Telegram
Deurne — Het eerste doelgevaar wordt in mekaar geknutseld door het Antwerpse spitsenduo. Czernia zet laag voor, het schot van Cisse Severeyns vliegt via een Brugse voet in hoekschop. We spelen op dat moment zes minuten. Vanaf dan gebeurt er een half uur lang zo goed als niets. Soenens en George Kulcsar krijgen geel voor forse overtredingen, Karacic omdat hij bij het nemen van een vrijschop erg lang talmt. Na samenspel Didier Segers - Hans-Peter Lehnhoff kopt Patrick Van Veirdeghem de voorzet van de Duitser op het dak van het doel. De beste kans is nog voor de mee opgerukte Nico Broeckaert. Hij wordt door Patrick Van Veirdeghem met het hoofd bediend, maar mikt naast de kooi van Feys.
'Opvallende' feiten gedurende de eerste helft verder: dieptepassen die voortdurend over de zijlijn belanden, Weber die om de haverklap buitenspel loopt. Jeurissen wil blijkbaar 'Sport op Zaterdag' halen, geen elf minuten na het rustsignaal fluit hij de tweede helft op gang. Karacic trapt een van zijn bekende vrijschoppen, Stewan Stojanovic tikt in corner. Het is het laatste wapenfeit van de Kroaat. Even later wordt hij vervangen door Lamaire. Die begint sterk. Een scherpe voorzet van zijn voet wordt door Stewan Stojanovic panklaar voor de rechter van Weber gelegd. De topschutter van de Belgische competitie knalt onbesuisd over.
Cisse Severeyns legt voor een keer Longo in de luren, maar mikt te hoog. Diezelfde Longo kopt totaal vrijstaand aan de overkant in de handen van Stewan Stojanovic. Tien minuten voor tijd krijgt Siquet rood nadat hij torpedo speelde met Czernia. De vlaggenman, kant grote tribune, wil niet achterblijven en ook iemand van het terrein sturen. De keuze valt op Walter Meeuws die naar zijn oordeel al te driftig op en neer wipt in de dug-out. De slotminuten kennen nog twee grote emoties. Dragan Jakovljevic schiet op aangeven van H.-P. Lehnhoff in het zijnet. Kurt Soenens mag met een tweede keer geel net iets eerder gaan douchen (Peter Luysterborg - GvA - 1/02/1993).
Als Henk Houwaart van zijn principes afstapt
Deurne - Drie keer waren ze er samen in geslaagd de nul op het bord te houden. R Antwerp FC wist de netten ongeschonden te houden tegen KFC Lommelse SK, KSV Cercle Brugge verwezenlijkte dat huzarenstukje zelfs twee keer. Thuis tegen datzelfde KFC Lommelse SK, niet bepaald een referentie dus, en tegen RSC Charleroi. Voor het overige hielden beide ploegen meer dan eens opendeurdag voor de prijsschutters van de tegenpartij. Het kon dus eigenlijk niet mislopen. Doelpunten zouden er vallen en liefst zoveel mogelijk. Ja, dag Jan (met de pet), liep dat even anders of zaterdagavond.
De zware thuisnederlagen tegen KV Mechelen (0-3) en KSK Beveren (1-4) hadden voor het nodige gerommel binnen het anders zo windstille Cercle-huishouden gezorgd. Een van de slachtoffers van alle heisa was Frenay. Niet dat hij zaterdagavond aan de kant werd gelaten, over die luxe beschikt Houwaart doodgewoon niet. Zijn wanprestatie tegen KSK Beveren had hem wel de kapiteinsband gekost. In zijn plaats liep Josip Weber als aanvoerder te pronken. De armband deed de toeschouwers eraan herinneren dat de huidige topschutter van de vaderlandse competitie erbij liep. Weber bleef zo goed als 90 minuten onzichtbaar, liep om de haverklap buitenspel en knalde zijn enige kans van de wedstrijd, hem voorgeschoteld door Stewan Stojanovic, onbeheerst over. Bovendien werd de Kroaat van langsom humeuriger, zodat hij helemaal op het einde zelfs tegen zijn derde gele kaart aanliep.
Een fenomeen waarmee Houwaart het na de wedstrijd moeilijk had. "Vier van onze spelers incasseren vandaag hun derde gele kaart. Qua spelerspotentieel baden we niet direct in weelde. Tegen KRC Genk of RSC Anderlecht zal er dus heel wat sleutelwerk aan te pas komen." Hij toonde zich wel tevreden over het behaalde punt. Over de wijze waarop alles in zijn werk was gegaan, besefte Houwaart ook dat het wierookvat niet bovengehaald moest worden. "Vandaag heb ik in de eerste plaats geopteerd voor een goede organisatie. Je weet zelf goed genoeg dat wat vertoond werd, niet mijn soort voetbal is. Het kwam er voor ons op aan om na de wanprestatie tegen KSK Beveren, hier een punt te behalen. Dat zoiets moet gebeuren ten koste van het spektakel, vind ook ik jammer. Het is ook eens leuk een punt mee te pakken met goed georganiseerd voetbal."
Een soort voetbal waarbij de toeschouwer wel de pineut is. Ze zullen weinig talrijk zijn, degenen die dit elke week willen aanschouwen. "Ik ben zelf at dikwijls genoeg de pineut geweest. Je moet toch toegeven dat wij onze neus er niet voor optrekken om het nodige spektakel te brengen. Desondanks staan we dikwijls genoeg in de hoek waar klappen vallen." KSV Cercle Brugge wilde dat zaterdagavond duidelijk niet, R.A.F.C. van haar kant kon het niet. De vaststelling dat de rood-witten het moeilijk hebben als ze zelf het spel moeten maken, stak eens te meer de kop op. Walter Meeuws geraakte daarover en mede door enkele twijfelachtige beslissingen van Jeurissen, zo gefrustreerd dat hij naar de tribune verwezen werd.
Henk Houwaart daarover nog. "Ik pleit at lang om een speciale zone te creëren waarin wij als trainer de nodige bewegingsvrijheid krijgen. Wat nu gebeurde was toch weer lachwekkend. Walter Meeuws doet niks verkeerd en vliegt naar de tribune. Trouwens, toen Siquet rood kreeg en ik Frenay erop attent moest maken om de liberopositie over te nemen, werd ik door de lijnrechter teruggewezen. Hoe kan ik in godsnaam aanwijzingen geven als ik op de bank vastgenageld zit (Peter Luysterborg - GvA - 1/02/1993)?"
Nul gehouden, maar ook niet gescoord
Deurne - Het werd zaterdag in het Bosuilstadion een partij waarover spelers en supporters niet echt tevreden konden zijn. Vooral in het thuiskamp zat men met een zekere teleurstelling opgescheept, die enigszins de bovenhand haalde op het feit dat toch opnieuw een punt werd gesprokkeld. De sinds nieuwjaar ingezette serie wedstrijden zonder nederlaag kreeg zo alweer een verlengstuk. Walter Meeuws, die weinig commentaar kwijt wilde over zijn verwijdering uit de dug-out, maar met de dag meer en meer de basketbalcoaches gaat benijden die constant langs de zijlijn hun instructies kunnen geven terwijl men als voetbaltrainer nog niet de neus mag snuiten zonder door de leiding op de vingers te worden getikt, beklom zijn stokpaardje door te zeggen dat hij erg tevreden was dat zijn verdediging de nul had weten te houden, maar het nu de aanvallers waren die zich niet konden doorzetten.
"Na KFC Lommelse SK is dit slechts de tweede keer in competitieverband dat we geen doelpunt incasseren. Tegen een ploeg die de nationale topschutter in haar rangen heeft, zeg ik dus chapeau. Wat stellen we wel vast? Dat in dezelfde wedstrijd ook niet gescoord werd. Dat is iets wat ons, vooral op eigen terrein, eveneens zelfden overkomt. Het is altijd hetzelfde liedje. Van zodra Hans-Peter Lehnhoff, Alex Czerniatynski en Cisse Severeyns niet echt in de wedstrijd zitten, slagen we er niet in de zaken naar onze hand te zetten."
Over het feit dat KSV Cercle Brugge, net als K Boom FC de week voordien, plotseling alle offensieve bedoeling overboord gooide om tegen R.A.F.C. voor een punt de spelen, maakte Walter Meeuws weinig drukte. "Het is dan aan ons om te laten zien dat we het spel kunnen maken. Dat gebeurde jammer genoeg niet. Trouwens, tussen de 70e en de 80e minuut, toen we enorme risico's zijn beginnen nemen om toch maar te scoren, kregen we bijna het deksel op de neus. In die korte tijdspanne liet KSV Cercle Brugge zien welke aanvalskracht het werkelijk bezit. Gelukkig was Stewan Stojanovic vanavond bij te pinken (J.Cla. - GvA - 1/02/1993)."
|
