzet niet tot scoren. Aloïsi legde de bal bijna binnen, maar Verlinden reageerde prima. Hans-Peter Lehnhoff dacht vijf minuten voor gedaan aan gelijkstellen. Hij joeg een aflegger van de ingevallen Nico Claesen met buitenkant rechts richting Brugge-goal. De poging eindigde precies op de plaats waar paal en dwarsbalk elkaar vinden.
Dat Jeurissen dertig seconden overspelen genoeg vond voor de vier minuten blessure-behandelingen die er waren geweest, zorgde nog voor irritatie in de Antwerpgroep. Begrijpelijk (Luk De Ranter - GvA - 11/04/1994).
"Een foutje en alles om zeep" (Yves Van der Straeten)
DEURNE — Yves Van der Straeten was ontroostbaar. De Antwerpdoelman zat op zijn plaatsje naast Rudi Smidts in de kleedkamer wezenloos voor zich uit te staren. Hij besefte dat zijn fout onmiddellijk na de kampwisseling van doorslaggevend belang was geweest. Niet enkel voor R.A.F.C., maar ook voor RSC Anderlecht, kwam het hard aan. Trainer Urbain Haesaert bevestigde zijn vertrouwen in de doelman, het betekende niet meer dan een pleister op een houten been. "Eén foutje en alles is om zeep", stamelde hij nauwelijks hoorbaar. "We spelen een schitterende match... Natuurlijk had ik die bal moeten hebben. Ik heb er geen uitleg voor. Nadat hij door mijn handen was geglipt trachtte ik het nog te herstellen. Ik wist evenwel niet waar de bal was. Ja, hij was achter de lijn. Verdorie toch. In een competitiewedstrijd heb ik nog nooit zo'n fout gemaakt. Bij de jeugd misschien, ja. Dat het nu juist vandaag moet gebeuren. Met die fout speelde ik een heel slechte match, er zonder wellicht een hele goede. Het is pijnlijk (Ludo Van De Walle - D.N.G. - 11/04/1994).
|
