Telegram
Deurne — Na een kwartier zag het er penibel uit voor R Antwerp FC. De bezoekers, met een indrukwekkende Brogno in de spits, legden de wet op. Een voorzet van Zetterberg naar Brogno, noopte Didier Segers tot een duwfout waarvoor Constantin strafschop floot. Malbassa schoot de penalty binnen. De verre passes van achteruit, noch de bewegingen op de flanken leverden de thuisploeg wat op. R.A.F.C. zat in de tang en moest lang wachten voor Rudi Smidts invalllersdoelman Baetslé aan het werk kon zetten. Het volgende doelpunt viel eveneens aan de overkant. Rudi Smidts was na een dekkingswissel te laat bij Brogno, die vanop links voortrok en Malbassa kopte binnen. R.A.F.C. benutte een fout van Janevski op Czernia om de schade te beperken. Een doortikkertje van Patrick Van Veirdeghem en Hans-Peter Lehnhoff, de beste Antwerpspeler, knalde door de muur binnen.
De eerste verre voorzet van Nico Broeckaert na de rust kwam wel goed aan. Czernia intercepteerde, gleed uit maar de gevolgde Patrick Van Veirdeghem kon wel op doel mikken. De capriolerende bal tikte tegen de deklat, Willy Vincent bracht de stand in evenwicht. Na een bijna niet-bestrafte terugspeelbal, was het aan H.-P. Lehnhoff om Patrick Van Veirdeghem door de muur te laten binnenschieten. De bezoekers geraakten helemaal van de kook als even later Wim Kiekens, na een mooie een/twee maneuver tussen Willy Vincent en Noureddine Moukrim op doel schoot, Baetslé de bal loste en Czernia tegen zijn ex-ploeg binnenknalde. 5-2 werd het toen Noureddine Moukrim naar het hoofd van Dragan Jakovljevic mikte. R.A.F.C. plooide terug. Brogno zette Ratko Svilar enkele keren aan 't werk, waarna hij een vrijschop tegen de paal trapte en Malbassa de terugbotsende bal in doel schoot (Henk Verleyen - GvA - 21/09/1992).
Gedaanteverwisseling en trommelvuur na de rust
Deurne - Zelden neemt een wedstrijd een wending zoals zaterdagavond op de Bosuil het geval. De thuisploeg, in een onuitgegeven veldbezetting, kwam er het eerste half uur nauwelijks aan te pas en stond vijf minuten later al met 0-2 in het krijt. Walter Meeuws na afloop: "We blijven vermijdbare doelpunten binnenkrijgen. Ik moet toegeven dat ik het op dat ogenblik niet goed meer zag zitten."
Het experiment waarmee hij bij aanvang had uitgepakt, was niet afdoende gebleken om RSC Charleroi aan banden te leggen. Integendeel. Walter Meeuws, die de naam van Rudi Taeymans slechts in laatste instantie op het scheidsrechterblad had laten invullen, stuurde de Antwerpprof in het veld met een omzwachtelde knie en een schaduwrol op Malbassa. Didier Segers legde hij de andere mandekkersrol op. Hij moest de tweede spits Brogno aan banden zien te leggen. En Rudi Smits? Die werd voor de verdediging geposteerd om draaischijf Zetterberg te schaduwen. Hij kreeg Wim Kiekens, die links en rechts wat rondscharrelde, naast zich.
Mandekking op het middenveld is een meer geziene ontwikkeling op onze velden. Het gevolg was dat de Zweedse spelmaker weliswaar minder bij de bal kwam. niettemin aan de basis lag van een vroeg doelpunt en dat de thuisploeg onmondig bleek om enige lijn in het spel te brengen. De slechtgerichte, verre passes waren overigens niet te tellen. Achterin rammelde het dat de stukken eraf vlogen. Rudi Taeymans leek onvoldoende fit om zijn opdracht naar behoren uit te voeren, Brogno dwong Didier Segers voortdurend in een rol als achtervolger. Dat werd bij de strafschopfase die het eerste doelpunt voorafging duidelijk geïllustreerd. "Een penalty die ons nog nooit te beurt is gevallen op verplaatsing", klonk het unaniem na afloop in de Antwerpkleedkamer.
Het achteruitschuiven van Smidts en de inbreng van Noureddine Moukrim hebben nadien hun vruchten opgeleverd, wat niet belet dat vooral psychologische factoren in deze partij meer dan hun rol gespeeld hebben. Liep de thuisploeg de hele eerste helft naar zichzelf te zoeken, dan wisten de bezoekers na de rust niet goed meer waar ze stonden, toen zelfs de vlakke doelpalen van de Bosuil mee een rol bleken te spelen in de vroege gelijkmaker. Toen nadien een aanvankelijk door scheids - en grensrechter niet bestrafte terugspeelbal toch nog aanleiding gaf tot een vrijschop en een derde Antwerpdoelpunt, was de veer helemaal gebroken bij de Walen. Het voorval zal de volgende dagen zeker nog stof tot bezinning geven.
Ging Constantin post factum nog in op de de protestkreten van spelers en publiek, dan was dat in Luik niet het geval. Ook daar bracht de nieuwe spelregel de wedstrijdleiding in verwarring. De bezoekers werden in de slotfase door Constantin nog van een ware opdoffer bespaard toen die een heuse volleybalsmash van Vavadio in het eigen doelgebied ongemoeid liet. Broeckaerts verwijzing naar die fase, leverde aan de overzijde nog een vrijschop op voor RSC Charleroi dat op zijn beurt de vlakke doelpalen kon benutten om, na een terugkaatsende bal, nog een derde doelpunt aan te tekenen (Henk Verleyen - GvA - 21/09/1992).
Scheidsrechter Constantin onder vuur
Deurne — Walter Meeuws liet zich uiteraard tevreden uit over de uitslag en het spektakel maar het was hem niet ontgaan dat zijn ploeg een derde strafschop voor eigen publiek aangesmeerd kreeg. "Maar ook de andere doelpunten die we de tegenstander laten scoren waren vermijdbaar", aldus de Antwerptrainer. "Ook vandaag weer. Telkens moeten we de situatie rechtzetten. Het kost veel van onze krachten." Of het schoentje nu in de verdediging dan wel in het middenveld nijpt, daar bracht de trainer geen uitsluitsel over. Feit is dat hij Rudi Smidts aanvankelijk naar voren schoof, "om Zetterbergs actieradius te verkleinen", en dat Rudi Taeymans "te weinig had kunnen trainen. Dank ook aan het publiek "bij die terugspeelbal." Dat zijn ploeg het de eerste helft van de lange bal moest hebben, weet de de trainer aan de opgelopen "patat". Of die spelstijl in de terugwedstrijd tegen de Glenovan FC risico's kan inhouden, wuifde hij weg met: "Dat is een andere wedstrijd."
Hans-Peter Lehnhoff, die een applausvervanging te beurt was gevallen, straalde. "De eerste twintig minuten waren we niet wakker. Nadien is het gekeerd. Over de scheidsrechter heb ik mijn gedacht. Het was geen strafschop."
Rudi Smidts had de fase niet goed kunnen beoordelen, maar kon er zijnerzijds niet bij dat Constantin het handspel van Vavadio ongemoeid liet. Hij had duidelijk een grotere opkomst bij het publiek gemerkt in vergelijking met het voorbije seizoen. Over het experiment op Zetterberg wilde hij niet veel kwijt.
Wim Kiekens wel: "Het is beginnen beteren toen ik op de Zweed ging spelen en Rudi naar achteren schoof. In de beginfase liep iedereen zo'n beetje te zoeken naar zijn plaats. Bedoeling was dat ik Mommens in het oog hield, maar die liet zich ver terugzakken, zodat ik mijn rol niet goed kende."
Robert Wasseige wist in de andere gang te vertellen dat het al de tweede keer is dat een vroeg doelpunt na de rust zijn mannen van de kook bracht. "Ze bleven ook te dicht op doel plakken achterin. Twintig meter meer naar voren had ik liever gezien." Over zijn invallersdoelman wilde hij geen kwaad woord horen. Wel deelde hij mee dat Peter Kerremans 's anderendaags geopereerd zou worden (Henk Verleyen - GvA - 21/09/1992).
|
