Noureddine Moukrim beslist over winst
ANTWERPEN — RSC Anderlecht is er gisteren in het met zonovergoten Bosuilstadion niet in geslaagd het toch al mislukte seizoen van een behoorlijk slotstuk te voorzien. In een wedstrijd waarbij het tempo door de heersende tropische temperaturen aan de lage kant was, keerde paars-wit met de kleinst mogelijke nederlaag in de koffer terug richting Vanden Stock-stadion.
Alle vreugde was gisteren voor R Antwerp FC. Door de zege hebben de rood-witten het UEFA-ticket voor volgend seizoen al in de hand. Nu nog twee bekerthrillers tegen KAA Gent en dan kunnen we hopelijk, een uiterst riante balans (lees Europees voetbal) opmaken, meldde een opgeluchte Walter Meeuws. Anderlecht-trainer Aad de Mos, door de eigen aanhang tot zondebok uitgeroepen, koos net als tegen R Standard CL voor De Wolf als libero. Op de linkerflank werd Debusschere geposteerd. Kooiman speelde op de plaats van de vermoeide Walem, Verheyen nam in de speerpunt van de aanval de stek van de geschorste Oliveira over. Ook Antwerptrainer Meeuws diende aan zijn basiselftal te sleutelen. Alex Czerniatynski, Nico Claesen en Rudi Taeymans waren gestraft wegens gele kaartenoverlast. De afwezigheid van woelwater Czernia in de frontlinie scheelde voor de thuisploeg meer dan een slok op een borrel. De Mauritiaan Willy Vincent trachtte de rood-witte topschutter te doen vergeten maar slaagde daar niet in.
Hoewel de partij nooit tot het niveau van een eindeseizoenswedstrijd zakte, ging het er van bij de aftrap gezapig aan toe. Het openingskwartier eiste R.A.F.C. voor zich op. Gevaarlijk zijn zat er evenwel niet in. We onthouden enkel een poging van Hans-Peter Lehnhoff, die overzeilde. De thuisploeg kwam in die eerste helft nog slechts een keer aan het venster kijken. H.-P. Lehnhoff borstelde een voorzet op het hoofd van Dragan Jakovljevic. Een enorme kans. De Kroaat kopte net naast. Tussendoor was RSC Anderlecht in vier minuten twee keer gevaarlijk geweest. Tweemaal bracht Verheyen Bosman in stelling. Eerst trapte de Nederlander naast, daarna caprioleerde het leer in de handen van Ratko Svilar.
Piraux floot niet
De tweede helft bracht geen tempoverhoging met zich mee, maar wel enkele behoorlijke mogelijkheden voor RSC Anderlecht. De thuisploeg mocht zich gelukkig prijzen dat het een enorm attente Ratko Svilar tussen de palen had staan. Een geplaatst balletje van Degryse werd door de 42-jarige Serviër knap gedevieerd. Hij moest andermaal zijn uiterst scherp reactievermogen aanspreken toen Crasson een hoekschop van Boffin in de hoek verlengde.
Ook spelleider Piraux weigerde de bezoekers te helpen. Hij floot geen strafschop toen Lamptey, moederziel alleen op weg naar Ratko Svilar, door Patrick Van Veirdeghem op een por in de rug werd getrakteerd en op die manier uit balans werd gebracht.
De bezoekers hadden nog steeds het heft in handen toen Kooiman aan de linkerkant de voor Kari Ukkonen ingekomen Noureddine Moukrim onderuit schoffelde. Patrick Van Veirdeghem legde het leer op het hoofd van Dragan Jakovljevic. Maes diende de kopstoot te lossen en Noureddine Moukrim was alert genoeg om de 1-0 op het bord te tikken. Het stadion ontplofte. Rood-wit werd door de aanhang naar het einde geschreeuwd. Meegesleept door het enthousiasme van de supporters, kregen Wim Kiekens en H.-P. Lehnhoff (twee maal) nog mogelijkheden, maar die pogingen misten telkens de goede richting. RSC Anderlecht? Nadat de Brusselaars op achterstand werden geplaatst, bleef er van het in het begin van de tweede helft ontwikkelde initiatief nets meer over. R.A.F.C. kon rustig de partij uitspelen (Ludo Vandewalle - GvA - 25/05/1992).
Sinjoren winnen de eerste ronde, nu nog KAA uit de beker wippen
Deurne— R Antwerp FC heeft tegen RSC Anderlecht gedaan wat het moest doen: winnen. Daardoor houdt de ploeg van Walter Meeuws KAA Gent van zich af en pakt de vijfde plaats in de eindrangschikking. Die geeft recht op deelname aan de UEFA-beker, behalve wanneer KAA Gent de Belgische beker naar zich toehaalt. In dat geval zitten RSC Anderlecht, R Standard CL en KV Mechelen in het UEFA-tornooi. Gezien R.A.F.C. zelf tegen KAA Gent moet in die halve finales, heeft het alle troeven in handen.
"Wij hebben de eerste ronde gewonnen, nu gaan we proberen ook de tweede in ons voordeel te beslechten", aldus Walter Meeuws. "Het wordt weer 'thrillen' tegen KAA Gent, maar ik ben nu al een tevreden man." Toch prachtig, voetballen onder een zomerse lentezon. De kleine Bosuiltribune zat mooi gevuld met gelukkige mensen in korte mouw of in helemaal geen mouw. Ontblote, gebruinde bovenlijven trotseerden de stekende zonnestralen. En steken deden ze, dat merkte je aan het lage tempo dat er in de wedstrijd zat. Er werden weinig grootse daden geleverd op de mooie Deurnese mat, maar aan ambiance was er geen gebrek. Het Antwerpse publiek had er zin in. Een opvallend groot spandoek blokletterde "Lehnhoff please don't go" en daarnaast bengelde "Bedankt Walter", ter attentie van de trainer die op de Bosuil eindelijk waardering schijnt gevonden te hebben.
Op het veld een paar afwezigen zoals De Wilde, Nilis, Oliveira, Alex Czerniatynski en Nico Claesen. Zij die er wel waren, werden niet allemaal met evenveel liefde benaderd. Verheyen werd door zijn eigen Anderlechtse aanhang weggehoond, weggelachen en weggestuurd, want De Mos ging in op de eisen van het publiek en liet Verheyen, echt te zwak voor dit technische team, na de rust niet meer opdraven. Ook de Sinjoren hadden een zwart schaap: Kari Ukkonen. In betere dagen nog enigszins succesvol bij RSC Anderlecht en nu bij R.A.F.C. op de plaats van Frans van Rooij. De Fin bakte er ondanks het braadweer niets van, talmde te lang en bleek amper in staat een bal meer dan tien meter in de goede richting te duwen. Ook hij speelde de wedstrijd niet uit. Helemaal ongewenst: Aad de Mos. Roem is vergankelijk. De eens bij KV Mechelen zo gevierde toptrainer kreeg alle frustraties van de supporters op zijn dak. "Goodbye De Mos. De Mos go home", de Engelstalige songs waren niet van de lucht.
Toen op het scorebord de 5-2 tussenstand van KSV Cercle Brugge-Club Brugge KV verscheen, bulderde de paars-witte meegereisde groep sarcastisch: "Merci De Mos, merci De Mos, merci". De naam van Morten Olsen werd gescandeerd. Ondanks het feit dat RSC Anderlecht niet echt beter speelde dan R.A.F.C., moest de thuisploeg achteraan toch vaak de handen in elkaar slaan. Een zeer sobere, maar schitterende Ratko Svilar stond doorlopend in zijn doelgebied uit te blinken. Voorstopper Geert Emmerechts stak de helft van de Brusselse aanvallers op zak, op de flanken uitstekend bijgestaan door Rudi Smidts en Wim Kiekens.
Hans-Peter Lehnhoff, voor de wedstrijd door de supportersclubs gehuldigd als speler van het jaar, flitste een paar keer dwars door de Brusselse verdedigingsgordel. Bij RSC Anderlecht bewoog Degryse hemel en aarde om lijn in het spel te krijgen. Het spektakel was ermee gediend, maar het was onvoldoende om van R.A.F.C.-RSC Anderlecht een grote wedstrijd te maken.
De thuisaanhang maakte zich echter niet de minste zorgen. Toen Noureddine Moukrim na 25 minuten in de tweede helft het enige doelpunt van de partij scoorde, verstomden de gezangen niet meer (Roger Vlemings - GvA - 25/05/1992).
Antwerpspelers unaniem: "Dubbel en dik verdiend"
Ronny Van Rethy liepen we als eerste tegen het lijf: "Jongen, ik zit kapot. Met zo'n weer... Je krijgt gewoon geen adem. Je voeten branden, maar als de 1-0 op het bord wordt getoverd, is alles vergeten. Heerlijk. Die vijfde stek hebben we tenminste vast. Nu de beker nog. En geloof maar dat we er klaar voor zijn." Dan, wat verder, Nouredinne Moukrim. De maker van het belangrijke doelpunt oogde bijzonder gelukkig. Hoe kan het ook anders? "Ik kom uit een heel diep dal. Ik maakte de voorbereiding niet goed mee, kreeg daarna af te rekenen met een blessure en mijn seizoen was naar de vaantjes. Ik begon me echt af te vragen of het nog wel goed zou komen. De trainer vooral hielp me over de streep. Nu hoor ik er weer bij. En ik heb het vermoeden dat men echt met me verder wil. Wat kan het toch veranderen in het voetbal..." Andere uitblinker (het wordt wat eentonig) Hans-Peter Lehnhoff zat nog uit te puffen.
"Doel bereikt, zeker? Ja, ik ben moe, maar dat was dit seizoen na zowat elke wedstrijd het geval, omdat we zo diep moesten gaan, nooit eens puur voetbaltechnisch de wedstrijd konden controleren. Dat we die vijfde plaats verdienen, staat als een paal boven water. Als je kijkt naar het potentieel van KAA Gent, hebben we het dubbel en dik verdiend. Bij KAA Gent spelen Nederlandse, Belgische en andere internationals. Bij ons niet één. Ja, een ex-Joegoslavisch international, die zopas 125 jaar oud is geworden (Ratko Svilar, nvdr)", grapte H.-P. Lehnhoff. En dan nog Wim Kiekens, wiens vormcurve evenredig verliep met de remonte van R.A.F.C. na het Germinal-debacle. "Ik kan er ook geen tekeningetje bijmaken hoe de ommekeer precies verlopen is. Schrijf het toch maar in grote mate toe aan onze trainer dip het beslissende moment wat jongens naast zette om terug op adem te komen om dan in de beslissende fase van het kampioenschap er weer te staan (G.V.D.B. - GvA - 25/05/1992)."
Retrospectieve Bob Crauwels (34)
Na de verrassende zege van KAA Gent in Anderlecht, moest R Antwerp FC in afwezigheid van de geschorsten Nico Claesen en Alex Czerniatynski de laatste (thuis)wedstrijd van een al bij al schitterend seizoen winnen, rekening houdende met de waarschijnlijke uitkomst van de wedstrijd tussen hekkensluiter SC E. Aalst en KAA Gent.
De eerste helft kende een gelijkopgaand verloop met de betere kansen voor Dragan Jakovljevic en Hans-Peter Lehnhoff voor de rood-witten en Bruno Versavel voor RSC Anderlecht. Na de rust toonden de bezoekers, met de gemotiveerde Lamptey in de ploeg, zich gevaarlijker. Een prima Ratko Svilar was al té attent, om zich aan Antwerpzijde zorgen te hoeven maken.
In de 59' werd de 'onzichtbare' Kari Ukkonen vervangen door Nouredinne Moukrim. Ratko Svilar moest opnieuw de (weliswaar onlogische) bezoekende voorsprong voorkomen. Terwijl KAA Gent leidde tegen SC E.A., ging de Great Old met nog 20 minuten te spelen verdiend aan de leiding. Een vrijschop van Patrick Van Veirdeghem werd door Dragan Jakovljevic richting Anderlecht-doel verlengd. Maes devieerde de bal binnen bereik van Nouredinne Moukrim en hij liep werkelijk (ondanks een ultieme reddingspoging van Bosman) met het leer in doel. Met nog kansen voor Wim Kiekens en Hans-Peter Lehnhoff, had R.A.F.C. nog vóór het eindsignaal de zaak kunnen afmaken.
Het was uiteindelijk wachten tot het laatste fluitsignaal van scheidsrechter Piraux om zeker van de uitkomst te zijn. De dertiende thuiszege van de Great Old was meteen goed voor een 5e plaats en een bijna zeker Uefa-cup-ticket (Antwerp Clubblad 1 - 8/08/1992).
|
