Als Nico Claesen wel kalm blijft...
Deurne - Er was op de kop af 1'40" gespeeld na de rust, als Clijsters z'n voet liet staan om de aanstormende Hans-Peter Lehnhoff te stoppen. Costantin deed wat hij moest doen. Nico Claesen legde de bal op de witte stip. Geen geringe verantwoordelijkheid. Elf meter ver stond een weer grandiose Preud'homme geconcentreerd op de doellijn. Nico Claesen wist dat het vooral aan hem lag dat het op dat moment nog altijd 0-0 was. Als hij na 41 minuten de bal een zijwaarts tikje naar Ralf Geilenkirchen had gegeven in plaats van blind zelf te willen scoren, zou rood-wit al voor de koffiepauze op voorsprong zijn geklommen.
Nu was het dus nog 0-0, maar in tegenstelling met die kans voor rust bleef hij nu wél rustig. Hij trapte keihard en loepzuiver in de bovenhoek, de enige manier om Preud'homme toch te grazen te nemen. De 1-0 was ruim verdiend voor rood-wit. Voor rust was er immers niet alleen die kans voor Nico Claesen geweest. Emmers en Preud'homme hadden zich elk al eens voor een corner van Hans-Peter Lehnhoff moeten werpen. Preud'homme moest starten als Nelly Cooman om nog net op tijd een actie Broeckaert-Van Geneugden-Broeckaert te stuiten. Alleen een man met de ervaring van Clijsters doorziet de schijnbeweging waarmee Nico Claesen zich na 38 minuten vrij voor Preud'homme wilde aanbieden.
Dat die eerste helft ondanks het betere Antwerpwerk geen éénrichtingsvoorstelling was, bewijzen de Mechelse kansen. Vooral Ohana begon sterk, met twee nummertjes die Wim Kiekens tot wanhoop brachten, maar niets opleverden. Als diens been vijf centimeter langer was geweest, had hij na 14 minuten de schuiver van Hofkens allicht wel voorbij Wim De Coninck gekregen. Nu duurde het, mede omdat er vanop rechts bij KV nooit gevaar kwam, volle 43 minuten voor Wim De Coninck moest tonen dat ook hij een goeie doelman is. Klemvast en stijlrijk hield hij de kopbal van Patrick Versavel, die na rust samen met z'n broer voor het grootste deel van de Mechelse aanvoer zou zorgen.
Die tweede helft, mét Severeyns bij de bezoekers, begon dus schitterend voor R Antwerp FC. Het antwoord kwam er ook snel. Patrick Versavel gaf een steekpasje naar Emmers en die lobde, met enig geluk via de voet van gelegenheidskapitein Rudi Smidts, Wim De Coninck. Die zag even later hoe H.-P. Lehnhoff vanuit de verdediging vertrok, iedereen voorbij rende en keihard op de lat knalde. Hoe Preud'homme nog z'n been tegen de bal stak na een snel nummertje Kiekens-Claesen. Wim De Coninck had zelf ook een knappe reflex in huis om in de 83e minuut de eerste échte kans voor Bosman onschadelijk te maken. Ruim veel kansen dus in deze derby waarin elke ploeg om beurten, maar nooit lang genoeg om beslissend te kunnen zijn, het initiatief in handen had (A.P. - bron: onbekend - 9/10/1989).
Retrospectieve door de ogen van Bob
Ongeveer 11.000 toeschouwers hebben op de Bosuil een der betere wedstrijden van de laatste jaren kunnen aanschouwen tussen een niet echt overtuigend K.V. Mechelen en R Antwerp FC. De thuisploeg bevestigde met Ronny Van Geneugden als vervanger van de geschorste Frans van Rooij de huidige hoogconjuctuur. De Mechelaars pakten dank zij
Preud'homme desondanks opnieuw een punt.
De kampioenen begonnen sterk met een beweeglijke en gevaarlijke Ohana. De soliede rood-witte verdediging met een erg attente De Coninck ving dit Mechelse aanvangsoffensief goed op. Onder impuls van een schitterende Hans-Peter Lehnhoff drukte R.A.F.C. gaandeweg meer en meer haar stempel op het gebeuren. Zonder een uitzonderlijke Preud'homme, hadden de rood-witten bij de rust zeker op voorsprong gestaan. Vooral de reddingen na pogingen van Raph. Quaranta en Nico Claesen lieten de Antwerpaanhang de haren uit het hoofd rukken!
Vlak na de rust gebeurde het! Hans-Peter Lehnhoff sneed als boter door de Mechelse verdediging, werd binnen de strafschopzone 'gelegd' door Clijsters. Costantin wees kordaat naar de stip. Nico Claesen nam zijn tijd en versloeg Preud'homme met een harde knal in de kruishoek (1-0) ! De Antwerpvreugde was echter van korte duur. Vier minuten later caramboleerde de bal bij een schot van Emmers via de voet van Rudi Smidts achter Wim De Coninck in het doel en de Mechelaars kwamen gevleid langszij (1-1).
Tijdens het laatste halfuur kreeg R.A.F.C wel nog de betere kansen, maar steeds stond de Mechelse doelman in de weg. Vooral bij de ultieme kans van Nico Claesen redde hij met een voetreflex en ontliep de kampioen nog maar eens de nederlaag. De tweede helft kwam Severeyns tussen de lijnen. Hij kwam tegen een puike Rudi Smidts nooit in het stuk voor (Bob Crauwels - Antwerp Clubblad-5 - 21/10/1989).
|
