|
|
WEDSTRIJDFICHE
| K. Beerschot V.A.V. |
R. Antwerp F.C. |
 |
1 |
1 |
 |
|
16.09.1989 |
Plaats: Olympisch Stadion |
Scheidsrechter: Ignace Goris
Lijnrechters:
Erik Clerkx - Charles Colet |
Toeschouwers: 12.000 |
 |
Wedstrijdverslag
| Na K Beerschot VAV - R Antwerp FC |
Geschenk en lucky-goal: Patrick Goots baat een blunder uit, Frans Van Rooij scoort via de arm van Van Coillie
Antwerpen-Kiel - Zopas onderstreepte Vic Mees nog dat de zogenaamde 'grote derby' van Antwerpen niet meer vergeleken kan worden met de vroegere edities, maar het resultaat dat zaterdagavond werd opgetekend lag in ieder geval in de lijn van de traditie. Toen Ignace Goris het einde floot van het duel om het plaatselijke meesterschap, stond inderdaad de klassieke 1-1 uitslag op het elektrische scorebord.
Een overigens logisch verdict. De stadsrivalen waren op alle gebied volkomen aan elkaar gewaagd. Niettemin scheelde het niet veel of K Beerschot VAV had zijn tweede seizoensoverwinning in de wacht gesleept. Het was inderdaad slechts acht minuten vóór het einde dat R Antwerp FC aan een overigens gelukkige gelijkmaker kwam. Hans-Peter Lehnhoff nam op links een vrijschop en schoof de bal naar de totaal vrijstaande Frans van Rooij. Kerremans gooide zich al naar de lage poging van de Nederlander, maar via een arm van Van Coillie week het schot zodanig af dat de keeper tegenvoets werd genomen. Hieraan dient onmiddellijk toegevoegd dat ook de treffer van de 'Mannekens' er op een onwaarschijnlijke wijze kwam. Kort na de rust brachten Nico Broeckaert en Wim De Coninck het door een grof misverstand voor elkaar Goots de bal te laten recupereren na een voorzet van Jos Daerden. De hoek waarin de paars-witte prijsschutter zich bevond was erg scherp, maar het leder flitste niettemin binnen na even de dichtste paal te hebben gezoend.
Die twee beslissende fases moeten dus als de hoogtepunten worden beschouwd van een derby die spannend bleef tot de allerlaatste seconde maar op voetbalgebied als middelmatig werd beoordeeld. De oorzaken daarvan dienen gezocht in het feit dat er langs beide zijden fel verdedigd werd en dat anderzijds in het middenveld weinig ruimte werd gelaten aan de tegenstander. Van een sprankelende aanvalsdemonstratie kon er derhalve bezwaarlijk iets in huis komen en was het niet gemakkelijk vlotte combinaties aan mekaar te lijmen.
Claesen : slachtoffer
In de eerste periode werden slechts drie gevaarlijke situaties opgetekend. De eerste deed zich voor in de door K Beerschot VAV verdedigde zone. Freddy Luyckx had zijn vroegere partner Alex Czerniatynski ten koste van een gele kaart gestuit. H.-P. Lehnhoff nam op links in een schuine positie de toegekende vrijschop, maar de poging stierf uit in de armen van de dit seizoen bijzonder geconcentreerde Kerremans. Aan de overzijde lagen Tahamata en Vanheusden aan de basis van een zodanige actie dat Goots aan de rand van de grote rechthoek voldoende tijd kreeg om zijn schot voor te bereiden. Hij hield de bal laag, maar stuurde het gevaar recht in de armen van Wim De Coninck. Vlak vóór rusten kreeg Goots de gelegenheid om de zaken over te doen. Op een tegenaanval brak hij van aan de middencirkel uit. Emmerechts greep hem van achteren bij de trui maar slaagde er niet in zijn tegenstander neer te leggen. Die foutieve tussenkomst bleek echter voldoende te zijn om Goots zodanig te storen dat diens poging over de lat heen dwarrelde.
De gele kaart die na deze fase aan Geert Emmerechts getoond werd, kon slechts als een magere troost worden beschouwd. De match brak definitief open nadat Patrick Goots er na rusten dan toch in slaagde met zijn eerste competitietreffer zijn club op voorsprong te brengen. Het gevolg daarvan was makkelijk te raden. R.A.F.C. voerde de forcing. De plaatselijke verdediging kon lange tijd niet uit haar stellingen worden gelicht. Nico Claesen werd hiervan het slachtoffer vermits hij, tot hoorbaar ongenoegen van de rood-witte aanhangers, vervangen werd door Miroslav Curcic. Het was de thuisploeg die nog een situatie creëerde die een tweede doelpunt had kunnen opleveren. Goots was zich er echter niet van bewust dat Balan zich op de geschikte plaats bevond om een laterale voorzet af te ronden. Hij schoot daarentegen zelf. Wim De Coninck maakte een einde aan de bedreiging. Toen geraakte R.A.F.C. aan de gelijkmaker met een billijk resultaat als gevolg (bron: onbekend - 18/09/1989).
Retrospectieve door de ogen van Bob
Op het Kiel, zijn 12000 toeschouwers getuige geweest van een der zwakste Antwerpse derby's van de laatste ... 20 jaar! Tijdens de zoutloze partij, zagen we aan geen van beide kanten veel prangende fases. De twee doelpunten die voor een billijke en klassieke draw zorgden, waren echte lucky-goals.
Na de 0-0 ruststand na veel ongeordend middenveldspel tijdens de eerste helft, poogden beide teams er in de tweede periode vruchteloos wat beters van te maken. In de 54e minuut was het raak voor de thuisploeg. Na een misverstand tussen Nico Broeckaert en Wim De Coninck, was Goots met de bal weg en kon de B.-spits vanuit een scherpe hoek in het lege doel plaatsen (1-0). De rood-witten hadden de verdienste het hoofd niet te laten hangen en resoluut de gelijkmaker na te jagen. K Beerschot VAV plooide terug.
Hans-Peter Lehnhoff kwam oog in oog met Kerremans en dicht bij de 1-1. Acht minuten voor tijd maakte de Great Old verdiend gelijk. H.-P. Lehnhoff nam op links een vrijschop. Hij plaatste de bal 'in de vuurlijn van Frans van Rooij. Het schot verdween via Van Coillie naast de tegenvoets genomen Kerremans in doel (1-1). Het einduitslag was niet zo ontgoochelend, maar de manier waarop tegen een het zwakke KBVAV, zorgde bij de Antwerp-aanhang toch voor een bittere nasmaak (Bob Crauwels - Antwerp Clubblad-5 - 21/10/1989).
|
|
(bron: de pers & Antwerp Clubblad - 18/09/1989)
|
Statistieken
|
K. Beerschot V.A.V. |
R. Antwerp F.C. |
|
