Voetbalfeest gekruid met zes doelpunten
Charleroi - Voetbal in Charleroi. Het is nog altijd synoniem van ambiance in de tribunes. Welke Belgische club heeft nog fanatiekere supporters of een betere trompettist dan die van Mambour? Totale inzet van de spelers en spektakel tussen de lijnen. Plus genieten van de kunsten van Hurtado, in zijn beste dagen beslist "gene gewone". Vraag het Rudi Smidts maar eens, die hield er allicht een nachtmerrie aan over!
Zes doelpunten kregen we zaterdagavond geserveerd, drie aan elke kant. Toen Frans Van den Wyngaert iedereen z'n verdiende rust gunde, waren de mannen van Heylens duidelijk een stuk blijer met het resultaat dan de helden van Stuttgart. Drie keer liep R Antwerp FC uit. Evenveel keren gaf men de voorsprong uit handen. Weer een kans verkeken om aansluiting te houden met de top van het klassement. Jammer voor de jongens van de Bosuil, maar wie eerlijk is moet zeggen dat RSC de Charleroi het punt verdiende vanwege haar enorme wilskracht, inzet en het niet onaanzienlijk aantal kansen dat werd afgedwongen. Ook onder die omstandigheden behoorde een zege van de bezoekers beslist tot de mogelijkheden. Toen die uitkomst al een bijna zeker leek, ging R.A.F.C. in de finale (en niet voor het eerst dit jaar!) nog lelijk in de fout.
De Karolingers zagen dat vanzelfsprekend anders. Voor hen is dat gewonnen punt de logica zelf. Hadden zij misschien niet heel de avond als leeuwen gevochten voor dat feestje? Die inzet, plus de eveneens aanvallend ingestelde tactiek van R Antwerp FC, resulteerde in bijzonder levendige spelpatronen en een boel hachelijke standjes in de doelgebieden. Teveel om ze allemaal te vermelden, maar een aantal ervan verdienen beslist onthouden te worden. Bijvoorbeeld die enorme kans van Hurtado na elf minuten. Camataru werd ideaal gelanceerd door Van der Elst. Hij dribbelde zich voorbij Geert Emmerechts en speelde Hurtado helemaal vrij voor Svilar. Vanop zes meter schoot de Chileen wel tien meter naast. De eerstvolgende aanval van R Antwerp FC was al raak. En een pareltje! Nico Broeckaert verdedigde sterk uit tot bij Frans Van Rooij die een van zijn diamanten lange voorzetten afleverde.
Hans-Peter Lehnhoff liep sneller dan Dessy en scoorde koelbloedig. Dat doelpunt werd voor R.A.F.C. jammer genoeg niet het begin van een sterke periode. Nadat Frans van Rooij ook Raph. Quaranta nog eens diep had gejaagd, lieten de bezoekers de tegenstander alsmaar meer in de match komen. R Charleroi SC voelde de kans en ging er gedreven door een sterke Leo Van der Elst, enthousiast tegenaan. Aanvankelijk nog met meer geestdrift dan efficiëntie. Net nadat Camataru pardoes op Ratko Svilar knalde, was het prijs. In een minimum van tijd ging de bal van Dessy via Van der Elst, Brogno en Camataru naar Hurtado die zich tussen Rudi Smidts en Geert Emmerechts wurmde en scoorde. Een zucht later was het bijna 2-1, maar Ralf Geilenkirchen keerde niet zonder geluk nog op de lijn toen Beugnies een corner van Van der Elst net naast de goeie kant van de paal deponeerde.
De volgende emotie was toen al in de maak. Frans van Rooij tikte een vrijschop richting Hans-Peter Lehnhoff. Via Garaba kwam de bal bij Wim Kiekens die Nico Claesen bediende die vervolgens in één tijd scoorde. Die Antwerpvoorsprong overleefde amper de rust. Meteen na de pauze porde Wim Kiekens wat in de rug van Beugnies, die viel (te?) gretig en Leo Van der Elst (hij had het voorspeld in GvA!) miste de strafschop niet. Een koud stortbad dat R Antwerp FC echter vlug weer van zich afschudde. Hans-Peter Lehnhoff, door Vavadio gelegd, trapte de vrijschop voor doel. Nico Broeckaert deed z'n kopbal-nummertje van Stuttgart nog eens over: 2-3. Het leek gebeurd. R Antwerp FC domineerde weliswaar niet, maar kwam ook niet meer zo vaak als voor de rust in gevaar. Wat niet inhield, dat er niets meer te zien was. Brogno ontsnapte aan rood voor natrappen.
Frans van Rooij kreeg geel omdat hij zich kwaad maakte. Vavadio kreeg niets toen hij de hem voorbij gespurte Hans-Peter Lehnhoff omver duwde. Voor R.A.F.C. was het dat ongeveer. Voor R Charleroi SC zat er wél nog iets in het vat. Eerst waarschuwde Zaccaria met een knal op de vuisten van Ratko Svilar. Dat deed de 17 jaar jonge Gerard hem na. Uitgesteld was niet verloren, maar daar werkten de bezoekers wel aan mee... Niemand reageerde immers, toen Gerard Beugnies aanspeelde. Die draaide rond Wim Kiekens en zette breed voor aan Hurtado. Hij zei dankuwel en scoorde z'n zesde goal van het seizoen. Net als voor veertien dagen thuis tegen RFC Luik gaf R.A.F.C. een kostbaar punt uit handen. Toen was dat onverdiend voor de tegenstander, nu niet (André Putzeijs - bron: onbekend - 11/12/1989).
Retrospectieve door de ogen van Bob
Op Mambour, hebben de 'helden van Stuttgart' en het supergemotiveerde R Charleroi CS er een ware propagandamatch van gemaakt. R Antwerp FC startte sterk. Al na een kwartier was het raak. Frans van Rooij bediende met een van zijn gekende ieptevoorzetten op links sneltrein Hans-Peter Lehnhoff. Oog in oog met Matthijssen, plaatste hij met zijn rechter de bal mooi in de achterste hoek (0-1). De Zebra's reageerden gevat. Ratko Svilar hield Camataru van de gelijkmaker, maar die kwam er toch. Een center van Leo Van der Elst was de Chileen Hurtado er als de kippen bij om er 1-1 van te maken. Even later werd het zelfs ei zo na 2-1, maar Ralf Geilenkirchen verwerkte de bal op de doellijn bij een schot van Beugnies. In de 37e minuut kwam de Great-Old opnieuw op voorsprong. Nico Claesen kwam bij een aanvalsactie met Frans van Rooij, H.-P. Lehnhoff en Wim Kiekens, in het bezit van de bal kwam en hij werkte met de buitenkant van de rechtervoet in een tijd mooi af (1-2).
Vlak na de rust bracht scheidsrechter Van den Wyngaert de Karolingers terug langszij, dank zij een ingebeelde strafschop voor duwfout (?) van Wim Kiekens op Beugnies. Leo Van der Elst verzilverde het geschenk vanop de penaltystip (2-2). Zes minuten later werden de lokalen weer op achterstand geplaatst. Nico Broeckaert kopte aan de tweede paal de indraaiende vrijschop vanop rechts van H.-P. Lehnhoff hard in (2-3). Wie dacht dat de Karolingers nu voorgoed uitgeteld waren, had het verkeerd voor. Voor de derde maal liet R.A.F.C. zich remonteren. Acht minuten voor tijd bediende de lokale revelatie Gerard op rechts Beugnies. Die schudde Wim Kiekens en de uitgekomen Ratko Svilar van zich af en zette de bal vanuit een scherpe hoek naar het lege doel waar Hurtado de zaak afrondde (3-3). De rood-witten mochten met het punt naar huis, waar zij voor de wedstrijd tevreden mee waren geweest.
De match analyse maakte echter duidelijk dat dit eerder een verloren dan een gewonnen punt was. rd. Drie keer op voorsprong op verplaatsing? De twee punten mogen je dan niet meer ontglippen, maar na de Stuttgart-stunt mogen we niet al te kritisch zijn (Antwerp Clubblad-09 - 20/01/1990)!
|
