Telegram
Mechelen — KV steekt onmiddellijk na de start de neus aan het venster. Eijkelkamp zet een dubbelpas op met Eszenyi. De Mechelaars houden er alleen een hoekschop aan over. Direct daarop zet Ronny Van Rethy voor het eerst in de wedstrijd Preud'homme aan het werk. De nationale doelman pakt het afstandsschot zonder moeite. Ook Leen probeert het vanop afstand, Stewan Stojanovic is attent. Nadat De Boeck terecht geel kreeg van ref Sandra voor een zware fout op Cisse Severeyns, moet Preud'homme plat op een poging van Czernia die zijn kans waagt uit een scherpe hoek. De beide doelwachters blijven voor de rest van de eerste helft zo goed als werkloos, omdat de schaarse afstandschoten slecht gericht zijn. De beste poging komt nog van Wim Kiekens. Preud'homme redt met de voet. Tussenin liepen ook nog Rudi Smidts en Didier Segers tegen een gele kaart.
Na de gauze lijkt het errop dat de wedstrijd helemaal zal openbreken. Er wordt begonnen tegen hoog tempo. De wedstrijd gaat op en of met KV tijdens het vierde kwartier het meest in balbezit. Het eerste gevaar komt van de bezoekers. De Boeck dient een hoekschop toe te staan op aandringen van Patrick Van Veirdeghem. Nico Broeckaert verlengt de corner tot bij Czernia en die treft hard de dwarsligger. Na het uur dooft het vuur en blijft de match vrij evenwichtig, met stevige duels zodat ook nog Sanders, Czernia en Leen geel krijgen. Dat brengt de stand van de gele kaarten op 3-3. Tien minuten voor het slot houdt De Boeck Cisse Severeyns foutief van de bal, maar krijgt geen tweede gele kaart. Hans-Peter Lehnhoff mikt de vrije trap een meter naast.
In de slotminuut redt Preud'homme voor KV Mechelen nog de meubelen. Patrick Van Veirdeghem kan na geharrewar van dichtbij besluiten maar de KV-portier redt met de voet de beste kans van de wedstrijd (R.D.S. - GvA - 3/05/1993).
KV Mechelen kan na gelijkspel donderdag naar derde plaats - Europese beslissing uitgesteld
MECHELEN — Het spannende, maar kwaliteitsarme Europese duel tussen KV Mechelen en R Antwerp FC eindigde zaterdagavond onbeslist. De toewijzing van de deelnemingsbewijzen aan de Uefacup wordt daardoor opnieuw uitgesteld. Beide klubs verwachten alle heil van hun inhaalmatch in de komende week. De oudste club van het land ontvangt dinsdag KAA Gent op de Bosuil. Twee dagen later trekt KVM naar KFC Germinal Ekeren.
"KV Mechelen heeft duidelijk de beste papieren", concludeerde Walter Meeuws. Rood-geel kan na de uitschuiver van KSV Waregem in Charleroi, donderdagavond zelfs naar de derde plaats klimmen. R Standard CL is over de streep, maar twee weken voor het slot van de competitie is het Europese kluwen nog lang niet ontward.
De regionale strijd tussen KV Mechelen en R.A.F.C kon duidelijkheid brengen in het Europese debat. In geval van winst kwam KVM heel dicht bij het doel. Een nederlaag betekende het einde van de Antwerpse hoop. De confrontatie van de Uefacup-kandidaten bleek echter een maat voor niets. Beide clubs kunnen blijven dromen, zodat beide kampen toch nog tevreden waren. Dat geldt niet voor de neutrale kijker.
De eerste helft van dit topnummer was van een oeverloze saaiheid. KVM was wel met vier spitsen gestart, maar kon niet een keer in de buurt van Stewan Stojanovic verschijnen. R.A.F.C., dat toch op Nico Broeckaert kon rekenen maar Dragan Jakovjlevic spaarde, liet twee schuchtere uitbraken noteren. Telkens speelde Hans-Peter Lehnhoff lokomotief. Preud'homme ging gepast plat bij de uithaal van Alex Czerniatynski. Bij de tweede beurt schoot de Rode Duivel hoog over.
Het voetbal werd vaak verstoord door boze overtredingen, met zes gele kaarten tot gevolg. "Voor de rust speelden beide ploegen aftastend", oordeelde Walter Meeuws. "Na de pauze werd het tempo echter duidelijk opgetrokken." Inderdaad, de strijd verhevigde, maar het voetbal werd er niet vlotter door. "De hoge snelheid had veel onnauwkeurigheden tot gevolg", stelde Fi Vanhoof vast. "Het publiek kreeg te weinig spektakel en slechts een paar doelkansen aangeboden", gaf de Mechelse coach toe.
"Wat inzet betrof, kon niemand klagen. Daardoor bleef het tot de laatste minuut spannend. Toch knap dat onze jonge afweer alweer de nul op het bord kon houden. Ik vond het resultaat dan ook logisch." Behalve een afgeblokte poging van Sanders had KVM geen dreiging te bieden. R.A.F.C. opende de tweede speelronde met een knik van Czernia tegen de lat, nadat Nico Broeckaert een hoekschop van Patrick Van Veirdeghem vol op de bol had genomen. In de toegevoegde tijd verplichtte diezelfde Patrick Van Veirdeghem nationale Preud'homme nog tot een harakiri-duik.
"Als er een ploeg had moeten winnen, dan waren wij dat", was het niet onlogische besluit van Walter Meeuws. "Ook toen het ritme erg hoog lag, gaven we geen kansen weg. Dat pleziert me in het vooruitzicht van onze Europese finale van volgende week woensdag. Jammer dat een club die zo'n eindstrijd speelt, geen gelegenheid krijgt om zich voor te bereiden. Wij moeten zelfs een wedstrijd extra afwerken. Fysiek zijn mijn spelers prima in orde, maar met de warmte gaat de opeenstapeling van matchen toch doorwegen."
Desondanks bleek de toekomstige trainer van het jaar niet ontevreden. "Onze kansen op een nieuw Europees avontuur zijn gevrijwaard", vond hij. "Onze taak wordt er niet simpeler op. Ik had vooraf gesteld dat we zeven op acht nodig hadden. Dit gelijkspel betekent dat we nog drie keer zouden moeten winnen. KV Mechelen heeft op dit moment duidelijk de beste papieren."
"Mooi dat de kloof met R.A.F.C. behouden blijft", lachte Fi Vanhoof ongelovig. De Mechelse trainer sluit het seizoen met gemengde gevoelens af. Aan de ene kant is hij fier als een gieter dat zijn team, ondanks het vertrek van Bruno Versavel, Zlatko Arambasic, Kennet Andersson, Leo Clijsters, Marc Emmers en Phillipe Albert, evenveel punten als vorig seizoen (43) kan bemachtigen en zelfs een plaats hoger (3e) kan eindigen. Aan de andere kant vraagt hij zich af met welke spelers hij straks een eventuele Europese campagne moet aansnijden (Francois Colin - Het Nieuwsblad - 3/05/1993).
Klein ventje voor Amerika
Mechelen — Voetbal onder een stralende zon en voor een zo goed als vol huis, het stemt een mens blootshoofds goedgemutst. Zet in die gegeven omstandigheden twee ploegen tegenover mekaar die in het verleden al wat bewezen of daar vandaag mee bezig zijn en verkneukeling atom. De vreugde was echter van korte duur. De gekleurde supporter kon na negentig minuten niet boos zijn, hij had zijn ploeg zien knokken uit winstbejag. Voor de neutrale toeschouwer werd het een wedstrijd die hij zo vlug mogelijk wil vergeten. Slechte balcontroles, slordige voorzetten, stuntelige dribbels en onzuivere doelpogingen wisselden mekaar in hoog tempo af.
Zo konden wij ons eens goed concentreren op de wedstrijd in de wedstrijd, die tussen KV-aanvaller Eijkelkamp en Antwerpverdediger Rudi Taeymans. Vanuit de tribunes leek het alsof Rudi Taeymans er bij zijn dekkingswerk soms nogal onstuimig invloog. De felheid van "den Taaie" zal nog voor hij de shoes in de wilgen spijkert als legendarisch geboekt staan. Eijkelkamp geraakte zijn bewaker op geen enkel moment voorbij. De Nederlander liet zich naar het einde toe meer en meer terugzakken. Die wedstrijd werd wel door R.A.F.C. gewonnen. Of Eijkelkamp daar eens wat wou over zeggen? Het moet per slot van rekening niet altijd over Goedele Liekens gaan. "Ach, ik ben daar zo niet mee bezig. R.A.F.C. heeft gewoon goede verdedigers, of ze nu Rudi Taeymans of Geert Emmerechts heten."
Dus geen negatieve commentaar op de manier waarop Rudi Taeymans de KV-spits had aangepakt? "Helemaal niet, die jongen heeft tenminste altijd de intentie de bal te spelen en dat apprecieer ik. We hebben maar een keer woorden gehad. In het begin van de wedstrijd tikte ik hem aan, zonder erg hoor. Toen wou hij me een gele kaart aansmeren en dat pik ik niet. We zijn hier niet in Duitsland. Ik word er niet goed van als ik zie hoe collega's zich uitsloven om mekaar een kaart te laten slikken. Dat heb ik Rudi Taeymans gezegd en dat ik er hem, als hij niet ophield met die komedie, zelf eens twee zou bezorgen. Het incident was zo vergeten." Rudi Taeymans de Baas? Je moet hem goed nat maken. "Hij heeft goed gespeeld, ik niet, dat weet ik best. Ik ben trouwens uit vorm de laatste tijd en dat komt me slecht uit. Er kwamen al mensen van Stuttgart en van Cagliari voor mij naar Mechelen. Wel, tot ziens zeggen die dan en je ziet ze natuurlijk niet meer terug. Ik werk er hard aan, mar het lukt voorlopig niet. Bijgevolg is er momenteel amper interesse voor mij."
Scherper dan ooit, voetbalgeluk in de ogen: Rudi Taeymans. Hij kreeg meer applaus dan Goedele Liekens die de aftrap had gegeven en die later op de avond nog fris en monter, gehuld in een KV-shirtje, tussen en over de tribunezitjes wipte. "Taaie USA! Taaie Usa!," zongen de rood-witte aanhangers. Zij willen hun poulain op de Van Himst-trein naar het WK in Amerika. Antwerpenaars staan wijd en zijd bekend voor hun aanleg voor zwanzen. Aan Rudi Taeymans toch de vraag hoe goed Eijkelkamp wel is? "Een schitterend voetballer, een meester in het afschermen van de bal. Hij gebruikt zijn armen en ellebogen op een manier die je als verdediger niet meer bij de bal kan. In de lucht valt er weinig tegen te beginnen. Hij heeft natuurlijk zijn lengte mee en ik dan zulk klein ventje." Dat kleine ventje velde toch de reus. "Geef toe dat de hele ploeg verdienstelijk speelde. Als je de grote doelkansen op een rij zet, komen wij er als winnaar uit. Wat Eijkelkamp betreft, blijf ik zeggen dat hij een kei van een voetballer is." (Roger Vlemings - GvA - 3/05/1993). |
